وظيفۀ مردم

    كسى در زمان ظهور سرفراز است كه در عصر تيرۀ غيبت به آن وظايف عمل نموده باشد . ما چند وظيفه از آن‏ها را در اينجا بيان مى ‏كنيم :

    1 -  وظيفۀ مردم در عصر غيبت اين است كه از دستورات و خواسته ‏هاى حضرت بقيّة اللَّه الأعظم ارواحنا فداه آگاه باشند و آن‏ها را انجام دهند . دوستى با امام زمان ارواحنا فداه و منتظر ظهور آن حضرت بودن و درك ظهور آن حضرت در صورتى تكميل مى‏ شود و بارور مى‏ گردد كه انسان در عصر غيبت ، تابع و فرمانبردار امام عصر عجّل اللَّه تعالى فرجه باشد .

    2 - وظيفۀ ما در عصر غيبت اين است كه دوستان و شيفتگان حضرت امام عصر ارواحنا فداه را دوست داشته باشيم .

    3 - دوست داشتن آنان مبتنى بر شناخت آنان است ؛ زيرا تا انسان نداند كه دوستان آن حضرت چگونه كسانى هستند ، نمى‏ تواند آن‏ها را دوست داشته باشد .

    4 - ما بايد از دشمنان امام زمان عجّل اللَّه تعالى فرجه متنفّر بوده و تبرّى بجوييم .

    5 - تبرّى و تنفّر از دشمنان امام زمان ارواحنا فداه متوقّف بر شناخت آنان است ، پس بايد بداند آن‏ها چگونه كسانى هستند تا از آنان بيزار باشد .

    علاوه بر وظايفى كه شمرديم فرد منتظر وظيفه دارد در صورت درك ظهور آن بزرگوار كاملاً فرمانبردار آن حضرت بوده و فرموده‏ هاى آن بزرگوار را اطاعت كند .

    حضرت امام صادق عليه السلام اين حقيقت را به ابا بصير اين گونه بيان فرموده ‏اند :

 يا أبا بصير ؛ طوبى لمحبّي قائمنا ، المنتظرين لظهوره في غيبته والمطيعين له في ظهوره ، اوليائه اولياء اللَّه لا خوف عليهم ولا هم يحزنون .(142)

 اى ابابصير ؛ خوشا به حال دوستداران قائم ما كه در زمان غيبت او منتظر ظهورش مى‏ باشند و در زمان ظهور او فرمانبردار او هستند . اولياء او اولياء خدا هستند ؛ نه حزنى بر آنان هست و نه آنان محزون مى‏ گردند .

    بنابراين روايت ، اولياى خداوند و اولياى امام زمان ارواحنا فداه كسانى هستند كه علاوه بر دوستى و انتظار آن حضرت ، در صورت درك ظهور مطيع و فرمانبردار آن حضرت باشند . و از گروهى نباشند كه در ابتداى ظهور از لشكر آن حضرت جدا مى ‏شوند و به صف دشمن مى‏ پيوندند.

    اين گونه افراد ، در واقع در انتظار ظهور آن حضرت نبوده ‏اند ، بلكه در انتظار رسيدن خودشان به مقامات و... بوده‏ اند و وقتى كه مى‏ بينند اهداف‏شان نقش برآب شده و از دارا بودن مقام خبرى نيست از امام زمان عجّل اللَّه تعالى فرجه كناره‏ گيرى مى‏ كنند.

---

142) إحقاق الحقّ : 349/13 ، از ينابيع المودّة : 422 .