(6)

فطرس آزاد شده امام حسين عليه السلام

قطب راوندى در كتاب «خرائج» روايت نموده:

 هنگامى كه امام حسين ‏عليه السلام متولّد شد، خداوند متعال به جبرئيل دستور داد كه با گروهى از فرشتگان بر زمين فرود آمده و ولادت او را از طرف حضرت حق به حضرت محمّد صلى الله عليه وآله وسلم تبريك و تهنيت گويند.

 جبرئيل با گروهى از فرشتگان بر زمين فرود آمدند، در اين بين به جزيره‏اى برخوردند، در آن جزيره فرشته ‏اى بنام «فطرس» بود، خداوند متعال او را براى انجام كارى مأمور كرده بود؛ ولى او در مأموريتش كوتاهى كرده و بدين وسيله ، بالش شكسته بود و او را در آن جزيره انداخته بودند. او در آنجا مدّت هفتصد سال به عبادت خدا مشغول بود.

 وقتى «فطرس» جبرئيل را ديد گفت: كجا مى ‏رويد؟

 گفت: به حضور محمّد صلى الله عليه وآله وسلم.

 گفت: أحملني معك لعلّه يدعو لي ؛

 مرا هم با خود ببر شايد آن حضرت براى من دعا كند.

 جبرئيل پذيرفت ، او نيز به همراه جبرئيل به حضور پيامبر خدا صلى الله عليه وآله وسلم شتافتند، وقتى شرفياب حضور حضرتش شدند، جبرئيل جريان «فطرس» را به پيامبر خدا صلى الله عليه وآله وسلم رساند .

 پيامبر خداصلى الله عليه وآله وسلم فرمود: قل له : يتمسّح بهذا المولود جناحه .

 به او بگو: بالش را به گهواره آن مولود بمالد.

 فطرس بال خود را به گهواره امام حسين عليه السلام ماليد و خداوند مهربان فورى بالَش را به او برگردانيد، آنگاه فطرس به همراه جبرئيل به سوى آسمان پرواز كرد، او در ميان فرشتگان ، آزادشده امام حسين‏ عليه السلام ناميده شد .(1)

 

 

---

1) الخرائج : 252/1 ح6 ، بحار الأنوار : 182/44 ح7 .