تجربه هائى كه آموخته ايد از ياد نبريد
عقل و خرد، اساس نگهدارى و به خاطر داشتن تجربه ها است. آنان كه از نيروى عقلى كامل برخوردار نيستند، تجربه هاى زندگى را به دست فراموشى مى سپارند و در موارد ضرورى كه بايد از آنها استفاده كنند، هيچ گونه توجّهى به تجربه هاى گذشته نمى نمايند؛ ولى خردمندان درسى را كه از تجربه مى آموزند، هيچ گاه بدست فراموشى نمى سپارند.
حضرت اميرالمؤمنين عليه السلام در وصيّت خود به حضرت امام حسن مجتبى عليه السلام مى فرمايند:
وَالْعَقْلُ حِفْظُ التَّجارِبِ وَخَيْرُ ما جَرَّبْتَ ما وَعَظَكَ.(11)
عقل، حفظ تجربه ها و به خاطر داشتن آنها است و بهترين تجربه ها، تجربه اى است كه تو را پند دهد.
بنابراين حفظ همه تجربه هاى تلخ و شيرين شخصى و يا آنچه بوسيله ديگران به تجربه رسيده است، و همچنين استفاده از آنها در موارد لازم، دليل بر خردمندى انسان است؛ زيرا به ياد داشتن تجربه ها و درس آموختن از آنها، از نيروى عقل سرچشمه مى گيرد.
در روايت ديگرى حضرت اميرالمؤمنين عليه السلام مى فرمايند:
مِنَ التَّوفيقِ حِفْظُ التَّجْرِبَةِ.(12)
از توفيقات الهى، به خاطر سپردن تجربه هاست.
هر چه را كه تجربه شده، - اگرچه توسّط ديگران باشد - بايد حفظ كرد و به موقع از آن استفاده نمود. در اين صورت توفيق الهى شامل انسان مى شود.
بنابراين، بهترين تجربه آن است كه انسان از آن درس بياموزد؛ عبرت بگيرد و در برنامه هاى آينده خود آن را به كار گيرد.
پس اگر تجربه به دست فراموشى سپرده شود، سودى ندارد و از آن بهره اى برده نمى شود. همان گونه كه تكرار تاريخ، بسيارى از مسائل فراموش شده را زنده مى كند، همين گونه با گذشت زمان و ورق خوردن صفحات زندگى، بسيارى از تجربه هاى تلخ گذشته تكرار شده و دو مرتبه تجربه گذشته در حافظه نقش مى بندد.
پس چه بهتر كه در مسير رسيدن به هدفهاى بزرگى كه انتخاب كرده و در آنتجربه هايى بدست آورده ايد، آنها را به خاطر سپرده و از آنها پند و اندرز بگيريد و نگذاريد به خاطر غفلت از تجربه هاى گذشته، تاريخِ زندگى شما، تكرار شود و پس از گذشت سالها، همان نتائج و تجربه هايى را كه قبلاً ديده بوديد، دو مرتبه با آنها روبرو شويد.
آرى روش مردان بزرگ دين، به خاطر سپردن و استفاده از تجربه هايى بوده است كه خود يا ديگران آنها را آموخته و اندوخته اند. با استفاده از اين برنامه مى توانيد از وقت و فرصتى كه داريد، استفاده بيشترى نموده و توفيقات ارزنده ترى را نصيب خود گردانيد.
11) بحار الأنوار: 160/1، نهج البلاغه: نامه 31.
12) بحار الأنوار: 410/69.
بازديد امروز : 0
بازديد ديروز : 225732
بازديد کل : 124667093
|