حوادث قبل از ظهور:

هر طايفه‏ اى قبل از ظهور به دولت برسد: 532.

نشانه‏ هاى آفاقى كه فتنه‏ هاى اطراف زمين است ظاهر گردد: 1190.

نشانه ‏هاى أنفسى كه مسخى است در دشمنان حق پديد آيد: 1190.

گروهى بدعت گزار مسخ شوند: 617.

اختلاف ميان بنى عباس: 617.

پرچمهاى سياه از خراسان: 617.

دو صف از عجم با هم اختلاف كنند و خونريزى زياد شود: 617.

خروج مردى از قزوين: 1188  620.

ويرانى رى: 575.

خسف بيداء: 620 617.

خسف بغداد: 1163 575.

خسف بصره: 1163.

در شهر بغداد و بصره‏ خونها ريخته ‏شود: 1163.

پلى در بغداد بر روى كرخ بسازند: 617.

رود فرات پر آب و آب در كوچه ‏ها روان گردد: 617.

ديوار مسجد كوفه خراب شود: 617.

مردى هاشمى در پشت كوفه كشته شود: 617.

لشكرى از سمت مغرب در حوالى حيره فرود آيد: 617.

مردى از بزرگان بنى عباس را بين جولاء و خانقين بسوزانند: 617.

گروهى خارج از اسلام بر عراق مسلّط گردند: ج 2 ص 841.

خوف و وحشت اهل عراق را فراگيرد: 1163 617.

عرب عنان گسيخته شود و شهرها را تصرف كند: 617.

اهل مصر حاكم و فرمانرواى خود را بكشند: 617.

مغربى بر مصر چيره شود و بر شامات سيطره پيدا كند: 617.

شهر شام ويران گردد و سه پرچم در آنجا بلند شود: 617.

حادثه‏ اى در شام پديد آيد كه چهارصد هزار كشته دهد: 1162.

لشكر ترك در جزيره و لشكر روم در رمله فرود آيد: 617.

جنگى بين اولاد عباس و سپاهيان ارمنستان: 575.

خراسانى و سفيانى و يمانى همزمان خروج كنند: 1187.

خروج سفيانى: 1163 620 617.

خروج سيد يمانى: 620 617.

پرچم يمانى بيش از ديگران بسوى هدايت است: 1187.

نفس زكيه بين ركن و مقام كشته شود: 620 617.

كشته شدن او با قيام حضرت پانزده روز فاصله دارد: 620.

جوانى را كه دعوت بحق مى ‏كند در مدينه مظلومانه بكشند: 611.

شصت نفر با ادّعاى نبوّت خروج كنند: 617.

دوازده نفر از خاندان ابوطالب با ادّعاى امامت خروج كنند: 617.

صورت و سينه‏ اى در مقابل خورشيد ظاهر گردد: 617.

سرخى در آسمان پديد آيد: 617.

ستاره‏ اى سرخ طلوع كند: 575.

ستاره‏ اى در مشرق مانند ماه نورانى و دو سر آن بهم نزديك ظاهر شود: 617.

خورشيد از هنگام ظهر تا عصر بى ‏حركت ماند: 617.

خورشيد از سمت مغرب طلوع كند: 617.

خورشيد در نيمه ماه رمضان و ماه در آخر آن گرفتگى پيدا كند: 1189 617.

24 شبانه ‏روز بطور پيوسته باران آيد: 617.

كمبود در مال و جان و محصول مردم پيدا شود: 617.

مرگ‏هاى سريع: 617.

ملخ‏هايى كشت و زراعت را از بين ببرد: 617.

يأس و نااميدى براى مردم: 612.

هرج و مرج افزايش يابد: 1191.

ندائى از آسمان برخيزد كه همه مردم بشنوند: 620 617.

ندا از دور و نزديك به طور يكنواخت شنيده شود: 600.

ندا براى مؤمنين رحمت و براى منافقين عذاب است: 600.

سه ندا در ماه رجب برخيزد: 600.

ندايى ‏هنگام ‏طلوع ‏آفتاب ‏از فراز مشرق ‏برخيزد و آن حضرت را معرّفى كند: ج1 ص 803.

ندايى هنگام غروب از مغرب بانگ برآورد كه از سفيانى پيروى كنيد: ج1 ص 804.

شمشير آن حضرت ندا كند: برخيز اى ولىّ خدا: 620 617.