(12)

الدعاء للحفظ من شرّ الدجّال

    عن معاذ بن جبل قال : أرسلنى رسول اللَّه صلى الله عليه وآله وسلم ذات يوم إلى عبداللَّه بن سلام وعنده جماعة من أصحابه ، فحضر فقال النبيّ صلى الله عليه وآله وسلم :

 يا عبداللَّه ، أخبرني عن عشر كلمات علّمهنّ اللَّه عزّ وجلّ إبراهيم يوم قذف في النّار ، أتجدهنّ في التوراة مكتوباً .

    فقال عبداللَّه : يا نبيّ اللَّه بأبي واُمّي ، هل اُنزل عليك فيهنّ شي‏ء ؟ فإنّي أجد ثوابها في التوراة ولا أجد الكلمات ، وهي عشر دعوات فيهنّ اسم اللَّه الأعظم.

    فقال رسول اللَّه صلى الله عليه وآله وسلم : هل علّمهنّ اللَّه تعالى موسى؟

    فقال : ما علّمهنّ اللَّه تعالى غير إبراهيم الخليل عليه السلام.

    فقال النبيّ صلى الله عليه وآله وسلم : وما تجد ثوابها في التوراة؟

    فقال عبداللَّه : يا رسول اللَّه ، ومن يستطيع أن يبلغ ثوابها ، غير أنّي أجد في التوراة مكتوباً : »ما من عبدٍ منّ اللَّه عليه وجعل هؤلاء الكلمات في قلبه ، إلّا جعل النّور في بصره واليقين في قلبه وشرح صدره للإيمان ، وجعل له نوراً من مجلسه إلى العرش يتلألأ ، ويباهي به ملائكته في كلّ يوم مرّتين ، ويجعل الحكمة في لسانه ويرزقه حفظ كتابه وإن لم يكن حريصاً عليه ، ويفقّهه في الدين ، ويقذف له المحبّة في قلوب عباده ويؤمنه من عذاب القبر ، وفتنة الدجّال.

    ويؤمنه من الفزع الأكبر يوم القيامة ، ويحشره في زمرة الشهداء ، ويكرمه اللَّه ويعطيه وما يعطي الأنبياء بكرامته ، ولايخاف إذا خاف النّاس ، ولايحزن إذا حزن الناس ، ويكتب عنداللَّه صدّيقاً ، ويحشر يوم القيامة ، وقلبه ساكن مطمئنٌّ ، وهو ممّن يكسى مع إبراهيم يوم القيامة.

    ولايسأل بتلك الدعوات شيئاً إلّا أعطاه اللَّه ، ولو أقسم على اللَّه لأبرّ قسمه ويجاور الرحمن في دار الجلال ، وله أجر كلّ شهيد استشهد منذ يوم خلقت الدنيا.

    قال النبيّ صلى الله عليه وآله وسلم : وما دار الجلال يابن سلام؟

قال : جنّة عدن ، وهو موضع عرش الرحمن ، ربّ العزّة ، وهي في جوار اللَّه.

    قال ابن سلام : فعلّمنا يا رسول اللَّه ومُنَّ علينا كما منّ اللَّه عليك.

    قال النبيّ صلى الله عليه وآله وسلم : خرُّوا للَّه سجّداً . قال : فخرُّوا سجّداً ، فلمّا رفعوا رؤوسهم قال النبيّ صلى الله عليه وآله وسلم قوله:

    يا اَللَّهُ يا اَللَّهُ يا اَللَّهُ ، أَنْتَ الْمَرْهُوبُ مِنْكَ جَميعُ ] خَلْقِكَ[ ، يا نُورَ النُّورِ ، أَنْتَ الَّذِي احْتَجَبْتَ دُونَ خَلْقِكَ فَلاتُدْرِكُ نُورَكَ نُورٌ ، يا اَللَّهُ يا اَللَّهُ يا اَللَّهُ ، أَنْتَ الرَّفيعُ الَّذِي ارْتَفَعْتَ فَوْقَ عَرْشِكَ مِنْ فَوْقِ سَمائِكَ ، فَلايَصِفُ عَظَمَتَكَ أَحَدٌ مِنْ خَلْقِكَ ، يا نُورَ النُّورِ قَدِ اسْتَنارَ بِنُورِكَ أَهْلُ سَمائِكَ ، وَاسْتَضاءَ بِضَوْئِكَ أَهْلُ أَرْضِكَ.

    يا اَللَّهُ يا اَللَّهُ يا اَللَّهُ ، أَنْتَ الَّذي لا إِلهَ غَيْرُكَ ، تَعالَيْتَ عَنْ أَنْ يَكُونَ لَكَ شَريكٌ ، وَتَعَظَّمْتَ عَنْ أَنْ يَكُونَ لَكَ وَلَدٌ ، وَتَكَرَّمْتَ عَنْ أَنْ يَكُونَ لَكَ شَبيهٌ ، وَتَجَبَّرْتَ عَنْ أَنْ يَكُونَ لَكَ ضِدٌّ ، فَأَنْتَ اللَّهُ الْمَحْمُودُ بِكُلِّ لِسانٍ ، وَأَنْتَ الْمَعْبُودُ في كُلِّ مَكانٍ ، وَأَنْتَ الْمَذْكُورُ في كُلِّ أَوانٍ وَزَمانٍ ، يا نُورَ النُّورِ ، كُلُّ نُورٍ خامِدٌ لِنُورِكَ ، يا مَليكَ كُلِّ مَليكٍ ، يَفْنى غَيْرُكَ يا دائِمُ ، كُلُّ حَيٍّ يَمُوتُ غَيْرُكَ.

    يا اَللَّهُ يا اَللَّهُ  يا اَللَّهُ الرَّحْمانُ الرَّحيمُ ، اِرْحَمْني رَحْمَةً تُطْفِئُ بِها غَضَبَكَ ، وَتَكُفُّ بِها عَذابَكَ ، وَتَرْزُقُني بِها سَعادَةً مِنْ عِنْدِكَ ، وَتَحُلُّني بِها دارَكَ الَّتي تَسْكُنُها خِيَرَتُكَ مِنْ خَلْقِكَ ، يا أَرْحَمَ الرَّاحِمينَ.

    يا مَنْ أَظْهَرَ الْجَميلَ ، وَسَتَرَ الْقَبيحَ ، يا مَنْ لَمْ يُؤاخِذْ بِالْجَريرَةِ ، وَلَمْ يَهْتِكِ السِّتْرَ ، يا عَظيمَ الْعَفْوِ ، يا حَسَنَ التَّجاوُزِ ، يا واسِعَ الْمَغْفِرَةِ ، يا باسِطَ الْيَدَيْنِ بِالرَّحْمَةِ ، يا صاحِبَ كُلِّ نَجْوى ، وَيا مُنْتَهى كُلِّ شَكْوى ، يا كَريمَ الصَّفْحِ ، يا عَظيمَ الْمَنِّ ، يا مُبْتَدِئاً بِالنِّعَمِ قَبْلَ اسْتِحْقاقِها ، يا رَبَّاهُ يا رَبَّاهُ ، وَيا سَيِّداهُ وَيا أَمَلاهُ ، وَيا غايَةَ رَغْبَتاهُ ، أَسْأَلُكَ يا اَللَّهُ يا اَللَّهُ يا اَللَّهُ أَنْ لاتُشَوِّهَ خَلْقي فِي النَّارِ.

قال : يا رسول اللَّه ، وما ثواب من قال هذه الكلمات ؟ قال :

 هيهات هيهات انقطع القلم ، لو اجتمع ملائكة سبع سماوات وسبع أرضين على أن يصفوا ذلك إلى يوم القيامة ، لما وصفوا من ألف جزء جزءاً واحداً .

    وذكر صلى الله عليه وآله وسلم لهذه الكلمات ثواباً وفضائل كثيرة لايحتمل ذكرها هاهنا ، اقتصرنا على ذكر المقصود مخافة التطويل . (21)

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

21) البحار : 355/95 .

 

---

 

(12)

دعا براى حفظ شدن از شرّ دجّال

    از معاذ بن جبل روايت شده است كه گفت : روزى حضرت پيامبر صلى الله عليه وآله وسلم مرا به سوى عبداللَّه بن سلام فرستاد در حالى كه نزد پيامبر صلى الله عليه وآله وسلم عدّه ‏اى از اصحابش حضور داشتند ، عبداللَّه بن سلام نزد پيامبرصلى الله عليه وآله وسلم حاضر شد ، حضرت پيامبرصلى الله عليه وآله وسلم فرمودند :

 اى عبداللَّه ؛ براى من خبر بده در مورد ده كلمه ‏اى كه خداوند به حضرت ابراهيم عليه السلام در روزى كه مى‏ خواستند او را به آتش بيندازند آموخت ، آنان را يافته‏ اى كه در تورات نوشته شده باشد ؟

    عبداللَّه گفت : اى رسول خدا ؛ پدر و مادرم فداى شما، آيا براى شما در مورد آن ده كلمه چيزى نازل شده است؟ همانا من ثواب قرائت آن‏ها را در تورات يافتم ولى كلمات آن را نيافتم و آن ده عدد دعا بود كه در تمامى آن‏ها اسم اعظم خداوند وجود داشت .

    پيامبر صلى الله عليه وآله وسلم فرمودند : آيا خداوند آن‏ها را به حضرت موسى عليه السلام آموخت ؟

    عبداللَّه گفت : خداوند آن‏ها را به كسى جز حضرت ابراهيم عليه السلام نياموخت .

    پيامبر صلى الله عليه وآله وسلم فرمودند : چه چيزى در مورد ثواب آن در تورات ديده ‏اى ؟

    عبداللَّه گفت : اى رسول خدا ؛ چه كسى توانايى دارد كه به آن ثواب‏ها برسد؟ من در تورات ديدم كه نوشته شده است :

    هيچ بنده‏ اى نيست كه خداوند بر او منّت گذارد و اين كلمات را در قلب او قرار دهد مگر اين كه نور را در چشمان او و يقين را در قلبش قرار دهد و سينه‏ اش را براى ايمان بگشايد و نورى براى او قرار دهد كه از جايى كه نشسته به سوى عرش تلألؤ كند و خداوند روزى دو بار به او بر فرشتگان مباهات كند و حكمت را در زبانش قرار دهد و حفظ كتابش را به او عطا فرمايد ؛ گرچه نسبت به اين امر حريص نباشد ، و او را در دين ، فقيه و دانشمند قرار دهد و محبّت او را در قلب‏هاى بندگانش بيفكند و او را از عذاب قبر و فتنه دجّال و ترس و هراس بزرگ روز قيامت ايمن گرداند .

    و او را در گروه شهدا محشور فرمايد و خداوند او را احترام و تكريم كند و آنچه به كرامت و بزرگوارى خويش به رسولانش عطا كرده، به او نيز عطا كند و چنين شخصى روزى كه همه مردم مى‏ترسند، نمى‏ترسد و روزى كه تمام مردم غمگين هستند غمگين نمى‏ باشد ، و نام او در نزد خداوند به عنوان صدّيق (تصديق‏ كننده) نوشته شود و در روز قيامت محشور شود در حالى كه قلبش آرام و مطمئن باشد و تحت پوشش بزرگان همراه حضرت ابراهيم عليه السلام در روز قيامت باشد .

    به بركت اين دعا ، بنده آنچه از خداوند بخواهد به او عطا فرمايد و اگر خداوند را سوگند دهد ، خداوند به سوگند او عمل كند و در مجاورت پروردگار مهربان در جايگاه باشكوه (بهشت) استقرار پيدا كند و براى او ثواب هر شهيدى كه از ابتداى آفرينش دنيا به شهادت رسيده‏ اند ، نوشته شود .

    پيامبر صلى الله عليه وآله وسلم فرمودند : اى ابن سلام ؛ مراد از جايگاه با شكوه چيست ؟

    ابن سلام گفت : مراد بهشت عدن مى‏باشد و آن ، محلّ عرش پروردگار باعظمت و در جوار خداوند مى‏ باشد.

    ابن سلام گفت : اى رسول خدا ؛ آن (دعا) را به ما ياد بده و همان گونه كه خداوند به شما احسان نموده ، شما نيز به ما احسان فرما .

    پيامبر صلى الله عليه وآله وسلم فرمودند : براى خداوند به سجده بيفتيد . معاذ بن جبل گفت : آنان همگى به سجده افتادند ، و چون سر از سجده برداشتند ، پيامبر اكرم‏ صلى الله عليه وآله وسلم فرمودند : بخوانيد:

  خدايا، خدايا، خدايا، تو كسى هستى كه تمامى مخلوقاتت از تو هراسان و ترسان هستند، اى روشنى ‏بخش نور ، تو كسى هستى كه از خلق خود در حجاب و پنهان هستى و نور هم نمى‏ تواند نورانيّت تو را درك كند ، خدايا؛ خدايا؛ خدايا؛ تو بلندمرتبه ‏اى هستى كه بر عرش خودت كه بالاتر از آسمان‏هايت مى ‏باشد استيلا و برترى يافتى، پس عظمت و جلال تو را هيچ يك از مخلوقاتت نمى‏ تواند وصف كند، اى روشنى‏بخش نور ، همانا اهل آسمان‏ها از نور تو ، نور گرفته ‏اند و اهل زمين در پرتو روشنايى تو روشنى يافتند .

    خدايا؛ خدايا؛ خدايا؛ تو كسى هستى كه غير تو خدايى نيست، تو بالاتر از آن هستى كه برايت شريكى باشد و بزرگ‏تر از آن هستى كه برايت فرزندى باشد و بزرگوارتر از آن هستى كه برايت همانند و شبيهى باشد و برتر از آن هستى كه برايت ضدّ و مخالفى باشد، پس تو خدايى هستى كه به تمامى زبان‏ها ستايش شده‏اى و كسى كه در تمامى مكان‏ها عبادت و پرستش شده‏اى و كسى هستى كه در تمامى ساعات و لحظات ياد شده ‏اى، اى روشنى‏بخش نور ؛ تمامى نورها با وجود نور تو خاموش هستند، اى صاحب مُلك هر مالكى ؛ غير تو همه چيز فانى و نابود مى‏ شود، اى كسى كه ابدى هستى و تمامى زنده‏ ها - غير از تو - مى‏ ميرند .

    خدايا؛ خدايا؛ خدايا؛ اى بخشنده مهربان؛ آن گونه مرا مورد مهر و رحمت خويش قرار بده كه آتش خشم و غضب تو را خاموش كند و عذابت را از من باز بدارد و از جانب تو سعادت و خوشبختى را رزق و روزى من فرمايد و به وسيله آن در جايگاهى كه بندگان نيكوكارت در آنجا ساكن هستند، ساكن شوم، اى مهربان‏ترين مهربانان .

    اى كسى كه زيبايى را آشكار مى‏كنى و زشتى را مى‏ پوشانى ، اى كسى كه بنده ‏ات را به گناهش مؤاخذه نمى‏ كنى و پرده ‏درى نمى‏كنى، اى داراى عفو عظيم ، اى كسى كه گذشت نيكو دارى، اى كسى كه مغفرت و بخشش او فراگير است، اى كسى كه دست رحمت او براى همه باز است، اى صاحب تمامى رازها و اى پايان تمامى شكايت‏ها (دادرسى تمامى شكايت‏ها به او ختم مى‏ شود) .

    اى كسى كه بزرگوارانه چشم ‏پوشى مى‏ كنى؛ اى صاحب الطاف بزرگ؛ اى كسى كه به بندگان قبل از استحقاق آنان نعمت بخشيدى ، پروردگارا ؛ پروردگارا ؛ اى آقا و سرور ، اى كعبه آمال و آرزوها و اى نهايت اشتياق . خدايا؛ خدايا؛ خدايا؛ از تو مى‏ خواهم كه هيأت مرا در آتش جهنّم زشت و بدتركيب نكنى .

    ابن سلام گفت : اى رسول خدا ؛ ثواب كسى كه اين كلمات را بخواند ، چيست ؟

    حضرت فرمودند :

 هيهات هيهات ، امكان ندارد كه آن را به قلم آورد ، اگر فرشتگان هفت آسمان و زمين جمع شوند و بخواهند آن را تا روز قيامت توصيف كنند، هرگز نمى‏ توانند يك جزء از هزار جزء ثواب آن را بيان كنند .

سپس حضرت پيامبر صلى الله عليه وآله وسلم براى اين كلمات ثواب‏ها و فضايل بسيارى ذكر فرمودند، كه در اينجا مجال ذكر آن‏ها نيست و به همين مقدار به خاطر اين كه مطلب طولانى نشود ، اكتفا مى‏ كنيم . (21)

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

21) بحار الأنوار : 355/95 .