جهان سرشار از يكرنگى و اتّحاد
مرحوم علّامۀ مجلسى در «بحار الأنوار» روايتى نقل كرده است كه به حضرت باقر العلوم عليه السلام گفته شد :
إنّ أصحابنا بالكوفة جماعة كثيرة فلو أمرتهم لأطاعوك واتّبعوك.
فقال : يجيء أحدهم إلى كيس أخيه فيأخذ منه حاجته ؟! فقال : لا.
قال : فهم بدمائهم أبخل .
ثمّ قال : إنّ النّاس في هدنة نناكحهم ونوارثهم ونقيم عليهم الحدود ونؤدّي أماناتهم حتّى إذا قام القائم جاءت المزاملة ويأتي الرجل إلى كيس أخيه فيأخذ حاجته لايمنعه .(105)
اصحاب و ياران ما در كوفه بسيارند ، اگر آنان را امر كنيد از شما اطاعت مى نمايند و به پيروى شما بر مى خيزند .
امام باقر عليه السلام فرمودند : آيا كسى از آنها از جيب برادر خود به قدر نيازش برمى دارد ؟
گفتم : نه .
حضرت فرمودند : (آنان كه نسبت به مال خود بخيل هستند) به خون خود بخيل تر مى باشند .
آن گاه امام باقر عليه السلام فرمودند : اكنون مردم در آشتى مى باشند ؛ با آنها نكاح مى كنيم و از هم ارث مى بريم و بر آنان حدّ جارى مى سازيم و امانات آنان را به آنها مى دهيم تا زمانى كه قائم قيام نمايد (در آن وقت) رفاقت صادقانه ميان مردم ايجاد مى شود و مرد به سوى جيب برادر خود مى رود و به اندازه اى كه لازم دارد برمى دارد و صاحب پول او را از اين كار باز نمى دارد .
تكميل عقلها آنچنان صفا و صميميّت در جامعه ايجاد مى كند كه همگان بر اثر برخوردار بودن از آن به دوستى ، يگانگى و اتّحاد دست مى يابند. زندگى اجتماعى در آن عصر آنچنان آكنده از مهر و محبّت است كه همه، ثروت خود را از آن ديگران و اموال آنان را همچون ثروت خود مى دانند و از آن استفاده مى كنند. و اين بر اثر حاكم بودن حكومت الهى و عادلانۀ امام عصر ارواحنا فداه در جهان مى باشد كه قدرت استفاده از همۀ قدرتهاى مغزى را به جهان بشريّت عنايت مى كند . و انسانها به خاطر بهرهمند شدن از عقلِ تكامل يافته ، به جهانى از صفا و صميميّت، يگانگى و محبّت راه مى يابند .
اينك به روايتى كه مى آوريم توجّه كنيد : امام باقر عليه السلام به سعيد بن حسن فرمودند :
أيجيء أحدكم إلى أخيه فيدخل يده في كيسه ، فيأخذ حاجته فلايدفعه؟ فقلت : ما أعرف ذلك فينا .
فقال ابوجعفر عليه السلام : فلا شيء إذاً .
قلت : فالهلاك إذاً، فقال : إنّ القوم لم يعطوا أحلامهم بعد .(106)
آيا يكى از شما در جيب برادر دينى خود دست مى كند و به قدر نياز خويش بردارد و صاحب پول او را منع نكند؟
در پاسخ گفتم : من چنين چيزى در ميان خودمان نديده ام.
امام عليه السلام فرمودند : بنابراين چيزى وجود ندارد .
گفتم : پس هلاكت گريبانگير ما خواهد شد؟
امام عليه السلام اين احتمال را نفى نمودند و فرمودند : هنوز به مردم خردهاى آنان عطا نشده است .
بر اساس اين روايت ، تا زمانى كه جامعه از اين گونه خصلتهاى عالى انسانى برخوردار نباشد ، از عقلِ تكامل يافته بهره مند نيست و به فرمايش حضرت باقر العلوم عليه السلام هنوز عقلهاى آنها به آنان داده نشده است.
گويى كه استفاده از تمامى نيروهاى عقلى براى جامعه ميسّر نيست و همچون دفينه هاى طلا كه آنها را در ميان خاكها پنهان مى كنند ، مردم قدرتهاى مغزى خويش را با خود به خاك مى برند .
ولى آن زمان كه عقل انسانها تكامل يابد ، نه تنها بخل بلكه همۀ صفات رذيله از وجود آنان ريشه كن مى شود و طبيعتهاى زشت و ناپسند نابود مى گردند و همگان از ويژگى هاى عالى انسانى برخوردار مى شوند . اين ، لازمۀ عقلِ تكامل يافته است .
105) بحار الأنوار : 372/52 .
106) اصول كافى : 173/1 ، بحار الأنوار : 254/74 .
بازديد امروز : 6685
بازديد ديروز : 239476
بازديد کل : 122435639
|