(۲)

دعای دوّم در ساعت سوّم

يَا مَنْ تَجَبَّرَ فَلاَ عَيْنٌ تَرَاهُ، يَا مَنْ تَعَظَّمَ فَلاَ تَخْطُرُ الْقُلُوبُ بِكُنْهِهِ، يَا حَسَنَ الْمَنِّ، يَا حَسَنَ التَّجَاوُزِ، يَا حَسَنَ الْعَفْوِ، يَا جَوَادُ يَا كَرِيمُ، يَا مَنْ لاَيُشْبِهُهُ شَيْ‏ءٌ مِنْ خَلْقِهِ، يَا مَنْ مَنَّ عَلَى خَلْقِهِ بِأَوْلِيَائِهِ إِذْ اِرْتَضَاهُمْ لِدِينِهِ ‏وَأَدَّبَ بِهِمْ عِبَادَهُ وَجَعَلَهُمْ حُجَجاً مَنّاً مِنْهُ عَلَى خَلْقِهِ، أَسْئَلُكَ بِحَقِّ وَلِيِّكَ ‏الْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيٍ عَلَيْهِمَا السَّلاَمُ اَلسِّبْطِ التَّابِعِ لِمَرْضَاتِكَ، وَالنَّاصِحِ فِي‏ دِينِكَ، وَالدَّلِيلِ عَلَى ذَاتِكَ، أَسْئَلُكَ بِحَقِّهِ وَأُقَدِّمُهُ بَيْنَ يَدَيْ حَوَائِجِي‏ وَرَغْبَتِي إِلَيْكَ، أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَأَنْ تُعِينَنِي عَلَى طَاعَتِكَ وَأَفْعَالِ الْخَيْرِ وَكُلِّ مَا يُرْضِيكَ عَنِّي وَيُقَرِّبُنِي مِنْكَ، يَا ذَا الْجَلاَلِ وَاَلْإِكْرَامِ وَالْفَضْلِ وَالْإِنْعَامِ، يَا وَهَّابُ يَا كَرِيمُ، وَأَنْ تَفْعَلَ ‏بِي كَذَا وَكَذَا.(1)

ای صاحب جبروت و کبریایی که چشمی او را نبیند، ای صاحب عظمت که دل‌ها به کنه عظمت او راه پیدا نکند، ای صاحب احسان نیکو، ای صاحب گذشت نیکو، ای صاحب عفو و بخشش نیکو، ای بخشنده، ای بزرگوار، ای آنکه هیچ چیز از خلق او به او شباهت ندارد، ای آنکه منّت نهاد بر خلقش به وجود اولیائش که آن‌ها را برای دینش پشندید و بندگانش را به وسیلۀ آنان ادب نمود، و آنان را حجت خویش قرار داد. و این منّتی است از او بر خلقش، از تو می‌خواهم به حق ولیّت حسین بن علی نوۀ پیامبرت که تابع رضا و خشنودی تو است، و نصیحت کننده و خیر خواه است در دین تو.
و دلالت کننده بر ذات مقدس تو است، از تو درخواست می‌ کنم به حقّ او و واو را پیشاپیش حوائج و زاری و دعایم به درگاه تو قرار می‌دهم که بر محمّد و آل محمد درود فرستی و مرا یاری نمایی و مددرسانی بر طاعت خود و برکارهای خیر و هر چیزی که تو را از من خشنود می ‌گرداند و مایه قرب من به حضرتت می‌ گردد، ای صاحب بزرگی و بزرگواری و بخشش و لطف و احسان. ای بسیار بخشنده، ای بزرگوار، و اینکه انجام دهی نسبت به من چنین و چنان.

---

(1) البلد الامين: ص 208، و در مصباح المتهجّد: ص 513، بحارالأنوار: ج 86 ص 342، منهاج العارفين: ص 121.