سايت «سه نقطه» و «مناجات» به نقل از کتاب «صحيفهٔ مهديّه» مي نويسد :
اعتياد به عصر غيبت امام عصر ارواحنا فداه!
(بنا بر رواياتى كه از ائمّه اطهار عليهم السلام وارد شده ، لازم است كه هر صبح و شام متوقّع واقع شدن ظهور آن امام همام و چشم به راه آمدن او باشيم.
متأسّفانه در اين زمينه تاكنون مردم نوعاً از تمام وظايفى كه در دوران غيبت به عهده دارند بى اطّلاعند ، و كتابهاى ارزنده اى كه در اين باب نوشته شده مشتمل بر بعضى از وظيفه هاى زمان تاريك غيبت مى باشد . و چنانچه مردم از اوّلين روزهاى سياهِ غيبت با حال تباه خود آشنا مى شدند ، عصر غيبت اين گونه طولانى نمى شد .
به هر حال همه مردم بالأخصّ كسانى كه داراى وظيفه بيان اين گونه مسائل بوده اند و از گفتن آن غفلت يا تغافل ورزيده اند ، بايد از عمل خود سخت غمگين و شرمسار باشند .
آيا سزاوار است امير عالَم هستى كه عالِم به همه نيازمندى ها در اين منظومه و همه منظومه ها و كهكشانهاست در ميان ما باشند و ما از آن حضرت غافل باشيم ؟
آيا سزاوار است قواى مغزى ميلياردها انسان بر اثر پنهان بودن نور خدا همچنان در پرده ظلمت قرار داشته باشد ؟
آيا سزاوار است ميلياردها انسان هر يك جام جهان نمائى به نام قلب با خود همراه داشته باشند و از عظمت آن بى خبر باشند ؟
آيا در چه زمانى قلبها به حيات اصلى خويش بازمىگردند و با زندگى عالى انسانى به معناى واقعى آشنا مى شوند ؟
آيا در چه دورانى انسانها به عظمت قلب خويش و آن آئينه اى كه با آن مى توانند جهانى را مشاهده كنند آگاه مى شوند ؟
آيا در كدامين زمان تحرّكى در عقل و خرد و انديشه انسانها پديد مى آيد و جامعه بشريّت با گسترش دانش به مقامات عالى و والاى علمى راه پيدا مى كند ؟
آيا در كدامين روزگار انسانها بر اثر آشنا شدن با نور خدا ، تيرگى ها و تاريكى ها ، زورگويى ها و تزويرها را كنار نهاده و به حكومت عادلانه الهى كه جهانى خواهد بود مى رسند ؟ آيا چه زمانى ... و آيا چه زمانى ...
آيا اينها همه ، جز در حكومت حضرت بقيّة اللَّه ارواحنا فداه ميسّر است ؟ پس چرا شُكوه آن زمان را احساس نمى كنيم ؟ و چرا از تيرگى اين زمان شِكوه نمى نمائيم ؟ چرا از وضع جهان در آينده آگاهى نداريم ؟ و چرا به وظيفه هاى دوران غيبت عمل نمى نمائيم ؟!)
پاسخ همهٔ اين سئوالات اين است كه ما به عصر غيبت و تاريكى و ظلم و ستم در آن خو گرفته ايم ! به حدّى كه مجذوب ظلم و ظلمت گشته و به آن معتاد شده ايم ! و اعتياد يك قدرتِ بسيار قوى براى كشاندن انسانها به طور ناخودآگاه به سوى خوبىها و يا بدىهاست !
اعتياد و خو گرفتن انسان به هر چيزى همچون فطرت و طبيعت او ، آدمى را به سوى آن مى كشاند به طورى كه گويى اراده و اختيار را از انسان در مقابل آن و عمل كردن برخلاف آن گرفته است ! اين قدرت را خداوند در اعتياد قرار داده است تا آدمى با خو گرفتن به خوبىها بدون زحمت و ناخودآگاه به سوى آنها جذب شوند و از بدىها و زشتى ها كناره گيرند .
به اين جهت حضرت اميرالمؤمنين عليه السلام عادت را طبيعت دوّم انسان برشمرده و فرموده اند :
العادة طبع ثانٍ .(1)
عادت طبيعت دوّم است .
اين كلام كوتاه حقايق مهمّى را دربردارد . بنابراين فرمايش همان گونه كه انسان به سوى آنچه فطرت و طبيعت او اقتضا دارد به راه مى افتد ، به سوى آنچه به آن خو گرفته و عادت نموده نيز حركت مى كند .
انسان بايد از اين قدرت بزرگ ، در راه صحيح و هدفهاى ارزنده استفاده كند ، و از آلوده ساختن خويش به عادتهاى زشت و ناپسند خوددارى نمايد .
متأسّفانه جامعه بشرى بر اثر نداشتنِ رهبرى صحيح و نبود قدرتى كه بتواند اجتماع را به سوى فضيلتهاى اخلاقى و صفات برجسته انسانى سوق داده و هدايت نمايد ، به عادتهاى اشتباه فردى و اجتماعى گرفتار شده است .
اعتيادهاى اجتماعى قدرتى بسيار بيشتر از اعتيادهاى فردى دارند و آسانتر مى توانند انسان را به سوى چيزى كه اجتماع به آن خو گرفته است ، بكشانند .
يكى از عادتهاى شوم اجتماعى كه جامعه ما را به خود گرفتار نموده و در بند اسارت خويش كشيده است ، خو گرفتن به وضع موجود و سازش با آن است به گونه اى كه هرگز درباره آينده اى حياتبخش و نجات دهنده فكر و انديشه اى نكنند .
با آن كه رسول خدا صلى الله عليه وآله وسلم و اهل بيت عليهم السلام با بيان مسأله «انتظار» و تشويق انسانها به سوى آن ، مردم را به اشتباه بودن سوختن و ساختن آگاه نموده و با بيان مسئله انتظار آنان را به اميد و حركت به سوى آينده روشن فرا خوانده اند .
متأسّفانه كسانى كه وظيفه داشته اند اين مسأله مهمّ حياتى را براى مردم بيان كنند ، در اين وظيفه كوتاهى ورزيده اند . به اين جهت مردمان همچنان به سوختن و ساختن عادت كرده اند و درباره رسيدن به آينده درخشان ، تلاش نكرده اند ؛ و با كمال تأسّف مسأله غيبت امام عصر ارواحنا فداه هنوز ادامه يافته است !
هنوز اكثريّت جامعه ما به يك نوع اعتياد كه غفلت از مسأله ظهور امام عصر ارواحنا فداه مى باشد ، گرفتار است ؛ و آن را به دليل قانون وراثت از نسلهاى گذشته به ارث برده است ! و در نتيجه هنوز جامعه ما در حال ركود به سر مى برد و حركتى در جهت ترقّى و رسيدن به مراتب عالى و ارزنده ننموده است ! در حالى كه اگر كسى بتواند عادتهاى اشتباه را كنار زده و خود را به خصلتهاى ارزنده انسانى زينت دهد به بهترين مقامات عالى دست مى يابد.
حضرت اميرالمؤمنين عليه السلام مى فرمايند :
بغلبة العادات الوصول إلى أشرف المقامات .(2)
رسيدن به ارزندهترين مقامات ، با غلبه بر عادات به دست مى آيد .
جامعه ما بايد با ايجاد حالت انتظار و دعا براى ظهور منجى جهان حضرت بقيّة اللَّه ارواحنا فداه عادت ديرينه غفلت از وجود تاريكى عصر غيبت را كنار بگذارد و به وسيله دعا از اعماق دل و جان خواهان فرا رسيدن حكومت عدل امام عصر صلوات اللَّه عليه از خداوند باشد.
----------------------------------
1) شرح غرر الحكم : 185/1 .
2) شرح غرر الحكم : 229/3 .
منابع: ــ پایگاه فرهنگی مذهبی سه نقطه
ــ مناجات
ــ انتظار ظهور حضرت مهدي عليه السلام
http://entezar-e-dust.blogfa.com/
از کتاب «صحیفهٔ مهدیه : 73»
-----------------------------------------------------
اين مطلب در مقدّمهٔ کتاب «صحيفهٔ مهديه» آمده است.
براي مطالعه و دانلود کتاب «صحيفهٔ مهديه»
در بخش کتابخانهٔ پايگاه علمي المنجي، اينجا کليک کنيد.
بازديد امروز : 147872
بازديد ديروز : 217727
بازديد کل : 123663088
|