کنار گذاردن جریان غدیر

طرفداران سقیفه، کلام رسول خدا صلّی الله علیه وآله را که فرمودند: «الأئمّة من قريش» پیشوایان از قریش ھستند، چنان جلوہ دادند که بسیاری از مسلمانان حتّی افرادی از بزرگان طوائف گویا جریان عظیم غدیر را به دست فراموشی سپردہ بودند و فقط ملاک خلافت را قریشی بودن می دانستند. اھمیّت دادن طرفداران سقیفه به کلام رسول خدا صلّی الله علیه وآله برای این بود که به وسیلهٔ آن در سقیفه و پس از آن بر انصار غالب باشند. و ھمچنین دم زدن از این روایت و سخن نگفتن از ماجرای عظیم غدیر، برای کنار زدن جریان غدیر و غلبه بر حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام بود، به این جھت ھمیشه از این روایت دم می زدند به طوری که گویا جریان غدیر اصلاً واقع نشدہ است!

این طرز فکر را آنان حتی در مغز بزرگان و شیوخ طوائف جا دادہ بودند.

حارث بن ھشام که رئیس بنی مخزوم بود قسم یاد می کند که اگر کلام رسول خدا صلّی الله علیه وآله «الأئمّة من قريش» نبود، ما انصار را از خلافت دور نمی کردیم آن ھا اھل و سزاوار خلافت بودند ولی در فرمایش رسول خدا صلّی الله علیه وآله شکّی وجود ندارد و به خدا قسم اگر فقط یک نفر از قریش باقی بماند خداوند امر خلافت را در او قرار می دھد!(۱)

ببینید حارث بن ھشام چگونه به این روایت اھمیّت می دھد ولی از جریان عظیم غدیر ھیچ سخنی به میان نمی آورد! کنار گذاردن جریان غدیر عوامل مھمّ دیگری دارد که دربارۂ آن ھا سخن خواھیم گفت.

---

۱۔ الإصابة في تمييز الصحابة : ۱ / ۶۹۹ .

قال الزّبير بن بكّار في الموفقيّات، من طريق محمّد بن إسحاق في قصّة سقيفة بني ساعدة ــ قال: فقام الحارث بن هشام، و هو يومئذ سيّد بني مخزوم ليس أحد يعدل به إلا أهل السّوابق مع رسول الله صلّى الله عليه وسلّم، فقال: والله لو لا قول رسول الله صلّى الله عليه وسلّم: «الأئمّة من قريش»، ما أبعدنا منها الأنصار، و لكانوا لها أهلا، و لكنه قول لا شك فيه، فو الله لو لم يبق من قريش كلّها إلّا رجل واحد لصيّر الله هذا الأمر فيه.