فضائل امام صادق‏ عليه السلام

 

• حالات آن حضرت در نماز و تكرار بعضى از آيات: 374.
• رفتار امام ‏عليه السلام نسبت به كسى كه به آن حضرت دشنام داده بود: 415.
• رفتار ناشايسته عبد اللَّه بن على عموى آن حضرت و بازگشت او براى عذرخواهى: 1047.
• بخشش امام ‏عليه السلام مخفيانه و با واسطه به فرزندان پدرش و نفرين آنها: 1045.
• طلب آمرزش براس اصحاب پدرش كه امام‏ عليه السلام را كم بحساب مى‏ آوردند: 1021.
• رفتار امام ‏عليه السلام با غلامى كه وقت كار خوابيده بود: 411.
• نپذيرفتن خلوت كردن حمّام را براى آن حضرت: 372.
• نپذيرفتن هزار دينارى كه به اتهام دروغين پرداخته بود: 371.
• آنچه دوست مى‏ داشت به فقرا مى‏ بخشيد: 373.
• قصه يكى از اهل جبل كه پولى را به امام ‏عليه السلام براى خريدن خانه در مدينه داده بود: 1046.
• آمرزش گناه پيرمردى كه امام ‏عليه السلام را شفيع خود قرار داد: 412.
• نجات يافتن رفيد بواسطه پيغام امام ‏عليه السلام: 408.
• دست و پا زدن در آب و شناخت امام ‏عليه السلام: 392.

   × × ×

• چگونگى علم امام‏ عليه السلام: 1029.
• به آنچه در آسمانها و زمين است و آنچه در دنيا و آخرت است آگاه مى‏ باشد: 1052.
• از آنچه در صلب مردان و رحم زنان است باخبر مى‏ باشد: 1053.
• از تعداد همه ريگهاى بيابان آگاه است: 1053.
• پاسخ به پرسشى كه خضر به دستور امام باقرعليه السلام از آن حضرت نمود: 1029.
• پاسخ به شانزده هزار حديث: 375.
• تفسير كلمه اللَّه: 377.
• خبر دادن از حرمت گوشت بخاطر ذبح شرعى نشدن آن: 1026.
• خبر دادن از تندخويى و درشتى ابراهيم ابن مهزم نسبت به مادرش و نهى نمودن از آن: 1034.
• خبر دادن از وعده بهشت كه ابوبصير به مرد شامى داده بود و وفاى به آن: 1035.
• خبر دادن از خوابى كه سدير ديده بود، و عنايت كردن هشت عدد خرما به تعدادى كه رسول خداصلى الله عليه وآله وسلم ‏در خواب به او مرحمت كرده بود: 1033.
• اظهار خشنودى امام ‏عليه السلام از احسانى كه داود ابن كثير به پسر عموى خود كرده بود: 1048.
• قرائت كردن آيه ‏اى كه حكايت از ناتوانى مردم از آوردن مثل قرآن دارد براى كسانى كه پنهانى درباره‏ عجز و ناتوانى خود گفتگو مى‏ كردند: 1042.
• نقل كلامى از خداوند براى كسى كه نقل كلام رسول خدا را از امام باقر عجيب مى‏ شمرد: 1031.

   × × ×

• راه رفتن امام ‏عليه السلام در آتش بعد از آتش زدن خانه: 1019.
• زنده كردن چهار پرنده كه بدستور امام‏ عليه السلام سر بريده شدند و باهم مخلوط گرديدند: 1041.
• اگر بخواهد زمين را بر اهل آن وارونه مى‏ سازد: 407.
• وزيدن بادى سياه بر اثر خشم امام ‏عليه السلام: 407.
• بارش سنگ بر زن خيانتكار: 1025.
• تكلم كردن پوستين و خبر دادن از خيانت صاحبش كه مورد اعتماد پادشاه هند براى فرستادن كنيزى ‏قرار گرفته بود: 1027.
• دانه خرمايى را كه امام ‏عليه السلام كاشت و آب دهان بر آن ريخت فوراً سر سبز شد و خرما داد: 1023.
• درخت خشكيده خرما كه به دعاى امام ‏عليه السلام برگ و رطب تازه پيدا كرد: 1040.
• درختى كه در آن يك خوشه انگور و انار سبزى در غير فصل آن بود: 1038.
• حركت كوه به اشاره امام ‏عليه السلام: 1024.
• خارج شدن شمش طلا از زمين با اشاره پاى آن حضرت: 1036.
• شكافتن قعر دريا و نشان دادن آبى كه از شير سفيدتر و از عسل شيرين‏تر بود: 398.
• پديدار شدن دريا كه در آن كشتى هايى از نقره بود به اشاره پاى آن حضرت: 1037.
• تغيير شكل دادن اعرابى كه امام ‏عليه السلام را ساحر خواند به صورت سگ: 1040.
• بازگشت علم و دانش كسى كه دچار فراموشى شده بود: ص623.
• بيست سال تأخير انداختن در قبض روح همسر عبدى: 1023.
• نشان‏ دادن امام ‏باقرعليه السلام را به سماعه: 1050.
• بالا بردن مناره مسجد پيامبرصلى الله عليه وآله وسلم: 395.
• تصرف در خورشيد: 396.
• بالا رفتن و ملاقات با پدرانش و آوردن خوشه‏ اى خرما: 397.
• ماجراى سفر داود رقّى و عنايت امام‏ عليه السلام: 409.
• نسوختن هارون مكّى در آتش تنور: 1043.

   × × ×

• اشعار امام صادق عليه السلام در معرفى ائمّه اطهارعليهم السلام: ج 2 ص 623.
• موعظه و پند امام‏ عليه السلام به عنوان بصرى در مورد تحصيل طريق بندگى: ج 2 ص 624.
• سفارشات نُه گانه امام ‏عليه السلام به عنوان بصرى براى جويندگان راه حق: ج 2 ص 627.
• نصيحت امام‏ عليه السلام به غلامى كه مى‏ خواست جاى خود را با ثروتمندى عوض كند: 410.
• دعا براى شيعيان خود: 1051.
• كلام امام‏ عليه السلام در محبّت: 383.
• كلام امام‏ عليه السلام در مورد ميراث انبياء: 1030.
• پند و اندرز امام ‏عليه السلام: ج 2 ص 629.
• سفارش آن حضرت نسبت به سبك نشمردن نماز در لحظات واپسين: 376.
• سروده ابو هريره عجلى در رثاى آن حضرت: ج 2 ص 622.