توسّل در ميان ادعيه و زيارات
نتائج بسيارى كه مردم از توسّل به اهل بيت عصمت عليهم السلام ديده اند، به حدّى است كه قابل ترديد نيست. همۀ دوستان خاندان وحى، يا مشكلات خود را براثر توسّل به آن بزرگواران حلّ كرده اند، يا شاهد و آگاه از برآورده شدن حاجت ديگران بوده اند. آن هم مشكلاتى كه از نظر عقلِ محدود ما، امكان برطرف شدن آنها نبوده است.
به خاطر اهميّتى كه توسل به اهل بيت عليهم السلام دارد؛ نه تنها در قرآن كريم وروايات گهربار خاندان وحى به آن امر فرموده اند؛ بلكه در ضمن دعاها و زيارات، ما را به سوى توسل فرا خوانده و راهنمايى فرموده اند. اكنون به ذكردو نمونه اكتفا مى كنيم:
1- در زيارت امام حسين عليه السلام عرض مى كنيم:
اَتَوَسَّلُ إِلى اللَّهِ بِكَ في جَميعِ حَوائِجي مِنْ أَمْرِ آخِرَتي وَدُنْيايَوَبِكَ يَتَوَسَّلُ الْمُتَوَسِّلوُنَ إِلَى اللَّهِ في حَوائِجِهِمْ.(10)
من در جميع حاجت هايم، چه نيازهاى اخروى و چه دنيوى، به وسيلۀ شما متوسل به درگاه خداوند مى شوم و همۀ آنانى كه متوسل به دربار خداوند در حوائج خود هستند، به وسيلۀ شما توسل مى جويند.
توسل به امام حسين عليه السلام، گريه و عزادارى براى آن حضرت بابى است مفتوح براى همه مردم؛ حتى آلودگان و گنهكاران. هر كس از رفتار و كردارخود شرمسار است، مى تواند به سوى امام حسين عليه السلام روى آورد كه آن حضرت بخشنده همۀ گنهكارانند. يقين داشته باشيد آن بزرگوار مظلوم از همۀ بيچارگان دستگيرى مى كنند.
2- در دعاى روز عرفه مى خوانيد:
... اَسْئَلُكَ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ نَبِيّكَ صلى الله عليه وآله وسلم وَ آلِهِ الطَّاهِرينَ وَاَتَوَسَّلُ إِلَيْكَ بِالْأَئِمَّةِ الَّذينَ اِخْتَرْتَهُمْ لِسِرِّكَ وَاطَّلَعْتَهُمْ عَلى وَحْيِك.(11)
خداوندا؛ به حقّ پيغمبرت حضرت محمدّ صلى الله عليه وآله وسلم و آل پاك او سئوال مى كنم از تو، و متوسّل به تو مى شوم بوسيلۀ امامانى كه آنان را براى سرّ خود انتخاب کردى و آنان را به وحى خود آگاه ساختى ...
شيفتگان مكتب اهل بيت عليهم السلام نه تنها وجود آن بزرگواران را وسيله و شفيع خود به درگاه خداوند متعال قرار مى دهند و در توسّلات از توجّهات و عنايات اهل بيت عليهم السلام بهره مى برند، بلكه به اسم آن بزرگواران نيز متوسل شده و نام شريف آنان را نيز وسيلۀ تقرّب به خداوند مى دانند.
در زيارت امام رضا عليه السلام مى خوانيم:
اَلسَّلامُ عَلى مَنْ أَسْمائُهُمْ وَسيلَةُ السَّائِلينَ وَهَياكِلُهُمْ أَمانُ الْمَخْلوُقينَ وَحُجَجُهُمْ اِبْطالُ شُبَهِ الْمُلْحِدين...(12)
سلام بر آنان كه اسمائشان وسيلۀ سئوال كنندگان است و پيكرۀ آنان براى مخلوقين امان است و استدلال آنان باطل كننده شبهه هاى ملحدين است.
بنابر اين نام آن بزرگواران منشأ تقرّب و وسيلۀ قبولى و پذيرفته شدن در دربار پروردگار متعال مى باشد. به اين جهت دوستان اين خاندان در مجالس خود كه به ياد اهل بيت عليهم السلام تشكيل مى دهند، به ذكر نام آنان پرداخته و با تكرار آن، قلب خود را جلا مى بخشند.
بزرگان ما نه تنها از نام آن بزرگواران بهره مند مى شوند، بلكه به تربتِ درگاه آنان نيز تبرّك جسته و دردهاى خود را مداوا مى كنند.
مرحوم محدّث قمى مى نويسد: مرحوم سيد نعمة اللَّه جزائرى در اوايل تحصيل بر اثر فقر و احتياج قادر نبود براى مطالعه چراغ روشن كند؛ از اين جهت از نور ماه استفاده مى كرد. بر اثر كثرت مطالعه در مهتاب، چشمانش ضعيف شد. به خاطر نور چشم خود، تربت مقدسۀ امام حسين عليه السلام وخاك حرمهاى امامان عراق را به چشم خود مى ماليد و از بركت آنها نور چشمش زياد مى شد.
آن گاه مى نويسد: من نيز هر گاه چشمم به خاطر زياد نوشتن ضعف پيدا مى كند، از خاك حرمهاى ائمۀ اطهار عليهم السلام استفاده مى كنم و گاهى احاديث و اخبار اهل بيت عليهم السلام را به چشمانم مى مالم. بحمداللَّه چشمانم در نهايت روشنى است و اميدوارم انشاء اللَّه در دنيا و آخرت چشمم به بركات ايشان روشن باشد.(13)
10) بحارالأنوار: 168/101.
11) بحارالأنوار: 231/98.
12) بحارالأنوار: 53/102 .
13) فوائد الرضويّه محدث قمّى: 695 .
بازديد امروز : 182958
بازديد ديروز : 268412
بازديد کل : 129978950
|