ذكر صلوات بر امام زمان ارواحنا فداه

  و پس از زيارت مى‏ گويى :

أَللَّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَأَهْلِ بَيْتِهِ ، وَصَلِّ عَلى وَلِيِّ الْحَسَنِ وَوَصِيِّهِ وَوارِثِهِ ، اَلْقائِمِ بِأَمْرِكَ ، وَالْغائِبِ في خَلْقِكَ ، وَالْمُنْتَظِرِ لِإِذْنِكَ .

  أَللَّهُمَّ صَلِّ عَلَيْهِ ، وَقَرِّبْ بُعْدَهُ ، وَأَنْجِزْ وَعْدَهُ ، وَأَوْفِ عَهْدَهُ ، وَاكْشِفْ عَنْ بَأْسِهِ حِجابَ الْغَيْبَةِ ، وَأَظْهِرْ بِظُهُورِهِ صَحائِفَ الْمِحْنَةِ ، وَقَدِّمْ أَمامَهُ الرُّعْبَ ، وَثَبِّتْ بِهِ الْقَلْبَ ، وَأَقِمْ بِهِ الْحَرْبَ ، وَأَيِّدْهُ بِجُنْدٍ مِنَ الْمَلائِكَةِ مُسَوِّمينَ ، وَسَلِّطْهُ عَلى أَعْداءِ دينِكَ أَجْمَعينَ .

  وَأَلْهِمْهُ أَنْ لايَدَعَ مِنْهُمْ رُكْناً إِلّا هَدَّهُ ، وَلا هاماً إِلّا قَدَّهُ ، وَلا كَيْداً إِلّا رَدَّهُ ، وَلا فاسِقاً إِلّا حَدَّهُ ، وَلا فِرْعَوْناً إِلّا أَهْلَكَهُ ، وَلا سَتْراً إِلّا هَتَكَهُ ، وَلا عَلَماً إِلّا نَكَّسَهُ ، وَلا سُلْطاناً إِلّا كَبَسَهُ ، وَلا رُمْحاً إِلّا قَصَفَهُ ، وَلا مُطْرِداً إِلّا خَرَقَهُ ، وَلا جُنْداً إِلّا فَرَّقَهُ ، وَلا مِنْبَراً إِلّا أَحْرَقَهُ .

  وَلا سَيْفاً إِلّا كَسَرَهُ ، وَلا صَنَماً إِلّا رَضَّهُ ، وَلا دَماً إِلّا أَراقَهُ ، وَلا جَوْراً إِلّا أَبادَهُ ، وَلا حِصْناً إِلّا هَدَمَهُ ، وَلا باباً إِلّا رَدَمَهُ ، وَلا قَصْراً إِلّا أَخْرَبَهُ ، وَلا مَسْكَناً إِلّا فَتَّشَهُ ، وَلا سَهْلاً إِلّا وَطِئَهُ ، وَلا جَبَلاً إِلّا صَعَدَهُ ، وَلا كَنْزاً إِلّا أَخْرَجَهُ ، بِرَحْمَتِكَ يا أَرْحَمَ الرَّاحِمينَ.(27)×

بار الها ؛ بر محمّد و اهل بيتش درود بفرست ؛ و بر ولىّ و وصىّ و وارث امام حسن عسكرى (علیه السلام) درود بفرست؛ كه برپا دارندۀ امر و فرمان تو است ، و در بين مردم پنهان شده است، و منتظر اجازۀ توست .

  بارالها ؛ بر او صلوات و درود بفرست، و دوريش را نزديك كن، و وعده‏ اش را محقّق گردان، و بر عهد و پيمانش وفا كن، و پردۀ غيبت را از (چهرۀ) ناراحت او برگير ، و با ظهور آن حضرت دفترهاى امتحان و آزمايش را پديدار كن ، و پيشاپيش او رعب و وحشت را بفرست ، و دل مؤمنان را ثابت و محكم گردان و جنگ را به وسيلۀ او برپا كن، و او را با سپاه فرشتگان كه نشان دارند تأييدش گردان، و او را به تمام دشمنان دينت مسلّط كن .

  و به او الهام كن كه هيچ ركنى از آنان را باقى نگذارد مگر اين كه منهدم كند ، و هيچ سرى را مگر اين كه آن را دو نيم كند ، و هيچ نيرنگى را مگر اين كه باطل سازد و به خودشان برگرداند ، و هيچ فاسقى را مگر اين كه ادب كند ، و هيچ فرعونى را مگر اين كه هلاك گرداند، و هيچ پرده‏ اى را مگر اين كه بدرد، و هيچ پرچمى را مگر اين كه سرنگون كند، و هيچ پادشاهى را مگر اين كه او را مورد هجوم و حملۀ ناگهانى خويش قرار دهد، و هيچ نيزه‏ اى را مگر اين كه بشكند ؛ و هيچ خنجرى را مگر اين كه بشكند ، و هيچ لشكرى را مگر اين كه پراكنده سازد، و هيچ منبرى را مگر اين كه بسوزاند .

  و هيچ شمشيرى را مگر اينكه بشكند، و هيچ بتى را مگر اينكه درهم بكوبد و خرد كند، و هيچ خونى را مگر اينكه بريزد، و هيچ ستمى را مگر اين كه از بين ببرد، و هيچ دژى را مگر اين كه فرو بريزد ، و هيچ درى را مگر اين كه ببندد، و هيچ كاخى را مگر اين كه ويران سازد، و هيچ منزلگاهى را مگر اين كه وارسى كند، و هيچ بيابانى را مگر اين كه زير پا بگذارد، و هيچ كوهى را مگر اين كه بالا رود، و هيچ گنجى را مگر اين كه بيرون آورد ؛ به واسطۀ رحمتت، اى مهربان‏ترين مهربانان. (27) ×

---

 27) مصباح الزائر : 442 .

 × . ظاهر آن است كه زيارت پنجم ، دوّم و سوّم ، اختصاص به سرداب مقدّس ندارند ، ولى چنان كه از نسخۀ شهيد رحمه الله نيز برمى‏ آيد ، زيارت ششم و زيارت‏هاى اوّل و چهارم مخصوص سرداب مقدّس ‏اند .