(1)

مطلبی از کتاب تورات

در تورات‏ آمده است:

يا موسى؛ من أحبّني لم ينسني، ومن رجا معروفي ألحّ في مسألتي.

يا موسى؛ إنّي لست بغافل عن خلقي ولكن احبّ أن تسمع ملائكتي ضجيج الدّعاء من عبادي، وترى حفظتي تقرّب بني آدم إليَّ بما أنا مقوّيهم عليه ومسبّبه لهم.

يا موسى؛ قل لبني إسرائيل: لاتبطرنّكم النعمة فيعاجلكم السلب، ولاتغفلوا عن الشكر فيقارعكم الذلّ، وألحّوا في الدّعاء تشملكم الرحمة بالإجابة، وتهنئكم العافية.^[1]

اى موسى؛ كسى كه مرا دوست دارد فراموشم نمى ‏كند. و كسى كه به رزق و احسان من اميدوار باشد در مسألت خود اصرار و پافشارى مى‏ كند.

اى موسى؛ من از مخلوقاتم غافل نيستم، لكن دوست دارم ملائكه من ناله‏ هاى دعاى بندگانم را بشنوند، و حافظان عرش من تقرّب و نزديكى فرزندان آدم را نسبت به من به سبب نيرويى كه در اختيار آنها گذارده‏ ام، و اسباب دعا را براى آنان فراهم كرده ‏ام، مشاهده كنند.

اى موسى؛ به بنى‏ اسرائيل بگو: نعمت و رفاه باعث طغيان و ناشكرى شما نگردد تا نعمت را از شما سلب نمايم، و از شكر و سپاس غفلت نورزيد تا ذلّت و خوارى‏ دامنگيرتان نشود، و در دعا اصرار و پافشارى كنيد تا رحمت اجابت شامل حالتان گردد، و عافيت و سلامتى براى شما گوارا باشد.

 

---

(1). بحار الأنوار: 93/ 375.

 

منبع: صحيفه مهديه، ص: 45