(3)

از جنايات معاويه

براى نشان دادن ظلم و ستم معاويه كافى است كه او امام حسن ‏عليه السلام را كه در عصرخود سرور خاندان پيغمبر و بعد از پدرش امام اهل بيت بود، با سمّى كه براى همسرآن حضرت «جعده» - دختر اشعث بن قيس - فرستاد، شهيد كرد. روايات عترت ‏طاهره در اين خصوص متواتر است. و گروهى از مورّخان سنّى نيز به آن اعتراف ‏دارند.

ابن ابى الحديد(212) از ابوالحسن مدائنى روايت مى‏كند كه شهادت امام حسن ‏مجتبى‏ عليه السلام در سال 49 هجرى روى داد. حضرت، چهل روز بيمار بود، و سن مباركش47 سال بود. معاويه سمّى براى جعده - دختر اشعث بن قيس - فرستاد و گفت: اگرحسن را كشتى، صد هزار درهم به تو خواهم داد و تو را به عقد يزيد در مى ‏آورم.

چون امام حسن‏ عليه السلام وفات يافت، معاويه وجه را براى او فرستاد، ولى او را براى ‏يزيد، تزويج نكرد و گفت: «مى ‏ترسم آنچه را كه با حسن پسر پيغمبر انجام دادى با پسر من نيز انجام دهى!».

و نيز مدائنى از حصين بن منذر قاشى(213) روايت مى ‏كند كه گفت: به خدا قسم؛ معاويه آنچه را كه در عهدنامه صلح با حسن متعهّد شده بود، عمل نكرد. او حجر بن‏ عدى و اصحاب او را به قتل رسانيد، و براى پسرش يزيد بيعت گرفت و حسن را مسموم ساخت!!

ابوالفرج اصفهانى مروانى در كتاب «مقاتل الطالبيين» نوشته است: معاويه‏ خواست براى پسرش يزيد بيعت بگيرد. براى او در اين خصوص چيزى مشكل ‏تر ازوجود حسن بن على ‏عليهما السلام و سعد وقّاص نبود. پس هر دو را مسموم كرد، و در اثر آن ‏درگذشتند.

ابن عبدالبر در «استيعاب» در شرح حال امام حسن ‏عليه السلام از قتاده و ابوبكر بن حفص ‏روايت مى‏ كند كه: دختر اشعث بن قيس، حسن بن على ‏عليهما السلام را مسموم كرد. عده‏ اى‏ مى ‏گويند: اين عمل او به تحريك معاويه بوده است.

---

212) شرح نهج البلاغه ابن ابى الحديد: 4/4 (ط مصر).

213) به نقل از ابن ابى الحديد در شرح نهج البلاغه: 70/4.

 

منبع: معاویه ج ... ص ...