کتاب : «امیرالمؤمنین علی علیه السلام و عصر ظهور»

 

نگاهی به جهانِ قبل از ظهور

از نظر تمدّنِ روز سیاست

از نظر سیاست روز، آينده جهان چگونه خواهد بود، آيا جنگ جهانى، جهانيان ‏را نابود مى ‏سازد. آيا برخورد، سنگ‏ هاى عظيم فضايى يا برخورد ستارگان‏ ديگر با كره زمين، زمين را نابود مى ‏سازد؟ آيا ... اين‏ها احتمال هايى است كه ‏دانشمندان عصر غيبت درباره آينده جهان بيان مى ‏كنند؛ ولى هيچگاه دليلى‏ براى ادّعاى خود ندارند.
بنابراين احتمال‏ هاى مختلف كه دليلى بر صحّت هيچيك از آن ‏ها اقامه ‏نشده، جهل آنان را نسبت به آينده ثابت مى‏ كند.
به اين دليل هيچ ‏يك از دانشمندان عصر غيبت نمى تواند پاسخى قطعى به ‏اين سئوال جهان در آينده چه خواهد شد جهان بيان كند. بنابراين آنگاه كه ازنظر علم روز به آينده مى ‏نگريم، مى‏ بينيم هيچ ‏گونه آگاهى از آن ندارد و نسبت ‏به زمان گذشته، و حال و آينده، معلومات بشر نسبت به مجهولات آن بسيار ناچيز است.
آنچه تاكنون گفتيم مربوط به مسايل مادّى جهان است. بديهى است آگاهى‏ آنان در رابطه با مسايل معنوى جهان، در حدّ صفر و بسيار اندك است‏ همانگونه كه قرآن كريم در اين باره تصريح نموده است. به اين دليل اكنون‏ عصر جاهليت است و تا غيبت ادامه داشته باشد، جهان از درك مسايل بسيارمهمّ علمى محروم خواهد؛ ولى در عصر ظهور با تكامل عقل‏ها، علوم عظيم ‏جهان آشكار خواهد شد و همانگونه كه حضرت اميرالمؤمنين علیه السلام فرموده‏ اند : «و يملأ الأرض ... بعد الجهل علماء» حضرت مهدى عجّل الله تعالى فرجه ‏جهان را از جهالت و نادانى نجات داده و عالم را سرشار از علم و دانش مى ‏كند.
بنابراين آيا صحيح نيست كه بگوييم جهان هنوز در عصر جاهليّت به سر مى ‏برد؟!
پس همان‏ گونه كه حضرت اميرالمؤمنين علیه السلام اين زمان را عصر جهل و نادانى‏ دانسته ‏اند، اكنون عصر جاهليّت است!
بديهى است با تبليغات گسترده بازيگرانِ سياست، اين زمان به عنوان عصرعلم و دانش در ذهن بسيارى از مردم شناخته شده است، ولى افرادى كه با  انديشه و خرد، به خورد و كلان تبليغات خودكامگانِ خود فروخته مى‏ نگرند، مى ‏دانند هنوز بشريّت با توجّه به عظمت جهان هستى و اسرار و علوم بيكران ‏آن، جز به چيزى اندك از علم و دانش پى نبرده است و به همين جهت قرآن ‏كريم مى ‏فرمايد:

(وَما اُوتيتُمْ مِنَ الْعِلْمِ إِلّا قَليلاً).(1)
از علم داده نشده ‏ايد مگر اندكى.

به همين جهت حضرت اميرالمؤمنين علیه السلام اين زمان را عصر جهل و نادانى نام‏ نهاده اند. پس از نظر مكتب وحى نمى ‏توانيم خود را در زمان علم و دانش ‏بدانيم، همان ‏گونه كه با توجّه به گستردگى جهان آفرينش و عدم آگاهى از امور مربوط به آن، اين نكته ثابت و مبرهن است؛ ولى متأسّفانه بسيارى از مردم نه ‏تنها از اين حقيقت آگاه نيستند؛ بلكه تكنولوژى جديد را با همه عواقب ‏شومش، علم و دانش مى ‏دانند، و به آثار و عواقب آن نمى ‏انديشند.
 

---

(1) سوره إسراء، آيه 85 .