نقش يقين در توسّلات
زدودن شك و ايجاد حالت يقين، از مسائلى است كه بحث تطهير قلب،شامل آن مى شود؛ ولى به خاطر اهميّتى كه دارد، به توضيح آن مى پردازيم و راه ازدياد آن را بيان مى كنيم:
اعتقاد و يقين به لطف و عنايت أهل بيت عليهم السلام در توسّلات نقش بسيار عمده اى را داراست. اگر در توسّلات يقين به عنايت آن بزرگواران وجود داشته باشد، و قطع به عنايت و لطف آن بزرگواران داشته باشيم، نوعاً به مقصود مى رسيم و حاجت خود را مى گيريم.
اثر اعتقاد و يقين به لطف آن بزرگواران آن قدر زياد است كه در موارد زيادى افرادى كه به حاجت خود دست مى يابند، داراى تطهير قلب - كه قبلاً اهميّت آن را ذكر كرديم - نيستند. ولى قطع و يقين آنان كمبود آن را جبران مى كند و با آن كه داراى قلبى پاك از گناه نيستند، قطع و يقين آنان به عنايات اهل بيت عليهم السلام، باعث مى شود به زودى به نتيجۀ توسّلات خود دست يابند.
در سال 1348 شمسى كه چند ماه توفيق زيارت عتبات عاليات را داشتم، مكرّر در حرم حضرت اباالفضل عليه السلام شاهد شفاگرفتن بيماران و روا شدن حاجت گرفتاران بودم.
گاهى از اوقات افرادى كه مريض خود را به ضريح مقدّس آن حضرت دخيل مى بستند؛ در كمتر از يك ساعت، حاجت خود را مى گرفتند. و زنان عرب طبق رسم خودشان پس از گرفتن حاجت خود به هلهله مى پرداختند وبه سوى ضريح مطهّر و زوّار نقل مى پاشيدند و شور و شعف فضاى حرم مطهّر را فرا مى گرفت. گاهى از اوقات براى آن كه بيشتر اظهار تشكر نمايند، همراهِ نقل، «فلس» كه پول رائج عراق است، مى ريختند.
اعتقاد و يقين آنان در آن حدّ بود كه گاهى همراه با مريض، نقل و فلس را نيز با خود مى آوردند و در لحظه اى كه مريضشان شفا مى يافت، فورى به هلهله مى پرداختند و به پاشيدن نقل و فلس مشغول مى شدند و به شادى و اظهار تشكّر مى پرداختند و مى گفتند: «ابوفاضل نشكرك».
روزى جوان ديوانه اى را به حرم مطهّر آوردند و تا سه روز به ضريح،دخيل بسته و بستگانش اطراف او را گرفته بودند. اين باعث تعجّب بود كه چگونه در اين مدّت طولانى آنها نتوانسته اند حاجت خود را بگيرند!
شفا نيافتن يك مريض به مدت سه روز مايه تعجّب بود، چون خلاف معمول بود؛ زيرا طبق متعارف كسانى كه به آن حضرت متوسل مى شدند،اعتقاد عجيبى داشتند و احتياج به زمان طولانى و وقت زياد نداشتند. آنان با يقين كامل اظهار مى داشتند: «ابوفاضل باب الحوائج» و حضرت اباالفضل عليه السلام حاجت آنان را مى دادند؛ چون با يقين به لطف حضرت اباالفضل عليه السلام به آن بزرگوار متوسّل مى شدند.
مقصود از بيان اين مطالب اين است كه در بسيارى از توسّلات، جهاتى ديگرى وجود دارد كه جايگزين تطهير قلب مى شود. در مواردى لطف اهل بيت عليهم السلام و در مواردى ديگر، يقين و اعتقاد مردم، باعث عنايت آن بزرگواران مى گردد.
بازديد امروز : 95617
بازديد ديروز : 202063
بازديد کل : 122726635
|