(2)
نقش خوف از خدا، در خود شناسى
ترس و خوف از مخالفت با خداوند متعال، انسان را به ترك هواهاى نفسانى وا مى دارد و در نتيجه به خودشناسى راه مى يابد و وسيلۀ هدايت و رستگارى را فراهم مى كند. خداوند متعال مى فرمايد:
«وأمّا مَنْ خافَ مَقامَ رَبِّهِ وَنَهَى النَّفْسَ عَنِ الْهَوى فَإِنَّ الْجَنَّةَ هِىَ الْمَأْوى»(13)
كسى كه از مقام خداوندِ خويش بترسد و نفس خود را از هواها باز دارد، براستى كه بهشت جايگاه او خواهد بود.
ترس و خوف از مخالفت با فرمانهاى خداوند از نيروهاى عقل و قدرت خرد ايجاد مى شود. هر چه انسان از خردمندى بهرهمند باشد و بر عقل تجربى خود بيفزايد، ترس او از مخالفت با قوانين خداوند بيشتر مى شود و با هواهاى نفسانى بيشتر به مخالفت برمى خيزد.
حضرت اميرالمؤمنين عليه السلام مى فرمايند:
قاتِلْ هَواكَ بِعَقْلِكَ.(14)
هواى خود را به وسيلۀ عقل خود نابود كن.
بنابراين هر چه عقل انسان بيشتر و كاملتر باشد، قدرت او بر مخالفت با نفس و قتل هواهاى نفسانى بيشتر مى شود و بهتر به خود شناسى دست مى يابد.
براى استفاده از نيروى عقل و افزودن به عقل تجربى مى توانيد به فكر و انديشه در پيرامون كارها و برنامه هاى خود بپردازيد و آنها را با مرام و مكتب اهل بيت عليهم السلام تطبيق دهيد. با كار انداختن فكر، قدرت عقلى شما تقويت مى شود و براى خودسازى و خودشناسى آمادگى پيدا مى كنيد. و ترس و خوف از مخالفت با فرمانهاى الهى در شما بيشتر مى شود و با قدرت بيشترى به مخالفت با نفس مى پردازيد .
13) سورۀ نازعات ، آيۀ 40.
14) بحار الأنوار : 95/1، و ج : 428/71.
بازديد امروز : 102590
بازديد ديروز : 297409
بازديد کل : 121416234
|