(7)

دعا براى حفظ شدن در شب

برادر دعبل خزاعى گويد: سرورم حضرت علىّ بن موسى الرضا عليه السلام از حضرت ‏موسى بن جعفر عليهما السلام روايت كرده ‏اند كه فرمود:

از پدرم جعفر بن محمّد عليهما السلام شنيدم كه در شبانگاه مى‏ فرمود:

إِذا أَمْسى أَمْسَيْنا، وَأَمْسَى الْمُلْكُ للَّهِِ الْواحِدِ الْقَهَّارِ، وَالْحَمْدُ للَّهِِ رَبّ ‏الْعالَمينَ، اَلَّذي أَذْهَبَ بِالنَّهارِ، وَجآءَ بِاللَّيْلِ وَنَحْنُ في عافِيَةٍ مِنْهُ.

   أَللَّهُمَّ هذا خَلْقٌ جَديدٌ قَدْ غَشَّانا، فَما عَمِلْتُ فيهِ مِنْ خَيْرٍ فَسَهِّلْهُ‏ وَقَيِّضْهُ، وَكُبَّهُ أَضْعافاً مُضاعَفَةً، وَما عَمِلْتُ فيهِ مِنْ شَرٍّ فَتَجاوَزْ عَنْهُ ‏بِرَحْمَتِكَ.

   أَمْسَيْتُ لا أَمْلِكُ ما أَرْجُو، وَلا أَدْفَعُ شَرَّ ما أَخْشى، أَمْسَى الْأَمْرُ لِغَيْري، وَأَمْسَيْتُ مُرْتَهِناً بِكَسْبي، وَأَمْسَيْتُ لا فَقيرَ أَفْقَرُ مِنّي، فَاتَّسِعْ‏ لِفَقْري مِنْ سِعَتِكَ مِمَّا كَتَبْتَ عَلى نَفْسِكَ التَّقْوى ما أَبْقَيْتَني، وَالْكَرامَةَ إِذا تَوَفَّيْتَني، وَالصَّبْرَ عَلى مَا ابْتَلَيْتَني، وَالْبَرَكَةَ فيما رَزَقْتَني، وَالْعَزْمَ عَلى طاعَتِكَ فيما بَقِيَ مِنْ عُمْري، وَالشُّكْرَ لَكَ فيما أَنْعَمْتَ بِهِ عَلَيَّ.(7)

هرگاه شبانگاه فرا رسد شام مى ‏كنيم ما و شام مى ‏كند هستى كه از آنِ خداوند است كه يگانه و بسيار چيره ‏شونده است، و ستايش سزاوار خداوندى ‏است كه پروردگار جهانيان است، آنكه روز را برده و شب را آورده و ما به لطف او در عافيت هستيم. خداوندا؛ اين آفريده جديد است كه ما را فرا گرفته و پوشانيده، آنچه بخواهم از خير و خوبى در آن بجاى آورم براى من ساده و آسان و ميسّر گردان، و آن را چند برابر سنگين فرما، و آنچه از بدى در آن مرتكب شوم به رحمت خويش از آن بگذر. شام كردم در حالى ‏كه آنچه را اميدوارم مالك نيستم، و بدى آنچه را مى ‏ترسم نمى ‏توانم دور كنم، امور در دست غير من است، و شام كردم در حالى‏ كه من در گرو آنچه كسب كرده‏ ام مى ‏باشم. و شام كردم در حالى ‏كه فقيرى از من فقيرتر نيست، فقر و تهيدستى مرا از توانگرى خويش از نگه ‏داشتن بر خود لازم دانسته ‏اى برطرف كن تا مادامى كه مرا در دنيا باقى داشته ‏اى، و چون از دنيا بردى و جانم را گرفتى با من كرم و بزرگوارى كن، و ‏بر آنچه مبتلا ساختى صبر و پايدارى، و در آنچه بر من روزى كردى بركت، و بر طاعت خويش عزم و اراده مرحمت كن، در مدّتى كه از عمر من باقى مانده است، و براى نعمت‏ هايت كه بر من بخشيده ‏اى توفيق شكرگزارى عنايت فرما.

---

7) جامع أحاديث الشيعة: 525/19، مستدرك الوسائل: 382/5.