حضرت امام صادق علیہ السلام نے فرمایا : اگر میں ان(امام زمانہ علیہ السلام) کے زمانے کو درک کر لیتا تو اپنی حیات کے تمام ایّام ان کی خدمت میں بسر کرتا۔
(18 محرم الحرام) فرستادن حضرت سليمان، هدهد را به مملکت سبا

علم و قدرت معصومين‏ عليهم السلام

**********************************

هجدهم محرم الحرام فرستادن حضرت سليمان ، هدهد را به مملکت سبا

**********************************

   شخصى از حضرت موسى بن جعفر عليهما السلام پرسيد: آيا جميع علوم پيغمبران‏ عليهم السلام به پيغمبر آخر الزمان‏ صلى الله عليه وآله وسلم به ميراث رسيد از آدم تا آن‏ حضرت؟

   فرمود: بلى، خدا هيچ پيغمبرى را مبعوث نگردانيده است مگر آنكه محمّد صلى الله عليه وآله وسلم از او داناتر است.

   راوى عرض كرد: عيسى‏ عليه السلام مرده را زنده مى ‏كرد به اذن خدا.

   فرمود: راست گفتى و سليمان‏ عليه السلام نيز زبان مرغان را مى‏ فهميد و رسول خدا صلى الله عليه وآله وسلم به همه اين منزلتها قادر بود. پس فرمود: به درستى كه‏ سليمان طلب هدهد كرد، چون نيافت او را در جاى خود، به خشم آمد و گفت آنچه خدا از او ياد كرده است، و از براى آن به غضب آمد كه اورا بر آب دلالت مى‏ كرد و به او محتاج بود، و هدهد مرغى بود و به او علمى داده بودند كه به سليمان نداده بودند و حال آن كه باد و موران و جنّيان و آدميان و ديوان و متمرّدان همه در فرمان او بودند و آب را در زير هوا نمى ‏دانست و مرغ آن را مى ‏دانست، حق تعالى در قرآن مى ‏فرمايد كه: «اگر قرآنى هست كه كوهها را به آن به راه مى ‏توان انداخت و زمين را به آن پاره ‏پاره مى‏ توان كرده و مرده‏ ها را به آن زنده مى‏ توان كرد»(1) اين‏ قرآن است و آن قرآن نزد ماست و ما آب را در زير هوا مى ‏دانيم و در كتاب خدا آيه‏ اى چند هست كه براى هر امرى كه بخوانيم آن حاصل ‏مى‏ شود.

و به سند معتبر منقول است كه يحيى بن اكثم قاضى سؤال كرد: آيا سليمان‏ عليه السلام محتاج بود به علم آصف بن برخيا؟

   حضرت امام على نقى ‏عليه السلام فرمود: آن كسى كه علمى از كتاب نزد او بود آصف بن برخيا بود، و سليمان عاجز نبود از دانستن آنچه آصف ‏مى ‏دانست و ليكن مى‏ خواست فضيلت آصف را بر جنّيان و آدميان ظاهر گرداند كه بدانند آصف بعد از او حجّت خدا و خليفه او خواهد بود، وآن علم آصف از علومى بود كه سليمان‏ عليه السلام به او سپرده بود به امر خدا و ليكن خدا خواست كه علم او ظاهر شود تا در امامت او اختلاف ‏نكنند، چنانچه در حيات داود عليه السلام سليمان را حكم خود آموخت تا امامت و پيغمبرى او را بعد از داود بدانند از براى تأكيد حجّت بر خلق.

   و به سند حسن منقول است كه حضرت صادق ‏عليه السلام فرمود: چگونه انكار مى ‏كنند گفته اميرالمؤمنين‏ عليه السلام را كه فرمود: اگر خواهم مى‏ توانم‏ اين پاى خود را بردارم و بر سينه معاويه بزنم در شام كه او او را از تختش سرنگون بيندازم، و انكار مى ‏كنند اين را كه آصف وصىّ سليمان به ‏يك چشم زدن تخت بلقيس را گرفت و به نزد سليمان‏ عليه السلام حاضر گردانيد؟ آيا پيغمبرِ ما بهترين پيغمبران نيست و وصىّ او بهترين اوصيا نيست؟ آيا وصىّ پيغمبر ما را كمتر از وصىّ سليمان مى ‏دانند؟ خدا حكم كند ميا ما و ميان آنها كه انكار حقّ ما مى‏ كنند و فضيلت ما را منكر مى ‏شوند.(2)


1) سوره فصّلت، آيه 53.

2) احقاق الحق: 338/13.

 

منبع: نوشته های چاپ نشدۀ شخصی ص 233

 

 

ملاحظہ کریں : 84
آج کے وزٹر : 169553
کل کے وزٹر : 281113
تمام وزٹر کی تعداد : 151550156
تمام وزٹر کی تعداد : 106704960