زيارت امين اللَّه و فضيلت آن
زيارت «امين اللَّه» را به چند جهت آورديم :
1 - در روايتى از امام باقرعليه السلام آمده است كه آن حضرت فرمودند :
اين كلام و اين دعا (زيارت امين اللَّه) را هر يك از شيعيان ما نزد قبر امير مؤمنان يا يكى از امامان عليهم السلام بخواند ، به طور حتم و بى شك ، دعايش در صندوقچه اى از نور بالا مىرود و تسليم قائم آل محمّد ارواحنا فداه مى شود... .
2 - اين زيارت از زياراتى است كه حضرت مهدى صلوات اللَّه عليه آن را خوانده است ؛ چنان كه در جريان شرفيابى حاج على بغدادى خدمت آن حضرت آمده است .
3 - امام زمان ارواحنا فداه در جريان ديدار حاج على بغدادى ، تصريح و تأكيد فرمودند كه : اين زيارت از برترين زيارتهاست .
نكتۀ مهمّى كه از آن جريان استفاده مى شود اين است كه اين زيارت ، جزو زيارتهاى جامعه و عمومى امامان است و در تمام حرمهاى اهل بيت عليهم السلام مى توان خواند؛ چنان كه آن حضرت اين زيارت را در حرم امام كاظم و امام جوادعليهما السلام در شهر كاظمين خواندند . البتّه ، اين نكته در روايت امام باقرعليه السلام نيز ، به صراحت بيان شده است .
مرحوم محدّث قمى مى فرمايد : اين زيارت داراى اعتبارى كامل است ، و در تمام كتابهاى ادعيه و زيارات آمده است .
علاّمۀ مجلسى رحمه الله اين زيارت را بهترين زيارتها از نظر متن و سند مى شمارد ؛ وى مى افزايد : شايسته است در تمام حرمهاى مطهّر و مقدّس خوانده شود ؛ چنان كه با سندهاى معتبر از جابر از امام باقر عليه السلام روايت شده است كه فرمود :
امام سجّاد عليه السلام به زيارت قبر مطهّر امير مؤمنان عليه السلام رفت و نزد قبر ايستاد و گريست و قرائت نمود :
اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا أَمينَ اللَّهِ في أَرْضِهِ ، وَحُجَّتَهُ عَلى عِبادِهِ ، ( اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا أَميرَالْمُؤْمِنينَ ) (8) ، أَشْهَدُ أَنَّكَ جاهَدْتَ فِي اللَّهِ حَقَّ جِهادِهِ ، وَعَمِلْتَ بِكِتابِهِ ، وَاتَّبَعْتَ سُنَنَ نَبِيِّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ ، حَتَّى دَعاكَ اللَّهُ إِلى جِوارِهِ ، فَقَبَضَكَ إِلَيْهِ بِاخْتِيارِهِ ، وَأَلْزَمَ أَعْداءَكَ الْحُجَّةَ ، مَعَ ما لَكَ مِنَ الْحُجَجِ الْبالِغَةِ عَلى جَميعِ خَلْقِهِ .
أَللَّهُمَّ فَاجْعَلْ نَفْسي مُطْمَئِنَّةً بِقَدَرِكَ ، راضِيَةً بِقَضائِكَ ، مُولَعَةً بِذِكْرِكَ وَدُعائِكَ ، مُحِبَّةً لِصَفْوَةِ أَوْلِيائِكَ ، مَحْبُوبَةً في أَرْضِكَ وَسَمائِكَ ، صابِرَةً عَلى نُزُولِ بَلائِكَ ، شاكِرَةً لِفَواضِلِ نَعْمائِكَ ، ذاكِرَةً لِسَوابِغِ آلائِكَ ، مُشْتاقَةً إِلى فَرْحَةِ لِقائِكَ ، مُتَزَوِّدَةً التَّقْوى لِيَوْمِ جَزائِكَ ، مُسْتَنَّةً بِسُنَنِ أَوْلِيائِكَ ، مُفارِقَةً لِأَخْلاقِ أَعْدائِكَ ، مَشْغُولَةً عَنِ الدُّنْيا بِحَمْدِكَ وَثَنائِكَ.
سلام بر تو، اى امانتدار خداوند در زمينش، و حجّت او بر بندگانش؛ (سلام بر تو، اى فرمانرواى مؤمنان ؛ ) گواهى مى دهم كه شما به طور كامل در راه خدا جهاد كردى و حقّش را ادا فرمودى؛ به كتاب خدا عمل نمودى، و از سنّتهاى پيامبر - درود خدا بر او و آل او - پيروى كردى؛ تا آن كه خداوند تعالى، شما را به جوارش فرا خواند، و با اختيار و انتخابش شما را از اين دنيا به سوى خود برد؛ و با وجودى كه حجّتهاى رسايى بر تمام آفريدگان داشتى، باز هم حجّت را بر دشمنانت تمام كرد .
بارالها؛ نفْس و روح مرا به تقديرت مطمئن گردان، و به قضا و فرمانت خشنود گردان . حرص مرا به ياد خودت و دعا كردن به درگاهت افزون كن، و مرا دوستدار واقعى براى اولياى برگزيده ات قرار بده. مرا در زمين و آسمانت محبوب گردان؛ بر فرو ريزى بلاهايت شكيبا ساز؛ بر زيادتى نعمتهايت سپاسگزار ، به يادآورى نعمتهاى فراوانت مشغول دار؛ به سرور و شادمانى ديدارت مشتاق كن؛ توشه بردارندۀ تقوا و پرهيزكارى براى روز قيامت؛ و اجرا كنندۀ سنّت و طريقۀ اوليا و خاصّان خود؛ جداشونده از اخلاق دشمنانت قرار ده؛ و از كار دنيا مشغول به حمد و ثناى خودت نما .
سپس ، گونۀ مبارك خود را بر قبر آن حضرت قرار داده و گفت :
أَللَّهُمَّ إِنَّ قُلُوبَ الْمُخْبِتينَ إِلَيْكَ والِهَةٌ ، وَسُبُلَ الرَّاغِبينَ إِلَيْكَ شارِعَةٌ ، وَأَعْلامَ الْقاصِدينَ إِلَيْكَ واضِحَةٌ ، وَأَفْئِدَةَ الْعارِفينَ مِنْكَ فازِعَةٌ ، وَأَصْواتَ الدَّاعينَ إِلَيْكَ صاعِدَةٌ ، وَأَبْوابَ الْإِجابَةِ لَهُمْ مُفَتَّحَةٌ ، وَدَعْوَةَ مَنْ ناجاكَ مُسْتَجابَةٌ ، وَتَوْبَةَ مَنْ أَنابَ إِلَيْكَ مَقْبُولَةٌ ، وَعَبْرَةَ مَنْ بَكى مِنْ خَوْفِكَ مَرْحُومَةٌ ، وَالْإِغاثَةَ لِمَنِ اسْتَغاثَ بِكَ مَوْجُودَةٌ ، وَالْإِعانَةَ لِمَنِ اسْتَعانَ بِكَ مَبْذُولَةٌ .
وَعِداتِكَ لِعِبادِكَ مُنْجَزَةٌ ، وَزَلَلَ مَنِ اسْتَقالَكَ مُقالَةٌ ، وَأَعْمالَ الْعامِلينَ لَدَيْكَ مَحْفُوظَةٌ ، وَأَرْزاقَكَ إِلَى الْخَلائِقِ مِنْ لَدُنْكَ نازِلَةٌ ، وَعَوائِدَ الْمَزيدِ إِلَيْهِمْ واصِلَةٌ ، وَذُنُوبَ الْمُسْتَغْفِرينَ مَغْفُورَةٌ ، وَحَوائِجَ خَلْقِكَ عِنْدَكَ مَقْضِيَّةٌ ، وَجَوائِزَ السَّائِلينَ عِنْدَكَ مُوَفَّرَةٌ ، وَعَوائِدَ الْمَزيدِ مُتَواتِرَةٌ ، وَمَوائِدَ الْمُسْتَطْعِمينَ مُعَدَّةٌ ، وَمَناهِلَ الظِّماءِ مُتْرَعَةٌ .
أَللَّهُمَّ فَاسْتَجِبْ دُعائي ، وَاقْبَلْ ثَنائي ، وَاجْمَعْ بَيْني وَبَيْنَ أَوْلِيائي ، بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَعَلِيٍّ وَفاطِمَةَ وَالْحَسَنِ وَالْحُسَيْنِ ، إِنَّكَ وَلِيُّ نَعْمائي ، وَمُنْتَهى مُنايَ ، وَغايَةُ رَجائي في مُنْقَلَبي وَمَثْوايَ .
بار الها ؛ راستى، قلب خاشعان و خداترسان ، واله و حيرانت است ، و راههاى مشتاقان به سوى تو باز است ، و نمايان، و نشانه ها براى كسانى كه قصد رسيدن به تو را دارند آشكار است، و دلهاى اهل معرفت از تو بسيار در هراس است، و صداهاى دعا كنندگانت به طرف تو بالا رونده است، و درهاى اجابت و پاسخگويى نيز براىشان باز شده است؛ و دعاى هر كسى كه با تو مناجات و به آرامى تو را بخواند مستجاب است، و توبه و بازگشت كسى كه به سوى تو بازگردد پذيرفته شده است، و اشك گريه كننده از ترس تو مورد ترحّم قرار مى گيرد؛ و دادرسى براى كسى كه دادخواهى كند موجود است ، و براى كسى كه از تو كمك بخواهد، كمك بلاعوض مى فرستى .
و وعده هايى كه به بندگانت داده اى قطعى است؛ و هر كس از تو درخواست چشم پوشى از لغزش خود را بكند چشم پوشى مى كنى؛ و اعمال عمل كنندگان ، نزد تو نگهدارى و باقى مى ماند؛ و نصيبها و روزى هاى تو، به سوى بندگانت فرستاده مى شود؛ و عايدات بيشتر نيز براىشان ارسال و به دستشان مى رسد؛ و گناه بخشش خواهان، بخشيده شده است؛ و خواسته هاى آفريدگانت، نزد تو برآورده شده است؛ و پاداش و جايزه هاى درخواست كنندگان نيز نزدت فراوان است ؛ و بهره هاى فراوان پى در پى مى رسد ؛ و سفره هاى تو براى گرسنگان گسترده است؛ و چشمه ها نيز براى سيراب شدن تشنگان ، لبريز و پرآب است .
بار الها ؛ پس ، دعايم را مستجاب كن و پاسخ بده ؛ و ثناگوييم را بپذير ؛ و من و اوليايم را گرد هم آور؛ به حقّ محمّد، على، فاطمه، حسن و حسين؛ واقعيّت آن است كه سرپرست نعمتهاى من تويى، و حدّ نهايى آرزو، و نهايت اميد من در دنيا و آخرت ، تو هستى .
در كتاب «كامل الزيارات» ، اين عبارات در پايان اين زيارت آمده است :
أَنْتَ إِلهي وَسَيِّدي وَمَوْلايَ ، إِغْفِرْ لِأَوْلِيائِنا ، وَكُفَّ عَنَّا أَعْدائَنا ، وَاشْغَلْهُمْ عَنْ أَذانا ، وَأَظْهِرْ كَلِمَةَ الْحَقِّ وَاجْعَلْهَا الْعُلْيا ، وَأَدْحِضْ كَلِمَةَ الْباطِلِ وَاجْعَلْهَا السُّفْلى ، إِنَّكَ عَلى كُلِّ شَيْءٍ قَديرٌ .
تو، خداى من، آقاى من و مولاى من هستى؛ دوستان ما را بيامرز، و دشمنان ما را از ما باز دار ، و آنان را از آزار ما مشغول ساز ؛ و كلمه و سخن حقّ را آشكار و آن را بالاتر از هر چيز قرار ده، و كلمۀ باطل را نابود كن، و آن را پايينترين درجه قرار ده. راستى، تو بر هر كارى توانايى .
سپس امام باقر عليه السلام فرمود :
هيچ يك از شيعيان ما اين كلام (زيارت امين اللَّه) را نزد قبر امير مؤمنان عليه السلام نمى خواند و دعا نمى كند، مگر آن كه دعايش در نامه اى از نور بالا مى رود، و مهر پيغمبر بر آن مى خورد، و نگهدارى مى شود تا به قائم آل محمّد عليهم السلام سپرده مى شود . در اين حال نيز، بشارت و احترامات ويژه و اكرام، براى زيارت كننده ارسال مى گردد - اگر خدا بخواهد - .(9)
8) اين فقره از زيارت ؛ در حرم حضرت اميرالمؤمنين على عليه السلام خوانده شود .
9) مفاتيح الجنان : 698، مصباح المتهجّد : 738، و در مصباح الزائر : 474 ، و مزار آقا جمال خوانسارى : 98 با تفاوت اندك.
بازديد امروز : 33349
بازديد ديروز : 49573
بازديد کل : 133219699
|