(۲۱)

دعای امام حسین علیه السلام در کنار

قبر مبارک جدّش رسول خدا صلّی الله علیه وآله

امام حسین علیه السلام آمدند در کنار قبر جدّ خود و چند رکعت نماز خواندند آن گاه عرض کردند :  ...

أَللَّهمَّ إنَّ هَذَا قَبْرُ نَبِيِّكَ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ، وَأَنَا ابْنُ بِنْتِ نَبِيِّكَ، وَقَدْ حَضَرَنِي مِنَ الأَمْرِ مَا قَدْ عَلِمْتَ، أَللَّهُمَّ إِنِّي أُحِبُّ المَعْرُوفَ، وأُنْكِرُ الْمُنْكَرَ، وَأَنَا أَسْئَلُكَ يَا ذَا الْجَلاَلِ وَالْإِكْرَامِ، بِحَقِّ هَذَا القَبْرِ وَمَنْ فِيهِ، إلاَّ اخْتَرْتَ لِي مِنْ أَمْرِي مَا هُوَ لَكَ رِضىً، ولِرَسُولِكَ رِضىً، وَلِلْمُؤمِنِينَ رِضَىً. سپس گریستند.(1)

خداوندا این قبر پیامبرت حضرت محمّد صلّی الله علیه وآله و من پسر دختر پیامبرت هستم، برای من پیش آمده آنچه می‌ دانی، خداوندا من معروف را دوست دارم و مُنکر را نمی‌ پسندم و از تو می ‌خواهم ای دارنده شکر و عظمت و بزرگواری به حقّ این قبر و به حقّ کسی که در آن آرمیده که برای من اختیار کنی آنچه رضای تو و رضای پیامبرت و خشنودی مؤمنین در آن است.

---

(1) مقتل الحسين ‏عليه السلام للمقرّم: 132.