10  محرم الحرام  ظاهر کردن خداوند امام عصر ارواحنا فداه را براي فرشتگان از يمين عرش در حالي که حضرت ايستاده مشغول نماز بودند بعد از شهادت امام حسين عليه السلام در روز عاشورا، سال 61 هـ ق

************************************

اصحاب آن حضرت (پرچم)

   ابن قولويه؛ در كتاب «كامل الزيارات» از امام صادق علیه السلام نقل كرده است كه فرمود:

گويا قائم صلوات اللَّه عليه را در نجف مى ‏بينم كه زره رسول خدا صلی الله علیه وآله را پوشيده است، آن را تكانى مى ‏دهد دراطرافش دور مى‏ زند و با پارچه‏ اى ديبا آن را بپوشاند، بر اسبى سياه كه پيشانى آن سفيد رنگ است سوار مى ‏شود، و با آن حركت كند، اهالى هر شهرى او را مى ‏بينند كه با آنها و در شهر آنها است، پرچم رسول خدا صلی الله علیه وآله وسلم را كه پايه آن ‏از پايه‏ هاى عرش الهى و بقيه آن از نصرت الهى است باز مى ‏كند، هرگز با آن پرچم به چيزى هجوم نياورد مگرآنكه خداوند آن را نابود سازد.

فإذا هزّها لم يبق مؤمن إلّا صار قلبه كزبر الحديد ويعطى المؤمن ‏قوّة أربعين رجلاً، ولايبقى مؤمن إلّا دخلت عليه تلك الفرحة في قبره، وذلك حين يتزاورون في قبورهم ويتباشرون بقيام القائم، فينحطّ عليه ثلاثة عشر ألف مَلَك وثلاثمائة وثلاثة عشر ملكاً.

هنگامى كه پرچم را به اهتزاز درآورد هر مؤمنى قلبش چون پاره‏ هاى آهن باصلابت گردد و نيروى چهل مرد پيدا كند، مؤمنانى كه از دنيا رفته‏ اند شادى و خوشحالى ظهور در آن عالم به آنها وارد شود، آنها به ملاقات يكديگرروند و قيام قائم علیه السلام را به هم بشارت دهند. در آن هنگام سيزده هزار و سيصد و سيزده فرشته از آسمان فرود آيند.

راوى گويد: عرض كردم: اين تعداد زياد همه از فرشتگان هستند؟

فرمود: بلى، فرشتگانى كه با نوح بودند وقتى سوار كشتى شد. فرشتگانى كه با ابراهيم بودند وقتى او را در ميان ‏آتش افكندند، فرشتگانى كه با موسى بودند وقتى دريا را براى بنى اسرائيل شكافت، فرشتگانى كه با عيسى بودند وقتى خداوند او را به آسمان بالا برد، چهار هزار فرشته‏ اى كه با پيامبر اكرم صلی الله علیه وآله وسلم بودند و علامت و نشان داشتند، و هزار فرشته‏ اى كه صف مى‏ كشيدند، و سيصد و سيزده فرشته ‏اى كه در جنگ بدر به يارى او آمدند، و چهار هزار فرشته‏ اى كه براى يارى امام حسين علیه السلام فرود آمدند و خواستند كه با دشمنان آن حضرت نبرد كنند، سيدالشهدا اجازه‏ جنگيدن به آنها نداد و آنها كنار قبر شريف آن حضرت آشفته و غبار آلوده ماندند و تا قيامت بر او گريه مى ‏كنند، ورئيس آنها فرشته‏ اى بنام منصور است.

هر زائرى كه به زيارت امام حسين علیه السلام رود به استقبال و پيشواز او آيند و به او خوش ‏آمد گويند، و چون زائر مى ‏خواهد وداع كند او را بدرقه كنند، و اگر بيمار شود از او عيادت كنند، و اگر بميرد بر جنازه ‏اش نماز خوانند، و بعد از مرگ او برايش طلب آمرزش كنند، و همه اين فرشتگان در زمين مانده ‏اند و منتظر قيام حضرت قائم صلوات‏ اللَّه عليه هستند تا هنگام خروج آن حضرت به يارى او شتابند.(190)

____________________________________

190) قطره ‏اى از درياى فضائل اهل بيت علیهم السلام : 776/1 به نقل از كامل الزيارات: 233 باب 41، بحار الأنوار:328/52 ح 48، و اين روايت را با كمى اختلاف در كتاب كمال الدين: 671 ح 22، غيبة نعمانى: 309ح4، دلائل الإمامة: 457 ح 41، و قسمتى از آن در اثبات الهداة: 530/3 ح 455 نقل شده است.

 

منبع: نوشته های چاپ نشدۀ شخصی ص 145