(1)

ولادت حضرت زینب سلام الله علیها

در جلد زینبیۀ ناسخ از کتاب سرور المؤمنین حاجی شیخ محمد علی کاظمی مؤلف کتاب لسان الواعظین و حزن المؤمنین که هر سه کتاب ... است نقل می فرماید که حضرت صدیقه طاهره سلام الله علیها به علیا مخدره حضرت زینب سلام الله علیها حامله بود رسول خدا صلّی اللّه علیه و اله و سلّم در یکی از اسفار رهسپار بود چون زینب به عرصۀ وجود خرامید حضرت فاطمۀ زهرا سلام الله علیها به حضرت امیر المومنین علیه السّلام عرض کرد که چون پدرم در سفر است نام این دختر را چه بگذاریم فرمود من بر پدرت سبقت نجویم صبوری فرمای که آن حضرت بزودی مراجعت فرماید چون رسول خدا صلّی اللّه علیه و اله و سلّم مراجعت فرمود امیر المؤمنین علیه السلام عرض کرد یا رسول اللّه خدای تعالی فاطمه را دختری عنایت فرموده نامش را معین فرمای رسول خدا صلّی اللّه علیه و اله و سلّم فرمود فرزندان فاطمۀ اولاد من هستند لکن امر ایشان با پروردگار عالم است منتظر وحی می باشم در آن حال جبرئیل نازل شد عرض کرد خدایت سلام می رساند و می فرماید این دختر را زینب نام گذار چه این نام را در لوح محفوظ نوشته ایم رسول خدا حضرت زینب سلام الله علیها را طلب کرد و ببوسید و فرمود وصیت می کنم حاضرین را و غائبین را که این دختر را به حرمت پاس بدارید همانا وی به خدیجۀ کبری علیها السلام مانند است.

و در کتاب بحر المصائب از کتاب ریاض المصائب آورده است که چون صدیقۀ کبری علیها سلام به زینب حامله گردید روز تا روز بسموم هموم و اقسام غموم و انواع و اسقام و آلام دچار بود چون تولد یافت حضرت امیر المؤمنین علیه السلام به حجرۀ طاهره در آمد در آنحال امام حسین علیه السّلام به خدمت پدر شتافته عرض کرد ای پدر بزرگوار همانا حضرت کردگار خواهری بمن عطا فرموده.

چون آن حضرت این سخن بشنید اشک از دیده بارید حضرت حسین از مشاهدۀ این حال ملال گرفت و اشک از دیده برخسار آورد عرض کرد ای پدر سبب این گریه و اندوه چیست فرمود ای روشنی دیده زود باشد که بر تو معلوم گردد این بود تا جبرئیل از جانب رب جلیل بر پیغمبر نازل گردید عرض کرد یا رسول اللّه این دختر را زینب بگذار آنگاه جبرئیل گریان گردید رسول خدا صلّی اللّه علیه و اله و سلّم پرسید سبب این گریه چیست عرض کرد همانا این دختر از آغاز زندگانی تا پایان روزگار در این سرای ناپایدار بی رنج و زحمت و درد و بلا نخواهد زیست گاهی بدرد مصیبت تو مبتلا و گاهی در ماتم مادرش و گاهی در مصیبت پدر و گاهی بدرد فراق برادرش امام حسن مجتبی علیه السّلام دچار خواهد بود و از این جمله فزون تر بمصائب کربلا و نوائب دشت نینوای گرفتار می شود چندانکه مویش سفید و قامتش خمیده خواهد گردید.

چون این خبر مکشوف شد اهل بیت اطهار علیهم السلام اندوهناک و اشکبار گردیدند پس رسول خدا صلی الله علیه وآله صورت بر صورت حضرت زینب نهاد و همی ‌اشک از دیده بارید چون صدیقۀ طاهره سلام الله علیها از آن ماجرا آگاه شد عرض کرد یا ابتاه این گریه برای چیست خداوند متعال دیدگان ترا نگریاند فرمود ای فاطمه دانسته باش که بعد از من و تو این دختر دچار بلاها می شود و مصیبت های گوناگون بسوی او رو آورد در آن وقت فاطمه عرض کرد یا ابتاه چه ثواب دارد آنکس که بر دخترم زینب گریه کند (فقال یا بضعتی و قره عینی) .

بدرستی که هرکس گریه کند بر او و گریه کند بر مصائب او ثواب او مثل ثواب کسی است که بر برادرش حسین علیه السلام گریه کند پس نام او را زینب نهاد(1).

_____________________

(1) ریاحین الشریعه ج 3 ص 37.

 

منبع: یادداشت های چاپ نشدۀ شخصی ص 1790

 

 

---