امام صادق علیه السلام : اگر من زمان او (حضرت مهدی علیه السلام ) را درک کنم ، در تمام زندگی و حیاتم به او خدمت می کنم.
دعاى اذن ورود به حرم مطهّر حضرت امام رضا عليه السلام

دعاى اذن ورود به حرم مطهّر

حضرت امام رضا عليه السلام

قبل از نقل زيارت‏ هاى حضرت امام رضا عليه السلام، اين دعا را به عنوان اذن ورود به حرم‏ مطهّر آن حضرت، ذكر مى ‏نماييم: (6)

أَللَّهُمَّ إِنّي وَقَفْتُ عَلى بابٍ مِنْ أَبْوابِ بُيُوتِ نَبِيِّكَ صَلَواتُكَ عَلَيْهِ‏ وَالِهِ، وَقَدْ مَنَعْتَ النَّاسَ أَنْ يَدْخُلُوا إِلّا بِإِذْنِهِ، فَقُلْتَ «يا أَيُّهَا الَّذينَ امَنُوالاتَدْخُلُوا بُيُوتَ النَّبِيِّ إِلّا أَنْ يُؤْذَنَ لَكُمْ»(7).

   أَللَّهُمَّ إِنّي أَعْتَقِدُ حُرْمَةَ صاحِبِ هذَا الْمَشْهَدِ الشَّريفِ في غَيْبَتِهِ كَما أَعْتَقِدُها في حَضْرَتِهِ ، وَأَعْلَمُ أَنَّ رَسُولَكَ وَخُلَفآءَكَ عَلَيْهِمُ السَّلامُ‏ أَحْيآءٌ، عِنْدَكَ يُرْزَقُونَ، يَرَوْنَ مَقامي، وَيَسْمَعُونَ كَلامي، وَيَرُدُّونَ ‏سَلامي، وَأَنَّكَ حَجَبْتَ عَنْ سَمْعي كَلامَهُمْ، وَفَتَحْتَ بابَ فَهْمي بِلَذيذِ مُناجاتِهِمْ.

   وَإِنّي أَسْتَأْذِنُكَ يا رَبِّ أَوَّلاً، وَأَسْتَأْذِنُ رَسُولَكَ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَالِهِ ‏ثانِياً، وَأَسْتَأْذِنُ خَليفَتَكَ الْإِمامَ الْمَفْرُوضَ عَلَيَّ طاعَتُهُ عَلِيَّ بْنَ مُوسَى‏ الرِّضا عَلَيْهِ السَّلامُ ، (8) وَالْمَلآئِكَةَ الْمُوَكَّلينَ بِهذِهِ الْبُقْعَةِ الْمُبارَكَةِ ثالِثاً.

   ءَأَدْخُلُ يا رَسُولَ اللَّهِ، ءَأَدْخُلُ يا حُجَّةَ اللَّهِ، ءَأَدْخُلُ يا مَلآئِكَةَ اللَّهِ ‏الْمُقَرَّبينَ الْمُقيمينَ في هذَا الْمَشْهَدِ، فَأْذَنْ لي يا مَوْلايَ فِي الدُّخُولِ‏ أَفْضَلَ ما أَذِنْتَ لِأَحَدٍ مِنْ أَوْلِيآئِكَ، فَإِنْ لَمْ أَكُنْ أَهْلاً لِذلِكَ، فَأَنْتَ أَهْلٌ لَهُ.

خداوندا؛ من ايستاده ‏ام كنار درى از درهاى خانه‏ هاى پيامبرت كه درود تو بر او و آل او باد، و تو مردم را بازداشته ‏اى از اين‏كه بدون اجازه او وارد شوند، و فرموده ‏اى: «اى كسانى كه ايمان آورده ‏ايد به خانه ‏هاى پيامبر وارد نشويد مگر اينكه به شما اجازه داده شود». خداوندا؛ من به حُرمت صاحب اين مكان شريف در فقدان او معتقدم؛ همان‏ گونه كه آن را در حضورش باور دارم، و مى‏ دانم كه رسول تو و جانشينان تو – كه درود بر آنان باد - زنده‏ اند، نزد تو روزى مى ‏خورند، جايگاه مرا مى‏ بينند سخن مرا مى ‏شنوند، و سلام مرا پاسخ مى‏ دهند، و تو گوشم را از شنيدن كلام ايشان بازداشته ‏اى، و درِ فهميدن لذّت راز و نياز با ايشان را برايم گشوده ‏اى. پروردگارا؛ من ابتدا از تو اجازه مى ‏گيرم، و ثانياً از رسول گرامى‏ ات - كه درود خدا بر او و آل او باد - اجازه مى‏ طلبم، و از جانشين تو امام و پيشوايى كه اطاعت او را بر من واجب فرموده ‏اى، (يعنى حضرت) علىّ بن موسى الرضا - كه سلام بر او باد - و از فرشتگانى كه به اين بارگاه مبارك و پر بركت موكّلند در مرحله بعدى اجازه مى ‏خواهم. آيا وارد شوم اى رسول خدا؟ آيا وارد شوم اى حجّت خدا؟ آيا وارد شوم اى فرشتگان مقرّب خداوند كه در اين زيارتگاه اقامت داريد؟ به من - اى مولاى من؛ - اجازه بده وارد شوم بهتر از اجازه ‏اى كه به يكى از دوستانت مرحمت فرموده ‏اى، اگر من شايسته آن نباشم، شما شايستگى آن را داريد.

   پس اگر قلبت خاشع شد و اشك از چشمانت جارى گرديد؛ اين، نشانه اذن ورودبه حرم مطهّر است. (9)


6) قابل توجّه است كه اين دعا را هنگام ورود به ساير حرم‏ هاى ائمّه ‏عليهم السلام نيز مى‏ توانيم بخوانيم.

7) سوره احزاب، آيه 53.

8) در زيارت هر يك از ائمّه معصومين صلوات اللَّه عليهم اجمعين به جاى نام حضرت امام رضا عليه السلام، اسم آن امام را ذكر كنيد.

9) البلد الأمين: 391 و مصباح الزائر: 418 با اختلاف.

 

    بازدید : 35973
    بازديد امروز : 0
    بازديد ديروز : 73712
    بازديد کل : 132598760
    بازديد کل : 91907157