(52)

 دعاى غريق در زمان غيبت

سيّد بزرگوار، علىّ بن طاووس ‏رحمه الله در «مهج الدعوات» مى‏ فرمايد: عبداللَّه بن سنان گويد:

حضرت امام صادق ‏عليه السلام فرمود:

به زودى شبهه ‏اى دامن‏گير شما مى ‏شود، در آن موقع نه پرچمى است كه راه را براى شما نشان دهد، ونه امامى است كه شما را هدايت كند، در آن دوران كسى نجات پيدا نمى ‏كند مگر آن كه دعاى غريق را بخواند.

   عرض كردم: دعاى غريق چگونه است؟

   فرمود: مى‏ گويى:

 «يا اَللَّهُ يا رَحْمانُ يا رَحيمُ، يا مُقَلِّبَ الْقُلُوبِ ثَبِّتْ قَلْبي عَلى دينِكَ».

   عرض كردم: يا مُقَلِّبَ الْقُلُوبِ وَالْأَبْصارِ، ثَبِّتْ قَلْبي عَلى دينِكَ.

فرمود: خداوند متعال «مقلّب القلوب والأبصار» است، ولى همان طورى كه من مى‏گويم بگو: يا مُقَلِّبَ الْقُلُوبِ ثَبِّتْ قَلْبي عَلى دينِكَ.

   سيّد رحمه الله مى ‏فرمايد: شايد جهت اين كه حضرت فرمود نگو: «والأبصار» اين باشد كه دگرگونى ‏دل‏ها و چشم‏ها از شدّت ترس و هراس، در روز قيامت است، ولى در زمان غيبت فقط دل‏ها از ترس‏ دگرگون مى‏گردد نه چشمها.(10)

 

---

10) مهج الدعوات: 396.