نسخهٔ دوّم:

در كتاب «مناقب» آمده است:

   كلبى از ابوصالح و از ابو جعفر بن بابويه با سندش از امام رضا عليه السلام از نياكان گرامش‏ عليهم السلام نقل مى‏كند كه حضرتش فرمود:

امير مؤمنان على‏ عليه السلام خطبه ديگرى را به بديهه ايراد فرمود كه هيچ‏ نقطه‏ اى نداشت، حضرت خطبه را چنين آغاز فرمود:

الحمد للَّه أهل الحمد ومأواه، و]له[ أوكد الحمد وأحلاه، وأسرع ‏الحمد وأسراه وأطهر الحمد وأسماه، وأكرم الحمد وأولاه، ... .

حمد مخصوص خداوندى است كه اهل حمد و جايگاه آن است، و حمد را تأكيد نمود و او را باحلاوت و شيرين نمود و (تأثير) او را سرعت بخشيده ‏و جارى ساخت. و او را پاكيزه ساخته و بلندمرتبه نمود و او را كرامت ‏بخشيده و احسان نمود.

 

   صاحب «مناقب» گويد: اين دو خطبه را در كتاب «المخزون المكنون»آورده ‏ام.(646)

   نويسنده ‏رحمه الله گويد: كتاب «المخزون المكنون» در دسترس ما نبود.

-----------------------------------------------

646) المناقب: 48/2.