اوصاف شيعيان:
به خدا ايمان دارند و او را به صفاتى كه خودش فرموده توصيف مى كنند: 498.
ايمانى همراه با يقين دارند: 659.
باور آنها به بهشت و دوزخ مانند كسى است كه آن را لمس مى كند: 659.
در برابر عظمت الهى خضوع و فروتنى دارند: 659.
خداشناس هستند و به دستورات او عمل مى كنند: 659.
خدا در نظر ايشان بزرگ و غير او همه ناچيزند: 659.
عظمت الهى و سلطنت او آنها را واله و حيران نموده است: 659.
محبت الهى دلهايشان را آشفته و پريشان ساخته است: 659.
خوف الهىدر چهره هاىآنها آشكار است:658.
به مقدّرات الهى راضى هستند: 659.
جائي كه خدا امر فرموده خالى از وجود ايشان نيست: 498.
در جائي كه خدا نهى فرموده ديده نمى شوند: 498.
بندگان حقيقى خداوند و دوستداران او هستند: 1071.
راهبان شب و شيران روزند: 659 658.
شب به عبادت خدا و تلاوت قرآن و تدبّر مشغولند: 659.
همواره ملازم قرآن مى باشند: 658.
دردهاى خود را با دواهاى قرآن درمان مى كنند: 659.
ذكر خدا فراوان مى گويند: 659.
همواره به ياد پروردگارند: 659.
مرگ را از ياد نمى برند: 659.
باكى ندارند مرگ سراغ آنها آيد يا آنها سراغ مرگ روند: 659.
دوست دارند زودتر به ديار محبوب بشتابند: 659.
ميل و رغبت آنها در چيزى است كه جاودان است: 659.
نسبت به چيزى كه زودگذر است بى اعتنا هستند: 659.
در مقابل جلوه هاى فريبنده دنيا روى خوش نشان نمى دهند: 659.
خواسته هاى دنيوىآنها كم واندك است:659.
پر طمع نيستند: 659.
مانند كلاغ طمع نمى ورزند: 658.
در تحصيل معاش معتدل رفتار مى كنند: 659.
در هنگام ثروت ميانه روى را از دست نمى دهند: 659.
لباس اقتصاد و ميانه روى به تن نموده اند: 659.
نفس خود را به قناعت واداشته اند: 659.
به مقدرات الهى قانع هستند: 659.
از كسى چيزى درخواست نمى كنند: 658.
در هنگام رفاه شكرگزارند: 659.
در مشكلات وقار و آرامش دارند: 659.
در بلاها صبور و شكيبايند: 659.
حال آنها در هنگام بلا مانند وقتى است كه در رفاه باشند: 659.
همچون سگان زوزه نمى كشند: 658.
عفت نفس دارند: 659.
عفيف و پاكدامنند: 658.
در هنگام فقر خود را بى نياز نشان مى دهند: 659.
در تحصيل علم حريصند: 659.
از جهل و نادانى دورى مى كنند: 659.
علم خود را با بردبارى زينت مى دهند: 659.
عمل خود را بر مبناى علم انجام مى دهند: 659.
كارى از روى ريا انجام نمى دهند: 659.
هرگز به كارهاى نيك اندك راضى نمى شوند: 659.
كارهاى زياد خود را بسيار نمى شمارند: 659.
در هر حال خود را در پيشگاه الهى مقصّر مى دانند: 659.
از كسالت و تنبلى دورى مى كنند: 659.
از فرصتها براى كارهاى شايسته استفاده مى كنند: 659.
در امور دينى بسيار قوى و توانا هستند: 659.
در طريق هدايت پرشور و بانشاطند: 659.
در انجام خوبى ها تأخير نمى اندازند: 659.
در فرمانبردارى از دستورات الهى كوشا هستند: 659.
به خوبى ها دستور مى دهند و خود عمل مى كنند: 659.
از بدى ها نهى مى كنند و خود اجتناب مى نمايند: 659.
خواسته هاى نفسانى را برآورده نمى سازند: 659.
تمايلات نفسانى را كنترل مى كنند: 659.
خواهشهاى نفسانى بر آنها چيره نگشته اند: 659.
به ناپاكى ها رغبتى نشان نمى دهند: 659.
از حرام چشم پوشيده اند: 659.
گوش خود را وقف شنيدن علوم دينى و مطالب مفيد نموده اند: 659.
نفس خود را به عيب و نقصان متّهم مى سازند: 659.
در مقابل مدح ديگران ترسناكند: 659.
در جمعى كه حضور داشته باشند ناشناخته اند: 658.
اگر در جمع نباشند كسى سراغ آنها را نمى گيرد: 658.
با مردم از روى بصيرت و آگاهى معاشرت مى كنند: 659.
مؤمنان را احترام مى كنند: 658.
از فاسقان دورى مى گزينند: 658.
پيمان بسته اند با دشمنان خدا و رسول دشمنى كنند: 310.
برادران خود را بر خويشتن ترجيح مى دهند: 498.
حقوق برادران دينى را رعايت مى كنند: 498.
در راه حق از عطا و بخشش خوددارى نمى كنند: 659.
مردم به خير ايشان اميدوارند: 659.
خود را در زحمت مى اندازند و مردم را زحمت نمى دهدند: 659.
مردم از شرّ آنها در امان هستند: 659 658.
همسايه را آزار نمى دهند: 659.
گفتار آنها راست و درست است: 659.
فريب و نيرنگ در كار آنها نيست: 659.
با رنجديدگان مهربان هستند: 659.
مصيبت ديده را سرزنش نمى كنند: 659.
تجاوز به حقوق ديگران نمى كنند: 659.
به دشمن خود ستم نمى كنند: 659.
ديگران را با القاب زشت صدا نمى زنند: 659.
حسد نمى ورزند: 659.
خشم خود را فرو مى نشانند: 659.
تكبّر در وجود آنها نيست: 659.
بافروتنىراه مى روند و برخورد مى كنند:659.
امانت را به صاحبش رد مى كنند: 659.
همه يكدل و متّحدند: 658.
الگوى خوبى براى خيرخواهانآينده اند:659.
اقتدا كننده به نيكوكاران گذشته اند: 659.
Today’s viewers : 6513
Yesterday’s viewers : 242836
Total viewers : 124714327
|