(8)
دعاى غريق در زمان غيبت
سيّد بزرگوار علىّ بن طاووس رحمه الله در «مهج الدعوات» مى فرمايد : عبداللَّه بن سنان گويد : حضرت امام صادق عليه السلام فرمود :
به زودى شبهه اى دامنگير شما مى شود، در آن موقع نه پرچمى است كه راه را براى شما نشان دهد، و نه امامى است كه شما را هدايت كند، و در آن دوران كسى نجات پيدا نمى كند مگر آن كه دعاى غريق را بخواند.
عرض كردم : دعاى غريق چگونه است؟
فرمود : مى گويى :
«يا اَللَّهُ يا رَحْمانُ يا رَحيمُ، يا مُقَلِّبَ الْقُلُوبِ ثَبِّتْ قَلْبي عَلى دينِكَ».
عرض كردم : يا مُقَلِّبَ الْقُلُوبِ وَالْأَبْصارِ، ثَبِّتْ قَلْبي عَلى دينِكَ.
فرمود :
خداوند متعال «مقلّب القلوب والأبصار» است، ولى همان طورى كه من مى گويم بگو : يا مُقَلِّبَ الْقُلُوبِ ثَبِّتْ قَلْبي عَلى دينِكَ.
سيّد رحمه الله مى فرمايد : شايد جهت اين كه حضرت فرمود نگو : «والأبصار»، اين باشد كه دگرگونى دلها و چشمها از شدّت ترس و هراس در روز قيامت است، ولى در زمان غيبت فقط دلها از ترس دگرگون مى شود نه چشمها.(1)
1) مهج الدعوات : 396.
بازديد امروز : 0
بازديد ديروز : 214668
بازديد کل : 123072486
|