(29)
دعاى ديگر از امام زمان ارواحنا فداه
براى رهايى از سختى ها و حفظ شدن از دزدها
مرحوم آية اللَّه شيخ على اكبر نهاوندى مى نويسد : شيخ على اكبر طهرانى - ساكن مشهد مقدّس - براى ما قضيّه اى تعريف كرد و گفت : عالم متّقى شيخ محمّد تقى تربتى - كه از اكابر فضلاء و علماء اخلاق و از شاگردان علّامه ميرزا حبيب اللَّه رشتى بود و اجازه اى از ايشان داشت - فرمود :
يكى از شاگردان متديّن من - كه از سادات شهر تربت بود - براى من تعريف كرد و گفت :
از زيارت عتبات عاليات برمى گشتم، همراه طلبه اى از خانقين خارج شدم و پياده به دنبال قافله به طرف قصر شيرين حركت كرديم، از شدّت تشنگى و خستگى ناتوان شده، و با زحمت زياد خود را به قافله رسانديم، قافله را دزدها غارت كرده و اموالشان را برده بودند، افرادى مجروح شده و در بيابان افتاده بودند، و محملها شكسته و روى زمين افتاده بود.
ما از ترس به كنارى رفته و در بالاى تپّه اى ايستاديم، ناگاه ديديم سيّد بزرگوارى كنار ما ايستاده، به ما سلام عنايت فرمود، بعد هفت دانه خرماى زاهدى به من داد و فرمود : چهار دانه را خودت بخور، و سه دانه آن را به شيخ بده. چون خرماها را خورديم تشنگى ما برطرف شد، و فرمود : اين دعا را به جهت رهايى از سختى ها، و محفوظ بودن از شرّ دزدها بخوانيد :
أَللَّهُمَّ إِنّي أَخافُكَ، وَأَخافُ مِمَّنْ يَخافُكَ، وَأَعُوذُ بِكَ مِمَّنْ لايَخافُكَ.
پس از آن ؛ اندكى با آن سيّد بزرگوار راه رفتيم، ناگاه اشاره كرد و فرمود : اين منزل شما است. نگاه كرديم، ديديم منزل پائين آن تپّه بود، و چون وارد منزل شديم از شدّت خستگى خواب بر ما غلبه كرد، خوابيديم، و متوجّه آنچه براى ما اتّفاق افتاده بود نشديم، چون بيدار شديم دانستيم كه آن بزرگوار حضرت ولىّ عصر صاحب الزمان عجّل اللَّه فرجه بوده است.(1)
1) العبقرىّ الحسان : 117/1المسك الأذفر.
بازديد امروز : 203374
بازديد ديروز : 268412
بازديد کل : 130019782
|