ثواب کسی که

پیاده به زیارت آن حضرت رود

ابوصامت می‌گوید: از امام صادق علیه السلام شنیدم که فرمودند:

کسی که به زیارت قبر ابا عبد الله الحسین علیه السلام پیاده برود، خدا به هر قدمی هزار حسنه برای او نویسد و هزار گناه از دیوان او محو نماید و هزار درجه مقام او را بالا ببرد.
هنگامی که به فرات رسیدی غسل کن و آنگاه کفش‌ها را بر دوش خود آویزان نما و پای برهنه برو و همانند بنده‌ای ذلیل راه برو، وقتی به درب حائر رسیدی چهار مرتبه تکبیر بگو، سپس اندکی راه برو و آنگاه چهارمرتبه تکبیر بگو، سپس به طرف بالای سر مبارک امام علیه السلام برو و در آنجا توقف کن و آنگاه چهار مرتبه تکبیر بگو و در آنجا نماز بخوان و از خداوند حاجت خود را درخواست کن (1).(2)

---

(1) کامل الزیارات: ص254 ح4، بحارالانوار: 101 ص142 ح3.
(2)                                  توضیحی در مورد « اخبار من بلغ»
کلینی رحمه الله در کتاب کافی به سند خود از هشام بن سالم و او از امام صادق علیه السلام روایت کرده است که فرمودند: «کسی که ثوابی را برای انجام کاری بشنود و آن کار را انجام دهد، آن ثواب را به او می‌دهند اگر چه در واقع آن گونه که شنیده و به او رسیده، نباشد». (کافی: ج2 ص87 ح1).
    و نیز به سند خود از محمّد بن مروان روایت کرده است که گفت: از امام باقر علیه السلام شنیدم که فرمودند: «کسی که اجر و ثوابی بر عملی از خداوند به او برسد و او آن عمل را به امید آن ثواب انجام دهد، ثواب را به او می دهند اگر چه حدیث آن گونه که به او رسیده است، نباشد».
    این دو روایت و نظایر آن ها که به اخبار من بلغ مشهور گشته‌اند، در صورتی است که آن عمل، در کتاب و سنت، مستحب شناخته شده باشد، ولی این ثواب دنیوی و یا اخروی که به او رسیده، ذکر نشده باشد، و الّا که اگر مستحب بودنش در کتاب و سنّت ذکر نشده باشد، انجام آن هرگز اجر و پاداشی برایش نخواهد داشت ـ اگر وزری برایش نباشد ـ به خاطر این فرمایش رسول خدا صلی الله علیه وآله که فرموده‌اند: «سخن آدمی اجر و ثوابی برایش نیست مگر به عمل؛ و اجری برای سخن و عمل او نخواهد بود مگر به نیّت؛ سخن و عمل و نیت او اجری نخواهد داشت، مگر اینکه موافق با سنّت باشد و پیروی از مقررات دینی باشد». (تحف العقول: ص42).