1 ـ  انتظار

 انتظار يكى از مهمترين صفات اولياء خدا در زمان غيبت است و در روايتى كه امام سجّاد عليه السلام دربارۀ انتظار به ابو خالد كابلى فرموده‌اند، به اين حقيقت تصريح فرموده‌اند كه انتظار ظهور امام زمان عجل الله تعالى فرجه، از بزرگترين نوع فرج است. امام سجّاد عليه السلام مى‌فرمايند:

انتظار الفرج من أعظم الفرج. (1)

انتظار فرج از بزرگترين نوع فرج است.

 امام زين العابدين عليه السلام در این فرمايش نكتۀ مهمّی را به ما تعليم مى‌دهند كه بايد در آن دقّت کنيم.

براى توضيح مطلب به اين نکته توجه كنيد:

افرادى از منتظران در گوشه و كنار جهان براى ظهور امام زمان عجل الله تعالى فرجه دعا مى‌كنند و هر هفته ساعتى را به ياد آن حضرت مى‌گذرانند و براى تعجيل ظهور آن بزرگوار دعا مى‌كنند، گرچه اين افراد با كسانى كه نسبت به ظهور امام زمان عجل الله تعالى فرجه بى‌تفاوت هستند فرق دارند، ولى باید به اين مطلب توجّه داشته باشيم كه ما اگر سال‌هاى سال به اين مقدار اكتفا كرده و گاه گاهى در طول هفته ساعتى از امام زمان ارواحنا فداه ياد كرده و براى آن حضرت دعا كنیم، وظيفۀ خود را انجام نداده‌ايم ، يعنى اگر ساعتى را به ياد آن بزرگوار بوده‌ايم بسیاری از ساعات را به اموری سرگرم شده‌ايم که در نتيجه از آن حضرت غافل شده‌ایم؟ بنابراین، فرمایش امام سجّاد علیه السلام دربارۀ عظمت مقام انتظار در ما مصداق پيدا نكرده است و ما به سبب ‏انتظار به عظيم ‏ترين راه گشايش دست نيافته‏ ايم زيرا به خاطر عدم ‏معرفت از مقام عظيم انتظار آن را در متن زندگى خود قرار نداده ‏ايم.

 

---

(1) بحارالانوار : 52 / 122 ح 4 .