(1) دعاء العهد

    قال الإمام جعفر بن محمّد الصادق عليه السلام :

 من دعا إلى اللَّه أربعين صباحاً بهذا العهد كان من أنصار قائمنا ، وإن مات أخرجه اللَّه إليه من قبره ، وأعطاه اللَّه بكلِّ كلمة ألف حسنة ومحا عنه ألف سيّئة ، وهذا هو العهد : (1)

    أَللَّهُمَّ رَبَّ النُّورِ الْعَظيمِ ، وَرَبَّ الْكُرْسِيِّ الرَّفيعِ ، وَرَبَّ الْبَحْرِ الْمَسْجُورِ ، وَمُنْزِلَ التَّوْريةِ وَالْإِنْجيلِ وَالزَّبُورِ ، وَرَبَّ الظِّلِّ وَالْحَرُورِ ، وَمُنْزِلَ الْقُرْآنِ الْعَظيمِ ، وَرَبَّ الْمَلائِكَةِ الْمُقَرَّبينَ ، وَالْأَنْبِياءِ وَالْمُرْسَلينَ.

    أَللَّهُمَّ إِنّي أَسْئَلُكَ بِوَجْهِكَ الْكَريمِ ، وَبِنُورِ وَجْهِكَ الْمُنيرِ ، وَمُلْكِكَ الْقَديمِ ، يا حَيُّ يا قَيُّومُ ، أَسْئَلُكَ بِاسْمِكَ الَّذي أَشْرَقَتْ بِهِ السَّمواتُ وَالْأَرَضُونَ ، وَبِاسْمِكَ الَّذي يَصْلُحُ بِهِ الْأَوَّلُونَ وَالْآخِرُونَ ، يا حَيّاً قَبْلَ كُلِّ حَيٍّ ، وَيا حَيّاً بَعْدَ كُلِّ حَيٍّ ، وَيا حَيّاً حينَ لا حَيَّ ، يا مُحْيِيَ الْمَوْتى وَمُميتَ الْأَحْياءِ ، يا حَيُّ لا إِلهَ إِلّا أَنْتَ.

    أَللَّهُمَّ بَلِّغْ مَوْلانَا الْإِمامَ الْهادِيَ الْمَهْدِيَّ الْقائِمَ بِأَمْرِكَ ، صَلَواتُ اللَّهِ عَلَيْهِ وَعَلى آبائِهِ الطَّاهِرينَ ، عَنْ جَميعِ الْمُؤْمِنينَ وَالْمُؤْمِناتِ ، في مَشارِقِ الْأَرْضِ وَمَغارِبِها ، سَهْلِها وَجَبَلِها ، وَبَرِّها وَبَحْرِها ، وَعَنّي وَعَنْ والِدَيَّ ، مِنَ الصَّلَواتِ زِنَةَ عَرْشِ اللَّهِ ، وَمِدادَ كَلِماتِهِ ، وَما أَحْصاهُ عِلْمُهُ ، وَأَحاطَ بِهِ كِتابُهُ.

    أَللَّهُمَّ إِنّي اُجَدِّدُ لَهُ في صَبيحَةِ يَوْمي هذا ، وَما عِشْتُ مِنْ أَيَّامي ، عَهْداً وَعَقْداً وَبَيْعَةً لَهُ في عُنُقي ، لا أَحُولُ عَنْها ، وَلا أَزُولُ أَبَداً.

    أَللَّهُمَّ اجْعَلْني مِنْ أَنْصارِهِ وَأَعْوانِهِ ، وَالذَّابّينَ عَنْهُ ، وَالْمُسارِعينَ إِلَيْهِ في قَضاءِ حَوائِجِهِ ، وَالْمُمْتَثِلينَ لِأَوامِرِهِ ، وَالْمُحامينَ عَنْهُ ، وَالسَّابِقينَ إِلى إِرادَتِهِ ، وَالْمُسْتَشْهَدينَ بَيْنَ يَدَيْهِ.

    أَللَّهُمَّ إِنْ حالَ بَيْني وَبَيْنَهُ الْمَوْتُ ، اَلَّذي جَعَلْتَهُ عَلى عِبادِكَ حَتْماً مَقْضِيّاً ، فَأَخْرِجْني مِنْ قَبْري ، مُؤْتَزِراً كَفَني ، شاهِراً سَيْفي ، مُجَرِّداً قَناتي ، مُلَبِّياً دَعْوَةَ الدَّاعي ، فِي الْحاضِرِ وَالْبادي.

    أَللَّهُمَّ أَرِنِي الطَّلْعَةَ الرَّشيدَةَ ، وَالْغُرَّةَ الْحَميدَةَ ، وَاكْحُلْ ناظِري بِنَظْرَةٍ مِنّي إِلَيْهِ ، وَعَجِّلْ فَرَجَهُ ، وَسَهِّلْ مَخْرَجَهُ ، وَأَوْسِعْ مَنْهَجَهُ ، وَاسْلُكْ بي مَحَجَّتَهُ ، وَأَنْفِذْ أَمْرَهُ ، وَاشْدُدْ  أَزْرَهُ.

    وَاعْمُرِ اللَّهُمَّ بِهِ بِلادَكَ ، وَأَحْيِ بِهِ عِبادَكَ ، فَإِنَّكَ قُلْتَ وَقَوْلُكَ الْحَقُّ «ظَهَرَ الْفَسادُ فِي الْبَرِّ وَالْبَحْرِ بِما كَسَبَتْ أَيْدِى النَّاسِ»(2).

    فَأَظْهِرِ اللَّهُمَّ لَنا وَلِيَّكَ ، وَابْنَ بِنْتِ نَبِيِّكَ ، اَلْمُسَمَّى بِاسْمِ رَسُولِكَ ، حَتَّى لايَظْفَرَ بِشَيْ‏ءٍ مِنَ الْباطِلِ إِلّا مَزَّقَهُ ، وَيُحِقَّ الْحَقَّ وَيُحَقِّقَهُ.

    وَاجْعَلْهُ اللَّهُمَّ مَفْزَعاً لِمَظْلُومِ عِبادِكَ ، وَناصِراً لِمَنْ لايَجِدُ لَهُ ناصِراً غَيْرَكَ ، وَمُجَدِّداً لِما عُطِّلَ مِنْ أَحْكامِ كِتابِكَ ، وَمُشَيِّداً لِما وَرَدَ مِنْ أَعْلامِ دينِكَ ، وَسُنَنِ نَبِيِّكَ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ ، وَاجْعَلْهُ اللَّهُمَّ مِمَّنْ حَصَّنْتَهُ مِنْ بَأْسِ الْمُعْتَدينَ.

    أَللَّهُمَّ وَسُرَّ نَبِيَّكَ مُحَمَّداً صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ بِرُؤْيَتِهِ ، وَمَنْ تَبِعَهُ عَلى دَعْوَتِهِ ، وَارْحَمِ اسْتِكانَتَنا بَعْدَهُ . أَللَّهُمَّ اكْشِفْ هذِهِ الْغُمَّةَ عَنْ هذِهِ الْاُمَّةِ بِحُضُورِهِ ، وَعَجِّلْ لَنا ظُهُورَهُ ، إِنَّهُمْ يَرَوْنَهُ بَعيداً ، وَنَريهُ قَريباً ، بِرَحْمَتِكَ يا أَرْحَمَ الرَّاحِمينَ.

    ثمّ تضرب على فخذك الأيمن بيدك ثلاث مرّات ، وتقول في كلّ مرّة :

    اَلْعَجَلَ ، اَلْعَجَلَ ، يا مَوْلايَ يا صاحِبَ الزَّمانِ .(3)

______________________________

1) البحار : 41/94 .

2) الروم : 41 .

3) مفاتيح الجنان : 539 ، زاد المعاد : 488 ، البلد الأمين : 124 ، مصباح الزائر : 455 ، المصباح : 729 ، الصحيفة الصادقيّة : 204 ، باب السعادة : 214 .

 

---

 

(1) دعاى عهد
 

حضرت امام جعفر صادق عليه السلام مى ‏فرمايد :

 هر كس با اين عهد ، چهل روز به درگاه خداوند دعا كند از ياران قائم ما خواهد بود ، و اگر هم پيش از ظهور آن حضرت بميرد خداوند (در وقت ظهور) او را از قبرش خارج خواهد ساخت . و به ازاى هر كلمه ، هزار حسنه به او عطا مى‏ كند و هزار گناه را (از كارنامه اعمالش) محو مى‏ كند؛ آن عهد چنين است : (1)

 خدايا؛ اى پروردگار روشنى بزرگ؛ اى پروردگار جايگاه بلندمرتبه؛ اى پروردگار درياى متلاطم ؛ و اى فرو فرستنده تورات و انجيل و زبور؛ و اى پروردگار سايه و گرمى آفتاب ؛ و اى فرو فرستنده قرآن بزرگ؛ و اى پروردگار فرشتگان مقرّب ؛ و اى پروردگار پيامبران و رسولان .

    بار خدايا ؛ من از تو درخواست مى‏ كنم به ذات كريمت، و به روشنى ذات روشنى‏ بخشت، و فرمانروايى بى‏ آغازت ؛ اى زنده ؛ اى پايدار ؛ درخواست مى ‏كنم به واسطه نامت ، همان نامى كه آسمان‏ها و زمين‏ها به سبب آن روشن گرديد ؛ همان نامى كه پيشينيان و آيندگان با آن اصلاح مى‏ شوند . اى زنده پيش از هر زنده؛ و اى زنده پس از هر زنده؛ و اى زنده ‏اى كه زنده بودى در حالى كه هيچ زنده نبود ؛ اى زنده كننده مردگان ؛ اى ميراننده زندگان ؛ اى زنده‏اى كه جز تو معبودى نيست .

   بار خدايا؛ به مولاى ما، يعنى پيشواى هدايتگر هدايت ‏شده ‏اى كه قيام ‏كننده است به امر تو - كه درود خدا بر او و بر تمام نياكان پاكيزه ‏اش باد - سلام برسان ؛ سلام و درودى از طرف همه مردان و زنان باايمان كه در شرق و غرب زمين، بيابان و كوهسار، دريا و يا خشكى زمين هستند. سلامى از طرف من و پدر و مادرم ؛ سلام‏ها و درودهايى كه هم‏سنگ عرش الهى و به قدر گستردگى كلمات او باشد . آن قدر كه علم خدا آن را شماره كند ، و كتاب الهى به آن احاطه دارد .

    بار خدايا ؛ من در اين صبحدم و در ابتداى اين روز نو ، و تمامى ايّامِ زندگانيم ، عهد (زبانى) و پيمان (قلبى) و بيعت (عملى) را با آن عزيز تجديد مى ‏كنم كه هيچگاه و به هيچ وجه از آن برنخواهم گشت و هرگز آن را از بين نمى‏ برم. خداوندا ؛ مرا از ياران و كمك‏رسانان و حمايت‏كنندگان و مدافعان آن بزرگوار قرار ده؛ جزو گروهى كه به سرعت براى انجام خواسته‏ هاى او به سويش مى ‏شتابند؛ جزو دسته‏اى كه دستورات او را بدون كم و زياد انجام مى‏ دهند؛ جزو حمايت‏ كنندگان از او و پيشى ‏گيرندگان براى انجام اُمور دلخواه او و شهادت‏ طلبان در پيش‏روى او قرار ده .

    بار خدايا؛ از تو مى‏ خواهم كه اگر مرگ - كه آن را يك امر حتمى و قطعى براى بندگانت قرار داده‏ اى - بين من و آن عزيز حايل شد، مرا از قبرم در حالى خارج كن كه كفنم را به كمر بسته‏ ام ؛ شمشيرم را كشيده و بالا برده ‏ام ؛ نيزه ‏ام را آماده كرده‏ ام و فراخوانى شخصى را كه دعوت‏ كننده به سوى اوست لبّيك گفته و پاسخ مثبت مى‏دهم؛ فراخوانى همان كسى كه در شهرها و صحراها ندا مى ‏دهد .

    بار خدايا ؛ آن رخسار زيباى جذّاب، و روى نورانى دوست‏داشتنى را به من نشان بده؛ و سرمه ديده ‏ام را نگاهى بر آن عزيز قرار ده . و در فرج و گشايش امورش شتاب كن، و شرايط قيام او را آسان گردان، و راهش را براى دستيابى به مقاصدش گسترش ده، و مرا در راه و روش او راه ببر ، و فرمان او را مطاع و قابل اجرا گردان ، و پشتش را محكم كن . خدايا ؛ با حضور او سرزمين‏ها و شهرهايت را آباد گردان، و بندگانت را زنده گردان؛ زيرا، تو فرموده ‏اى - به خوبى نيز مى‏ دانم كه گفته ‏هاى تو حقّ است - : كه « - پيش از آن كه آن بزرگوار ظهور فرمايد - فساد در خشكى و دريا آشكار شده كه به دست مردمان به بار آمده است»؛ (2)

    پس، اى خدا، ولىّ و نماينده خودت را كه پسر دختر پيامبرت مى‏ باشد و هم‏نام فرستاده تو - محمّد صلى الله عليه وآله وسلم - است ؛ براى ما آشكار كن تا هر باطل و نادرستى را نابود كند و بر آن پيروز گردد، و حقّ را پايدار و محقّق فرمايد.

    بار خدايا؛ او را پناه بندگان ستمديده ‏ات، و يار و ياور كسانى قرار ده كه جز تو ياورى براى خود نمى‏ يابند ، و خدايا ؛ او را تجديد كننده آن دستورات كتابت (قرآن) قرار ده كه تعطيل شده است؛ و محكم‏ كننده نشانه ‏هاى آشكار دينت، و روش‏هاى نيكوى پيامبرت - كه درود بر او و آل او باد - قرار ده . خداى من؛ او را جزو كسانى قرار ده كه از بدى و عذاب تجاوزكاران در امان مى‏ دارى .

    خدايا؛ پيامبرت حضرت محمّد - كه درود بر او و آل او باد - را با ديدن اين فرزند شايسته ‏اش و كسانى كه از دعوت او پيروى نموده ‏اند، شاد و خوشحال فرما؛ و به بيچارگى ما كه با غيبت او به وجود آمده است، رحم كن . خدايا ؛ اين اندوه و افسردگى را با حضور آن عزيز پنهان‏ شده، از اين اُمّت برطرف كن ؛ و در ظهور و آشكارشدن او شتاب كن؛ چرا كه آنها (دشمنان تو) زمان ظهور او را ديروقت مى‏ پندارند، ولى ما آن را نزديك مى ‏دانيم؛ البتّه، به اميد رحمت و مهربانى تو؛ اى مهربان‏ترين مهربانان .

 آن گاه سه مرتبه دست بر ران راست خود مى‏ زنى و در هر مرتبه مى ‏گويى :

    بشتاب ؛ بشتاب ؛ اى مولاى من ؛ اى صاحب اختيار زمان .(3)

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

1 ) بحار الأنوار : 41/94 .

2)  سوره روم ، آيه 41 .

3) مفاتيح الجنان : 1061 ، زاد المعاد : 488 ، البلد الأمين : 124 ، مصباح الزائر : 455 ، المصباح : 729 ، الصحيفة الصادقيّة : 204 ، باب السعادة : 214 .