(2)

پیاده روی از خراسان تا مدینه

برای دیدن امام باقر علیه السلام

عيّاشى رحمه الله در كتاب «تفسير» از بريد بن معاويه عجلى نقل كرده است كه گفت : نزد امام باقر عليه السلام حاضر بودم كه ناگاه شخصى كه از خراسان پياده براى ملاقات آن حضرت سفر كرده بود وارد شد، دو پاى خود را كه تركيدگى و شكاف برداشته بود براى نشان دادن بيرون آورد و عرض كرد:

    بخدا قسم چيزى جز محبّت شما اهل بيت مرا به اين كار وا نداشت، و دوستى شما باعث شد كه اين راه طولانى را پياده بپيمايم .

    امام باقر عليه السلام فرمود:

والله لو أحبّنا حجر حشره الله معنا، وهل الدين إلّا الحبّ؟

 بخدا قسم اگر سنگى ما را دوست بدارد خداوند تبارك و تعالى او را با ما محشور گرداند، و آيا دين چيزى جز محبّت است؟

 همانا خداوند مى‏ فرمايد :

«قُلْ إنْ كُنْتُم تُحِبُّونَ الله فَاتَّبِعُوني يُحْبِبْكُمُ الله » (1) ،

«بگو اگر شما خدا را دوست داريد از من پيروى كنيد تا خدا شما را دوست داشته باشد» .

 و فرموده است: «يُحِبُّونَ مَن هاجَرَ إلَيْهِم »(2).

 «مهاجرين را كه بسوى ايشان آمدند دوست مى‏ دارند» .

 (و دو مرتبه تكرار فرمود :) آيا دين چيزى جز محبّت و دوستى است؟(3)

---

1) سوره آل عمران ، آيه 31 .

2) سوره حشر ، آيه 9 .

3) تفسير عيّاشى: 167/1 ح 27، بحار الأنوار : 95/27 ح 57، تفسير برهان : 277/1 ح9.

 

 

منبع: کتاب قطره ای از دریای فضائل اهل بیت علیهم السلام جلد اول صفحه 520