نقش فكر و انديشه در تكامل انسان

افكار و انديشه‏ هاى ارزنده و بزرگ ، نقش بسيار مهمّى در تكامل انسان دارند ؛ بشر می‏ تواند با افكار عالى و ارزشمند پايه‏ هاى ركود را شكسته و به سوى اهداف عالى گام برداشته و آن را به دست آورد ؛ همان گونه كه افكار زشت و ناپسند در تباه شدن عمر انسان نقش عجيبى دارد و بسيارى از انسان‏ها بر اثر انديشه ‏هاى آلوده و خطرناك ، خود و ديگران را به گمراهى و تباهى كشانده ‏اند .

    اين قانونى است كه در جهان خارج و در دنياى درون ما حكومت می كند ؛ اگر ضمير خود را با افكار نيك و پسنديده بارور كنيم ، از نردبان ترقّى بالا می رويم و اگر آن را با فكر گناه و انديشۀ فاسد و آلوده پر كنيم وسيلۀ سقوط خود را فراهم می سازيم .

    همان‏گونه كه زمين خشك را می توانيم با آبيارى و تلاش به باغ و گلستان تبديل كنيم و نيز می توانيم او را رها سازيم تا خارستان شود ؛ ضمير خود را نيز مى‏ توانيم سرشار از افكار ارزشمند و پر ثمر نماييم يا نفس خود را رها ساخته و در افكار فاسد ، آلوده و منفى غوطه‏ ور شويم .

    پس ما می توانيم با كنترل افكار و طرد انديشه‏ هاى شيطانى و نفسانى ، نه تنها از غوطه ‏ور شدن در انديشه‏ هاى كوچك و شخصى دست برداريم ، بلكه نفس خود را به سوى انديشه‏ هاى بزرگ ، ارزشمند و جهانى بسيج نماييم .