مردان موفّق

   مرحوم سيّد محمّد باقر قزوينى از مردان بزرگى است كه از توفيق عظيم و بيكرانى كه شامل حال او شده بود، بهره‏ مند گرديد.

   آن مرحوم از بزرگان علماى شيعه و پيشگامان خدمت به خلق و خواهرزاده سيّد بحرالعلوم است.

   برادر زاده وى مرحوم سيّد مهدى قزوينى كه خود از علماى بزرگ است، نقل مى‏ كند: دو سال قبل از آمدن طاعون در عراق، آن بزرگوار ما را به آمدن آن ‏خبر داد و براى هر يك از نزديگان خود دعا نوشت و مى ‏فرمود: حضرت ‏اميرالمؤمنين‏ عليه السلام در خواب به من فرموده ‏اند: «وَبِكَ يَخْتِمُ يا وَلَدي» مرض ‏طاعون به تو ختم مى شود.

   در آن سال او خدمتى به اسلام و اسلاميان كرد كه عقلها متحيّر ماند. او برتمام اموات شهر و خارج شهر نماز خواند. بر هر بيست نفر يا سى نفر يا كمتر ويا بيشتر يك نماز مى‏ گذارد!

   تعداد افرادى كه به طاعون مبتلا شدند و جان خود را از دست دادند،آن قدر زياد بود كه يك روز بر هزار نفر يك نماز بجا آورد. او سرانجام ‏در شب ‏عرفه سال 1246 بعد از نماز مغرب، به رحمت ايزدى پيوست و همان ‏طور كه از قبل فرموده بود، آخرين نفرى بود كه جان خود را به مرض ‏طاعون از دست داد.(6)

   او يك بار در كشتى دهها نفر از علما و صلحا را كه نزديك بود جان خود رابر اثر طوفان از دست بدهند، نجات داد. آن بزرگوار با نيروى معنوى و قدرت ‏خارق ‏العاده، طوفان را آرام ساخت و كشتى را از خطر غرق ‏شدن رها ساخت.

   برادرزاده او مى‏ گويد: با آن مرحوم و گروهى از علما و صلحا در كشتى نشسته بوديم و از كربلا مى‏ آمديم. ناگهان باد سختى وزيدن گرفت و كشتى را به خطر انداخت. يك تن از افرادى كه با ما بود، بسيار مضطرب شد و حالش ‏متغيّر شد؛ گاهى مى‏ گريست و گاهى به حضرت اميرالمؤمنين ‏عليه السلام متوسّل‏ مى ‏شد. ولى در اين ميان مرحوم سيّد همانند كوه آرام نشسته بود.

   وقتى كه خوف و گريه آن مرد بسيار شد، به او فرمود: از چه مى‏ ترسى؟! باد و رعد و برق تمامى، مطيع امر خداوند هستند. سپس عباى خود را جمع كرد و به سوى باد اشاره كرد مثل آن كه مگسى را براند، و فرمود: آرام باش. در همان ‏لحظه طوفان آرام گرفت و كشتى آرام شد.(7)

   آن مرحوم بر اثر توفيقى كه علل آن براى ما ناشناخته است، موفّق به ‏فراگيرى علوم عظيمى شد كه در شرايط عادى تحصيل آن امكان ندارد. مرحوم محدّث نورى اين جريان را كه نشان دهنده شخصيّت و عظمت ‏فوق ‏العاده آن بزرگوار است، چنين آورده است:

امام عصر ارواحنا فداه به آن بزرگوار بشارت دادند: در آينده علم توحيد روزى تو خواهد شد.

   آن بزرگوار مى گويد: بعد از اين بشارت، شبى از شبها در خواب ديدم ‏دو ملك از آسمان نازل شدند. در دست يكى از آن دو چند لوح قرار داشت، كه روى آنها چيزهايى نوشته شده و در دست ديگرى ميزانى بود. آن دو ملك ‏دو لوح را در دو كفّه ترازو مى‏ گذاردند و آنها را با يكديگر مى ‏سنجيدند و پس از آن، هر دو را به من عرضه مى‏ نمودند و من نوشته آنها را مى‏ خواندم، تا آن كه نوشته تمامى لوحها را به من عرضه كردند و من همه را خواندم. بر روى برخى از لوحها عقايد و علوم اصحاب پيغمبر اكرم‏ صلى الله عليه وآله وسلم و اصحاب ائمّه اطهار عليهم السلام از سلمان و ابوذر تا آخر نوّاب اربعه قرار داشت و بر روى برخى ديگر عقائد و علوم علماء شيعه از كلينى و صدوق تا علّامه ‏بحرالعلوم و علماء پس از ايشان قرار داشت. آن دو ملك عقايد و علوم ‏اصحاب پيغمبر اكرم و ائمّه اطهار عليهم السلام را با عقايد و علوم علماء بزرگ شيعه ‏مى‏ سنجيدند.

   بر اثر اين خواب بر اسرارى از علوم آگاهى يافتم كه اگر عمر من عمر نوح ‏بود و من در جستجوى آنها بودم به يك صدم از آنها دست نمى ‏يافتم.(8)

---

6) فوائد الرضويّه محدّث قمى ‏رحمه الله: 401.

7) فوائد الرضويّه محدّث قمى ‏رحمه الله: 402.  

8) فوائد الرضويّه محدّث قمّى ‏رحمه الله: 401.