ترك گناه از مسائل ضرورى

در فراگيرى علم و دانش است

   ترك گناه يكى ديگر از مسائل مهمّى است كه در راه علم و دانش بايد كاملاً مورد توجّه باشد؛ زيرا همان گونه كه ارتكاب گناه، توفيق بسيارى از عبادات را از ما سلب مى‏ كند، از آموختن علم و دانش نيز جلوگيرى مى‏ كند و مانع‏ تحصيل مى‏ شود.

   بسيارى از مردم كه از فراگيرى علم و دانش محرومند و از عقايد و معارف‏ اهل بيت عصمت‏ عليهم السلام چندان آگاهى ندارند، بر اثر گناهانى است كه انجام ‏داده ‏اند. زيرا خداوند گاهى بندگان را بر اثر پستى گناه از نعمت علم و آگاهى ‏محروم مى‏ سازد.

   حضرت اميرالمؤمنين ‏عليه السلام مى ‏فرمايند:

اِذا اَرْذَلَ اللَّهُ عَبْداً حَظَرَ عَلَيْهِ الْعِلْمَ.(7)

هر گاه خداوند بنده ‏اى را خوار نمايد، او را از فراگرفتن علم و دانش محروم ‏مى ‏نمايد.

   بنابراين فرمايش، در بسيارى از موارد بى ‏بهره بودن از معارف خاندان ‏عصمت و طهارت عليهم السلام و محروم بودن از علم و دانش، از پستى انسان - كه‏ نتيجه گناه و معصيت است - سرچشمه مى‏ گيرد.

   به اين جهت بر همه جويندگان علم و دانش لازم است براى پيشرفت درتحصيل و فراگيرى علوم و معارف، خود را از گناه باز دارند و با زيور عبادت واطاعت خداوند خود را بيارايند.

---

7) نهج البلاغه: كلمات قصار 280.