اثر فكر گناه
در انسان آمادگى براى متخلّق شدن به هر گونه صفت نيك و بد، و امكان داراشدنِ هر گونه خلق و خوى، وجود دارد. با فكر و انديشه در كارهاى خوب وبد، اين آمادگى به فعليّت تبديل مى شود و از مرحله امكان خارج شده وواقعيّت مى پذيرد.
اين يك حقيقت عام و كلّى است و اختصاصى به كارهاى پسنديده و خوب ندارد. يعنى همان گونه كه انسان بوسيله فكر نمودن درباره خوبي ها، بسوى آن جذب مى شود و آن را عملى مى سازد، با انديشيدن درباره گناهان و لذائذ حيوانى نيز به سوى آنها كشيده مى شود و دست به ارتكاب آنها مى زند.
حضرت اميرالمؤمنين عليه السلام مى فرمايند:
مَنْ كَثُرَ فِكْرُهُ فِي الْمَعاصي، دَعَتْهُ اِلَيْها.(7)
كسى كه درباره گناهان زياد فكر كند، بسوى آنها خوانده مى شود.
و در گفتارى ديگر مى فرمايند:
مَنْ كَثُرَ فِكْرُهُ فِي اللَّذاتِ، غَلَبَتْ عَلَيْهِ.(8)
كسى كه درباره لذّتها زياد بينديشد، آنها بر او غلبه خواهند نمود.
بنابراين فكر و انديشه آدمى، مى تواند آينده او را تغيير داده و تحوّل عظيمى در چگونگى زندگى او بوجود آورد. به اين دليل در كلمات دلنشين خاندان عصمت، آن همه به تفكّر و انديشه، ارزش قائل شده اند و اهميّت آن رابه همه شيفتگان و دوستان خود توصيه نموده اند؛ زيرا ارزش فكر و انديشه در موضوعات ارزنده، در سنجش با عمل و كردار، همچون ارزش روح و روان در برابر جسم است.
7) شرح غرر الحكم: 321/5.
8) همان كتاب: 322.
بازديد امروز : 109597
بازديد ديروز : 232107
بازديد کل : 124085609
|