1- سينه زنی عزاداران
يكى از انواع عزادارى كه در ميان شيعيان بالاخصّ جوانان، رايج است سينه زنى است.
«در اين آيين، عزاداران، به طور هماهنگ و با ريتمى مشخص، معمولاً همراه با نوحه خوانى، با دست بر سينه ى خود مى كوبند. به كسى كه سينه زنى مى كند «سينه زن» گفته مى شود. با توجّه به نوحه و شرايط محل برگزارى، سينه زنان با نظر مدّاح مى توانند در حالت ايستاده يا نشسته سينه زنى كنند.
شكل بالا بردن و فرودآوردن دست ها بر سينه، دفعات آن و سرعت ضربات در موقعيت هاى مختلف بسته به نوحه اى كه خوانده مى شود، متفاوت است. در برخى مناطق، هنگام سينه زنى، عزاداران مرد بالا تنۀ خود را برهنه مى كنند. اين عمل به سينه زنى شور و نظم بيشترى مى دهد. در مواردى نيز لباس هايى مخصوص سينه زنى طرّاحى و دوخته مى شود كه در آن ها امكان برهنه كردن قسمت جلوى سينه بدون درآوردن كامل لباس فراهم شده است.
سينه زنى مكان خاصّى ندارد و در هر جا مجلس عزادارى برگزار شود، اعم از مسجد و حسينيّه تا مكان هاى عمومى يا منازل شخصى، اين آيين برگزار مى شود. رايج ترين انواع سينه زنى، در فرهنگ اصطلاحات مرسوم مداحى، عبارت است از:
* «واحد»: سينه زنى با ريتم كند، تك ضربه ى محكم با فاصله اى چند ثانيه اى ميان ضربات.
* «سنگين»: سينه زنى با ريتم متوسّط، ضربه اى محكم و با مكثى كوتاه ميان ضربات.
* «شور»: سينه زنى با ريتم تند، ضربه ى آرام تر و بدون فاصله ميان ضربات.
* «دو ضرب» يا «سه ضرب» يا «چهارضرب»: دو يا سه يا چهار ضربه پشت سر هم با ريتم تند، با مكثى كوتاه ميان هر نوبت.
در يك مجلس نوحه خوانى كامل، همۀ اين اشكال سينه زنى استفاده مى شود و معمولاً سير تغيير اشكال، با افزايش ريتم سينه زنى و نوحه خوانى، از اشكال ملايم تر سنگين و واحد آغاز مى شود و به اشكال پرشتاب تر سه ضرب و شور ختم مى شود ... .
نقطه اوج سينه زنى، در پايان سينه زنى شور است كه گاه به «هروله» منتهى مى شود. هروله اصطلاحاً به سر و سينه زدن جمعى توده عزاداران به صورت ممتد و بدون نظم و هماهنگى با هم، با ريتم تند و در حالتى شبيه دويدن و چرخيدن دور يك محور فرضى گفته مى شود. در اين حالت، سينه زنى شكلى بى قاعده دارد و سينه زنان حالت از خود بى خود شدگى دارند.»(1)
__________________________
(1) فرهنگ سوگ شيعى: 296.
بازديد امروز : 11012
بازديد ديروز : 33842
بازديد کل : 132861778
|