(3)

دعاى حضرت امام رضا عليه السلام

پس از هشت ركعت نماز شب

اين دعا از حضرت امام رضا عليه السلام روايت شده است و بعد از هشت ركعت نافله نماز شب خوانده مى ‏شود:

   أَللَّهُمَّ إِنّي أَسْأَلُكَ بِحُرْمَةِ مَنْ عاذَ بِكَ مِنْكَ، وَلَجَأَ إِلى عِزِّكَ، وَاسْتَظَلّ‏ بِفَيْئِكَ، وَاعْتَصَمَ بِحَبْلِكَ، وَلَمْ يَثِقْ إِلّا بِكَ. يا جَزيلَ الْعَطايا، يا مُطْلِقَ الْاُسارى، يا مَنْ سَمَّى نَفْسَهُ مِنْ جُودِهِ ‏وَهَّاباً، أَدْعُوكَ رَغَباً وَرَهَباً، وَخَوْفاً وَطَمَعاً، وَإِلْحاحاً وَإِلْحافاً، وَتَضَرُّعاً وَتَمَلُّقاً، وَقآئِماً وَقاعِداً، وَراكِعاً وَساجِداً، وَراكِباً وَماشِياً، وَذاهِباً وَجآئِياً، وَفي كُلِّ حالاتي، وَأَسْأَلُكَ أَنْ تُصَلِّيَ عَلى مُحَمَّدٍ وَالِ مُحَمَّدٍ، وَأَنْ تَفْعَلَ بي كَذا وَكَذا.(4)

خداوندا؛ از تو درخواست مى ‏كنم به احترام آنكه به (رحمت) تو از (عقاب) تو پناهنده گشت، و به عزّتت پناه برد، و در سايه لطفت قرار گرفت، و به ريسمان تو چنگ زد، و تنها به تو اطمينان كرد، اى صاحب عطا و بخشش بسيار؛ اى آزادكننده اسيران؛ اى آنكه خود را به خاطر جود و بخشش فراوان‏ «وهّاب» يعنى زياد بخشنده ناميده است، تو را از روى اشتياق و هراس، و ترس و طمع، و الحاح و اصرار و خوارى، و زارى و فروتنى، و در حال ايستاده و نشسته، و ركوع و سجده، و سواره‏ و پياده، و رفتن و آمدن، و در همه حالاتم مى‏ خوانم، و از تو مى ‏خواهم كه بر محمّد و آل محمّد درود فرستى، و با من «چنين و چنان» كنى.

---

4) مصباح المتهجّد: 150، بحار الأنوار: 257/87.