(3)

پيشگوئى ديگر رسول خدا صلّى الله عليه وآله

دربارۀ صفين

   ابن ديزيل مى‏ گويد: اسماعيل بن ابى اويس، از عبدالملك بن قدامة بن ابراهيم بن‏ حاطب جمحى، از عمرو بن شعيب، از پدرش، از جدّش عبدالله بن عمرو عاص نقل‏ مى‏ كرد كه مى ‏گفته است: پيامبر صلّى الله عليه وآله وسلّم به من فرمود:

اى عبدالله؛ چگونه خواهى بود هنگامى كه ميان فرومايگان مردم باقى بمانى كه‏ پيمان ‏ها و عهدهاى ايشان درهم و برهم شده باشد؟

   و براى نشان دادن آن حال، انگشت‏ هاى خود را داخل يكديگر فرو فرمود.

   گفتم: اى رسول خدا؛ فرمان خودت را به من ابلاغ فرماى. فرمود:

آنچه را پسنديده مى ‏دانى و مى شناسى به آن عمل كن و آنچه را زشت و ناشناخته مى ‏بينى رها كن و به آنچه خاصّ تو است عمل كن و مردم را با كارهاى ‏پست خود واگذار.

   گويد: در جنگ صفين پدرش عمروعاص به او گفت: اى عبدالله؛ به ميدان برو جنگ كن.

   گفت: پدرجان؛ آيا فرمانم مى ‏دهى كه به ميدان روم و جنگ كنم و حال آنكه‏ خودت آنچه را كه پيامبر صلّى الله عليه وآله وسلّم با من عهد فرمودند شنيده‏ اى.

   عمروعاص گفت: اى عبدالله؛ تو را به خدا سوگند مى ‏دهم مگر آخر عهدى كه ‏رسول خدا صلّى الله عليه وآله وسلّم با تو فرمودند اين نبود كه دست تو را گرفتند و دست من نهادند و فرمودند: از پدرت اطاعت كن؟

   گفت: آرى چنين بود.

   عمرو گفت: اينك من به تو فرمان مى ‏دهم به جنگ بروى.

   عبدالله بن عمرو بيرون رفت و در حالی كه دو شمشير بسته بود به جنگ پرداخت.(1)

---

(1) جلوۀ تاريخ در شرح نهج البلاغه ابن ابى الحديد: 133/3.

 

منبع: معاويه ج ... ص ...