مخالفت حضرت امیر المؤمنین علیه السلام

با جریان سقیفه

حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام بارھا و بارھا مخالفت خود را با سقیفه و خلافت ابوبکر اظھار نمودہ اند و فرمودہ اند خلافت حقّ ایشان است نه دیگران.

علمای اھل تسنّن این مطلب را نقل کردہ اند و دہ ھا بار در کتاب ھای خود آن را نوشته اند و اظھار کردہ اند که حضرت علی علیه السلام در برابر غصب خلافت ساکت نبودہ و فرمودہ اند خلافت حقّ آن بزرگوار است.

ابن قتیبه که یکی از علمای معروف اھل تسنّن است به این واقعیّت تصریح کردہ است. او در کتاب الامامة و السیاسة می گوید: (حضرت) علی نزد ابوبکر رفت و گفت، من عبدالله و برادر رسول اویم. به او گفته شد با ابوبکر بیعت کن.

او گفت: من سزاوارتر از شماھا به امر خلافت ھستم و با شماھا بیعت نمی کنم. شما سزاوارتر به بیعت نمودن با من ھستید، امر خلافت را از انصار گرفتید و بر آن ھا به قرابت رسول خدا صلّی الله علیه (وآله) وسلّم اجتماع کردید و امر خلافت را از ما که اھل بیت آن حضرت ھستیم غصب می کنید! (۱)

سخنان حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام با ابوبکر و عمر طولانی است و ابن قتیبه آن را نقل کردہ است، ما اینجا به ھمین مقدار که اظھار حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام به مخالفت با ابوبکر و غصب خلافت آن بزرگوار است، اکتفا می کنیم و ادامۀ آن را در مورد دیگر نقل می کنیم.

---

۱۔ ثمّ انّ علیاً کرّم الله وجھه أتی به الی أبی بکر وھو یقول: أنا عبدالله و أخو رسوله، فقیل له بایع أبا بکر، فقال: أنا أحقّ بھذا الأمر منکم، لا أبایعکم وأنتم أولی بالبیعة لی ما أخذتم ھذا الأمر من الأنصار، واحتججتم علیھم بالقرابة من النبیّ صلّی الله علیه (وآله) وسلّم، و تأخذونه منّا أھل البیت غصباً .الامامة و السیاسة: ۲۹.