بركت در عصر ظهور

    2 - در عصر ظهور بر اثر ايمان و تقوا ، بركات الهى از زمين و آسمان بر آنان وارد مى‏ شود ؛ به گونه‏ اى كه از هر درخت هر نوع ميوه ‏اى كه خدا اراده كند چيده مى‏ شود و همچنين ميوه‏ ها - بر اثر يكسان شدن هوا در همۀ فصل‏ها - مخصوص يك فصل نيست ، ميوۀ تابستان در زمستان هم بر درختان وجود دارد و ميوۀ زمستان در تابستان نيز بر درختان هست .

    مسألۀ بركت ، حقيقت بزرگى است كه جهان در عصر ظهور بر اثر وجود آن ، چهره ‏اى ديگر به خود خواهد گرفت و بر اثر وجود بركت و نازل شدن آن بر مردمان عصر ظهور ، گرفتارى ‏هاى دوران تاريك غيبت برطرف مى‏ شود (81) و گشايش و فراوانى سراسر گيتى را فرا خواهد گرفت .

    به اين گونه - همان طور كه گفتيم - جهان چهره‏ اى ديگر به خود مى‏ گيرد و در آن عصرِ گشايش و شكوفايى ، شكوفه‏ هاى قدرت و توانگرى سراسر زمين را پر مى‏ كند و نشانى از فقر و تنگدستى باقى نخواهد ماند .

    در آن عصرِ همايون ، ضعف ، ناتوانى و شكستگى ، شكست خواهند خورد و قدرت ، توانايى و خجستگى جايگزين آن‏ها خواهند شد .

    در آن عصر فرخنده ، خنده بر لبان همه نقش خواهد بست و قلب‏ها سرشار از شادى و شادمانى خواهد بود .

    بركت توسّط ملائكۀ ايجادگر به وجود مى ‏آيد . از نظر ديد مادّى مثلاً  گندم فقط به وسيلۀ بذر و آب و خاك به وجود مى‏ آيد ولى از ديدگاه كسى كه با امور غير محسوس آشنايى دارد ، ايجاد اشياء منحصر به وسايل عادّى و طبيعى نيست ، بلكه از راه‏هاى غير طبيعى نيز محصول طبيعى ايجاد مى ‏شود .

    درست است كه خداوند كارها را بر اساس وسايل و اسباب قرار داده است ؛ ولى اين امر نبايد ما را به گونه‏ اى مشغول به وسايل و اسباب نمايد كه مسبّب الأسباب را فراموش كنيم و گمان كنيم اسبابى كه خداوند براى امور ايجاد نموده منحصر به امور مادّى و آنچه ما از آن آگاهى داريم ، مى ‏باشد .

    3 - در عصر رهايى ، مردم از گمراهى دست برداشته و هدايت مى ‏يابند و اين دليل بر جهانى ‏شدن اسلامِ راستين و گرايش و ايمان مردم به حكومت جهانى حضرت بقيّة اللَّه الأعظم عجّل اللَّه تعالى فرجه مى‏ باشد .

    در آن عصر فرخنده برخلاف اين عصر تلخ و ناكامى ، همۀ مردم جهان به دستورات رسول خدا صلى الله عليه وآله وسلم و آيين اسلام ايمان مى ‏آورند و بر اساس اعتقاد به خدا تقوا را پيشه مى‏ كنند .

    بديهى است دستورات رسول خدا صلى الله عليه وآله وسلم جز پيروى از مكتب اهل بيت عليهم السلام و قرآن كريم چيز ديگرى نيست و اجر رسالت آن بزرگوار جز مودّتِ ذوى القربى نمى‏ باشد .

    خداوند در قرآن كريم می ‏فرمايد :

 «قُلْ لا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْراً إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِى الْقُرْبى» .(82)

 بگو بر رسالت خود پاداشى از شما نمى خواهم مگر مودّت ذوى القربى را .

    در عصر رهايى بر اثر تكامل عقلى مردمان جهان ، گفتار رسول خدا صلى الله عليه وآله وسلم را مى‏ پذيرند و مودّتِ خاندان وحى عليهم السلام را دارا مى ‏شوند . مقصود از مودّت اهل بيت عليهم السلام ، محبّتى است كه باعث تقرّب انسان به آنان شود .

 المودّة ؛ قرابة مستفادة .(83)

 از مودّت ؛ قرب و نزديك بودن حاصل مى ‏شود .

    بنابراين روايت ، ايمان و تقواى عمومى جامعه كه با  گرايش به خاندان وحى عليهم السلام و دارا شدن مودّت آنان جلوه ‏گر مى ‏شود ، راز گشوده ‏شدن درهاى آسمانى و نزول بركات الهى است . پس اگر از اوّل بعثت مردمان گفتار پيامبر  صلى الله عليه وآله وسلم را مى ‏پذيرفتند و دست از مقام ولايت خاندان وحى عليهم السلام برنمى‏ داشتند، تيرگى‏ ها و تاريكى‏ هايى كه جهان را به ظلمت و تباهى كشيده است پيش نمى‏ آمد و خداوند كريم از عطاى نعمت‏ها و بركات آسمانى دريغ نمى ‏ورزيد .

    ولى متأسّفانه ، دست ستمگران از آستين جهالت بيرون آمد و سقيفه درخت افسانۀ خلافت را غرس كرده و بارور ساخت ، و در نتيجه آتش اختلاف و ظلم و ستم شعله ور شد و همچنان ادامه خواهد داشت تا دست الهى امام عصر ارواحنا فداه از آستين عدالت بيرون آيد و عنصرهاى ظلمت را با درختِ افسانۀ خلافت به آتش كشد و زمين را از كران تا  كران سرشار از عدالت و رحمت نمايد .

---

81) يكى از نتيجه ‏هاى حاكم نبودن تقوا و پرهيزگارى در اجتماع ، اسراف و زياده‏ روى است كه لازمۀ آن كم‏ شدن بركات الهى و يا از ميان رفتن آن مى‏ باشد . متأسّفانه اسراف در سطح جهان وجود دارد و براى ريشه‏ كن شدن آن اقدامى نمى ‏شود . به اين گزارش توجّه كنيد :

    رئيس مركز تحقيقات صنايع غذايى : با دور ريختن 20 ميليون تن محصولات غذايى ، غذاى 15 ميليون نفر در كشور ، دور ريخته مى‏ شود .

    معاون وزارت بازرگانى : سالانه 2 ميليون تن گندم به ارزش 300 ميليون دلار (حدود 2400 ميليون تومان) در كشور ، هدر مى‏ رود .

    معاون برنامه‏ ريزى ادارى - مالى استاندارد گيلان : هر ساله ، معادل هزينه ساخت 80 كتابخانه روستايى در استان گيلان ، نان دور ريخته مى‏ شود .

    هر سال به ازاى هر ايرانى ، 50 كيلوگرم نان هدر مى‏ رود ؛ در حالى كه اين ميزان ضايعات برابر با نياز غذايى چند كشور جهان است .

    آيا مى ‏دانيد ميزان نانى كه در يك روز ، در كشور ما دور ريخته مى‏ شود براى سير كردن 15 ميليون نفر كافى است ؟ آيا مى ‏دانيد اگر ضايعات نان حذف شود ، ما ديگر نيازى به وارد كردن گندم به كشور نخواهيم داشت ؟ آيا مى‏ دانيد كه ايران دوّمين مصرف كننده و سوّمين ضايع كنندۀ نان در دنيا است ؟ روزانه 85 تن ضايعات نان در تهران ، توسّط شهردارى جمع‏ آورى مى‏ شود . (آمارها پرده بر مى‏ دارند : 83)

    بر اثر حاكم شدن تقوا و ريشه ‏كن شدن اسراف و گناهان ديگر در عصر ظهور ، بركت‏هاى الهى همه را فرا مى‏ گيرد و از فقر و نياز اثرى باقى نخواهد ماند .

82) سورۀ شورى ، آيۀ 23 .

83) بحار الأنوار : 165/74 .