فضائل مشترك حسنين ‏عليهما السلام

 

• به شكرانه ولادت آن دو بزرگوار هفت ركعت به نمازهاى واجب افزودند: 913.
• دو گوشوار عرش پروردگارند: 117.
• زينت عرش الهى هستند: 914.
• دو گل خوشبوى پيامبر بودند: 918.
• بوى دلنشين دو درخت بهشتى را داشتند: 918.
• امام حسن‏ عليه السلام هيبت و سيادت، و امام حسين‏ عليه السلام بخشش و شجاعت را از پيامبر به ارث بردند: 942.
• آغوش جبرئيل و رسول خدا براى آن دو بزرگوار: 944.
• قصّه سيب، به و انار كه جبرئيل به آن دو بزرگوار داد: 921.
• قصّه جام بلورين كه جبرئيل براى حضرت على و دو فرزندش نزد پيامبر آورد: 922.
• بِهِ بهشتى به دعاى پيامبر براى آن دو بزرگوار: 917.
• پيامبر دوست داشت زندگى خود را بين آنان تقسيم كند: 918.
• پيامبر گرسنگى خود را با نظر كردن به آن دو بزرگوار برطرف مى‏ كرد: 924.
• رفتار آن دو بزرگوار نسبت به پيرمردى كه وضو گرفتن را خوب نمى‏ دانست: 919.
• عطا و بخشش فراوان به پيرزنى كه از آنها در بين راه حج پذيرائى كرد: 920.
• هر كه آن دو بزرگوار و فرزندان ايشان را دوست بدارد آتش جهنّم چهره او را نمى‏ سوزاند: 916.
• بهشت به وجود آن دو بزرگوار درخشندگى دارد: 117.
• مقصود از كفلين در آيه شريفه حسنين‏ عليهما السلام هستند: 302.
• مقصود از تين و زيتون در آيه شريفه حسنين ‏عليهما السلام هستند: 303.
• قصّه خط نوشتن آن دو بزرگوار و داورى حضرت زهرا عليها السلام: 305.
• خبر دادن جبرئيل از شهادت آن دو بزرگوار: 923.