(۱۷)
در پناه بردن آن حضرت
به خدا از گرفتاری و اندوه و بلا
زهیر بن قین به امام حسین علیه السلام عرض کرد: ای فرزند رسول خدا، اجازه بده با این گروه جنگ کنیم، جنگ کردن با آ نها هم اکنون آسان تر است بر ما آن وقت که دیگران به آنها ملحق شوند، امام حسین علیه السلام فرمود:
راست گفتی زهیر، ولی من ابتدا کننده به جنگ نمیباشم تا آنها آنها شروع کنند.
زهیر عرض کرد: پس ما را ببر تا به کربلا فرود آییم زیرا آن جا کنار شط فرات است، ما در آنجا باشیم اگر با ما جنگیدند ما نیز با آنها جنگ خواهیم کرد و از خدا علیه آنها یاری میجوییم.
هنگامی که زهیر نام کربلا را برد اشک از دیدگان امام حسین علیه السلام جاری گردید و فرمود:
«أللَّهُمَّ! إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنَ الْكَرْبِ وَالْبَلاَء»(1)
خداوندا، همانا من به تو پناه میبرم از گرفتاری و اندوه و بلا.
(1) مقتل الحسين عليه السلام للخوارزمي: 334/1.
آج کے وزٹر : 170232
کل کے وزٹر : 202063
تمام وزٹر کی تعداد : 122801249
|