(۱۲)
دعای امام حسین علیه السلام در روز عاشورا
شیخ مفید رحمه الله گفته است: از حضرت علی بن الحسین علیهماالسلام روایت شده است که فرمود:هنگامی که لشکر دشمن رو به امام حسین علیه السلام آورد، امام علیه السلام دستهای مبارک را بالا برد و گفت:
أَللَّهُمَّ أَنْتَ ثِقَتِي فِي كُلِّ كَرْبٍ، وَرَجَائِي فِي كُلِّ شِدَّةٍ، وَأَنْتَ لِي فِي كُلِّ أَمْرٍ نَزَلَ بِي ثِقَةٌ وَعُدَّةٌ، كَمْ مِنْ كَرْبٍ يَضْعُفُ عَنْهُ الْفُؤَادُ، وَتَقِلُّ فِيهِ الْحِيلَةُ، وَيَخْذُلُ فِيهِ الصَّدِيقُ، وَيَشْمَتُ فِيْهِ الْعَدُوِّ. أَنْزَلْتُهُ بِكَ وَشَكَوْتُهُ إِلَيْكَ، رَغْبَةً مِنِّي إِلَيْكَ عَمَّنْ سِوَاكَ، فَفَرَّجْتَهُ وَكَشَفْتَهُ، فَأَنْتَ وَلِيُّ كُلِّ نِعْمَةٍ وَصاحِبُ كُلّ حَسَنَةٍ، وَمُنْتَهَى كُلِّ رَغْبَةٍ.
خداوندا تو در هر گرفتاری مایه اطمینان و در هر سختی امید من هستی و تو در هر حادثهای که رخ دهد برای من محل وثوق و دار و ندارم هستی، چه بسیار گرفتاری که دل در مورد آن احساس ضعف و ناتوانی میکند و چارهاش اندک و دوست آدمی را رها میکند و دشمن در آن شماتت میکند، آن را بر تو نازل نمودم و شکایتش را به تو کردم و به سوی و رغبت نشان دادم و از غیر تو روی گرداندم، پس تو آن را گشایش دادی و آن را برطرف نمودی، تو اختیار دار هر نعمتی و دارنده هر حُسن و نیکی هستی و آخرین امیدی.
راوی گفت: لشکر به طرف خیمههای امام حسین علیه السلام جولان داد، دیدند خندقی را که در آن هیزم و نی ریخته شده و آتش در آنها شعله ور است شمر ملعون با صدای نحس خود فریاد زد: ای حسین پیش از قیامت عجله کردهای به آتش؟ امام حسین علیه السلام فرمود: کیست که فریاد میزند، گویا شمر است. عرض کردند: آری، امام علیه السلام به او فرمود: ای پسر بزچران، تو به آتش سزاوارتری و مسلم بن عوسجه خواست که او را هدف تیرهای خود قرار دهد، امام علیه السلام مانع شد، عرض کرد: اجازه دهید او را بزنم، این فاسق از دشمنان خدا و از سران ستم پیشه است و در دسترس ما است، امام حسین علیه السلام فرمود:
نه، تیری به طرف او رها نکن، من دوست ندارم که شروع کننده جنگ باشم.(1)
مؤلّف گوید: ای دعا در گرفتاریها و سختیها خوانده میشود و اختصاص به روز عاشورا ندارد.
(1) بحار الانوار: ج 45 ص 4، ارشاد مفید: ص 217، وقعة الطف: ص 205.
بازديد امروز : 1437
بازديد ديروز : 242836
بازديد کل : 124704173
|