ضجّه رسول خدا صلّی الله علیه وآله

براى امام حسين علیه السلام

2- نكته مهمّ ديگرى كه پسنديده است در عزادارى ها به آن ‏توجّه كنيم، «ضجّه» است.

ضجّه به معناى شيون و غوغا مى ‏باشد كه يكى از انواع مهمّ ‏عزادارى براى امام حسين علیه السلام است.

مى توان گفت در مجالسى كه شيون و غوغا مى‏ شود و عموم‏ افراد خالصانه ضجّه و فرياد مى ‏زنند، مجلس مورد توجّه خاصّ ‏اهل بيت علیهم السلام و يا تشريف فرمايى آنان در مجلس مى ‏شود. حضور اهل بيت علیهم السلام در مجلس، حال و هوايى ديگر به مجلس مى ‏دهد هرچند عموم افرادى كه در مجلس روضه شركت مى ‏كنند متوجّه اين ‏حقيقت نباشند.

به اين جهت اگر در مجلسى حالت فوق العاده، ايجاد شد نبايد درباره آن و يا درباره افرادى كه ضجّه مى ‏زنند و شيون مى ‏كنند، قضاوت كنيم و به رفتار آنان ايراد بگيريم، زيرا ما حالات واقعى و باطنى مجالس را نمى ‏بينيم. به اين جهت نبايد كسى را به خاطر اينكه ضجّه زده و شيون نموده، مورد انتقاد قرار دهيم.

در اين باره جريان جالبى را از مرحوم علاّمه مدّاح نقل مى ‏كنيم.

ايشان مى‏ گويد: عدّه ‏اى از اهل دل در تهران مجلس عجيبى ‏داشتند و خودشان را از گريه هلاك مى ‏كردند.

كسانى چون حاج شيخ مرتضى زاهد، حاج شيخ مهدى ‏معزّالدّوله ‏اى، حاج مقدّس، حاج سيد مهدى كشفى، حاج ملاّ آقاجان زنجانى، و حاج شيخ ابراهيم خراسانى به اين روضه‏ مى ‏آمدند. اين روضه، روضۀ تشريفاتى نبود كه ببينند چه كسى ‏آمده و چه كسى رفته است.

مرحوم حجّة الاسلام و المسلمين حاج شيخ يحيى طالقانى، امام جماعت مسجد ظهيرالاسلام، نقل كرد: يك روز، من براى‏ روضه رفته بودم و حاج ملاّ آقاجان منبر بود. او، به عادت، چشم ‏بسته روضه مى‏ خواند و مستمعان، از شدّت تأثّر خودشان را مى ‏زدند. من پيش خود گفتم: چرا مثل بچّۀ آدم گريه نمى‏ كنند؟! ناگهان حاج ملاّ آقاجان - همان طور كه چشمش بسته بود - گفت: كجا رفتى؟! مگر نمى ‏بينى خود آقا اين جا تشريف دارند؟!

من پشيمان شدم و بى ‏اختيار گفتم: استغفر الله! استغفر الله! دومرتبه ديدم حاج ملاّ آقاجان گفت: خوب شد اقلاًّ استغفار كردى و آمدى سر جايت!(1)

با توجّه به آنچه گفتيم به اين دليل كه شخص رسول خدا صلّی الله علیه وآله و افرادى كه در اطراف آن حضرت بودند براى امام حسين علیه السلام به ‏ضجّه و شيون مى ‏پرداختند، ضجّه زدن براى حضرت‏ سيّدالشهداء علیه السلام يكى از انواع مهمّ عزادارى است.

_______________________________

(1) خاطرات شصت سال خدمت گذارى در آستان اهل بيت علیهم السلام: 69 .