تقوا قلب را حيات مى بخشد
حيات قلب و روشنايى دل، به تقوا و ورع انسان بستگى دارد، آن كس كه تقوا دارد، از حيات قلب، بصيرت و نورانيّت دل برخوردار است و آن كس كه آلوده به گناهان است و تقوا ندارد، دلش زنگار گرفته و خالى از معنويّت است.
حضرت اميرالمؤمنين عليه السلام مى فرمايند:
مَنْ قَلَّ وَرَعُهُ ماتَ قَلْبُه.(2)
آن كس كه ورع او كم باشد، قلبش مرده است.
كسى كه خواهان بصيرت و حيات معنوى است، بايد داراى تقوا و ورع باشد؛ تا نه تنها در دنيا از زندگى معنوى برخوردار شود، بلكه در جهان ديگر نيز رستگار بوده و از نعمتهاى بى پايان خداوند بهرهمند باشد.
حضرت اميرالمؤمنين عليه السلام مى فرمايند:
مَنْ أَحَبَّ فَوْزَ الْآخِرَةِ فَعَلَيْهِ بِالتَّقْوى.(3)
هر كس دوست دارد رستگارى در آخرت را، بر او باد به تقوا و پرهيزكارى.
تقوا، بهترين پشتوانه و محافظ همۀ كسانى است كه آن را كسب مى كنند.
تقوا در فتنه ها، گمراهي ها و بدعتها همچون حصارى قوى، شخص متقى را از گمراه شدن حفظ مى كند، و واقعيت فتنه ها را اگر چه به ظاهر جلوه اى زيبا داشته باشند، آشكار مى نمايد.
تقوا همچون دژى محكم، پناهگاه انسانِ با تقوا است.
حضرت اميرالمؤمنين عليه السلام در گفتارى ديگر چنين فرموده اند:
اَلتَّقْوى حِصْنُ حَصينٍ لِمَنْ لَجَأَ إِلَيْه.(4)
تقوا حصارى است محكم، براى آن كس كه به او پناه برد.
2) شرح غرر الحكم: 269/5.
3) شرح غرر الحکم : 394/5.
4) شرح غرر الحكم: 2/2.
بازديد امروز : 72083
بازديد ديروز : 198351
بازديد کل : 118822710
|