ياد خدا و اهل بيت عليهم السلام
ياد خداوند دلهاى افسرده را نشاط و آرامش مى بخشد و آنها را جلا داده و از قساوت نجات مى دهد؛ ولى غفلت و ترك ياد خدا و اهل بيت عليهم السلام، قلب را تيره و تار مى سازد و دل را در تحيّر و سردرگمى هاى دائمى گرفتار مى نمايد.
خداوند به حضرت موسى وحى فرمود:
يا موُسى ؛ لاتَفْرَحْ بِكَثْرَةِ الْمالِ وَلاتَدَعْ ذِكْري عَلى كُلِّ حالٍ فَإِنّكَثْرَةَ الْمالِ تُنْسِي الذُّنوُبَ وَإِنَّ تَرْكَ ذِكْري يُقسِي الْقُلوُبَ.(1)
اى موسى؛ به زيادى ثروت خشنود مشو و ياد مرا در هر حال رها مكن؛ زيرا كه كثرت مال، گناهان را از ياد مى برد و ترك ياد من، قلبها را باقساوت مى كند.
زيرا بر اثر ترك ياد خدا، شيطان بر انسان مسلّط مى شود و آرامش خاطر واطمينان را از او سلب مى كند.
خداوند در قرآن مجيد مى فرمايد:
«وَمَنْ يَعْشُ عَنْ ذِكْرِ الرَّحْمنِ نُقَيِّضْلَهُ شَيْطاناً فَهُوَلَهُ قَرينٌ»(2)
هر كس از ياد خداوند رخ بتابد، شيطانى را به سوى او بر مى انگيزانيم كه همنشين او باشد.
فراموش كردن گناهان، قساوت قلب و تسلّط شيطان و... از آثار تركِ ياد خدا است. ياد خدا، انسان را از اين گرفتاريهاى روحى نجات مى دهد و اطمينان و آرامش خاطر را براى او به ارمغان مى آورد. به اين نكته بايد توجه داشته باشيم كه ياد اهل بيت عليهم السلام نيز ياد خداست و آثارى كه ذكر خداوند دارد، با ياد اهل بيت عليهم السلام نيز ايجاد مى شود.
امام باقر عليه السلام مى فرمايند:
إِنَّ ذِكْرَنا مِنْ ذِكْرِاللَّه.(3)
به درستى كه ياد ما خاندان، از ياد خداوند به شمار مى آيد.
ما نه تنها بايد به ياد آن بزرگواران باشيم، بلكه در گرفتاريها و شدائد به آنان پناه ببريم؛ زيرا اهل بيت رسالت، كشتى نجات امت و پناهگاه مردم بى پناه وستمديده هستند. خاندان وحى فرياد رس بيچارگانى هستند كه دستخوش امواج خروشان درياى بيكرانِ بلا شده اند. آنان نجاتبخش افرادى هستند كه در گرداب وحشتناك گمراهى گرفتار شده اند. ما بايد آنان را نجات امت درگرفتاريها ونابسامانيها بدانيم.
حضرت اميرالمؤمنين عليه السلام در اين باره چنين مى فرمايند:
أَيُّهَا النَّاسُ شُقُّوا أَمْواجَ الْفِتَنِ بِسُفُنِ النَّجاةِ.(4)
اى مردم؛ امواج فتنه ها را به كمك كشتيهاى نجات، بشكافيد (و از آنها رهايى يابيد).
آن بزرگوار در روايتى ديگر مى فرمايند:
مَنْ رَكِبَ غَيْرَ سَفينَتِنا غَرِقَ.(5)
كسى كه بر غير سفينۀ ما سوار شود، غرق خواهد شد.
بنابراين انسان بايد در همۀ گرفتاريها حتى در مسائل و مشكلات اعتقادى نيز از هدايتگران و هاديان راه، هدايت و راهنمايى بخواهد. در غير اينصورت گرفتار و گمراه خواهد شد.
حضرت اميرالمؤمنين عليه السلام مى فرمايند:
مَنْ يَطْلُبِ الْهِدايَةَ مِنْ غَيْرِ أَهْلِها يَضِلُّ.(6)
هر كس هدايت را از غير اهلش بجويد، گمراه مى شود.
سرانجام كار آنان كه پيروى از فرومايگان، قبركنان و الاغ فروشان اجتماع را پذيرفتند، چه خواهد بود؟...
در مشكلات و فتنه ها، در طوفانهاى ويرانگر و در هنگامى كه امواج خطرناك بلا، هستى افراد را تهديد مى كند؛ پناه بردن به غير خدا وآل اللَّه، شما را به نيستى مى كشاند. ولى تمسّك به اهل بيت رسالت عليهم السلام و يارى خواستن از آن بزرگواران، شما را از گمراهى و هلاكت نجات داده و به ساحل مى رساند.
اگر جذر ومدّ دريا همۀ قايقها را يكسان پائين و بالا مى برد؛ ولى تلاطم دريا نمى تواند همۀ كشتيها را به كام خود فرو برد. فتنه ها و گرفتاريها نيز هر چه سهمگين و خطرناك باشند، نمى توانند همۀ انسانها را به نابودى كشانند، زيرا كشتى نجات عدّه اى را به ساحل مى رساند.
ره ملك سعادت را تواند بى خطر رفتن
به دست خود زآئين ادب هركس عصا دارد
در ميان انسانها كسانى وجود دارند كه نه تنها در برابر گرفتاريها و فتنه هاى آخرالزمان مقاومت مى كنند، بلكه بر قدر و منزلت خويش مى افزايند.
اگر دوست داريد از اين گونه افراد باشيد، در طوفانهاى بلا و تلاطم امواج خروشان، به كشتى نجاتِ اهل بيت عليهم السلام متمسّك شويد و با توسّل به مقام والاى صاحبان ولايت الهيّه از گمراهى و تحيّر نجات يابيد.
1) بحارالأنوار: 63/72، از علل الشرايع: 77/1.
2) سورۀ زخرف، آيۀ 36.
3) بحارالأنوار: 468/75.
4) نهج البلاغه، خطبۀ 5.
5) شرح غرر الحكم: 184/5.
6) شرح غرر الحكم: 308/5.
بازديد امروز : 100638
بازديد ديروز : 297409
بازديد کل : 121414284
|