(5)

دعاء أميرالمؤمنين‏ عليه السلام بعد الفريضة

المرويّ عن مولانا صاحب الزمان أرواحنا فداه

    قال أبونعيم : ثمّ نهض فدخل الطواف ، فقمنا لقيامه حين انصرف ، وأنسينا أن نقول له : من هو ؟ فلمّا كان من الغد في ذلك الوقت خرج علينا من الطواف فقمنا كقيامنا الأوّل بالأمس ، ثمّ جلس في مجلسه متوسّطاً ، ثمّ نظر يميناً وشمالاً قال:

 أتدرون ما كان أميرالمؤمنين عليه السلام يقول بعد صلاة الفريضة؟

 قلنا : وما كان يقول؟

 قال : كان يقول:

    أَللَّهُمَّ إِلَيْكَ رُفِعَتِ الْأَصْواتُ ، [ وَدُعِيَتِ الدَّعَواتُ ] ، وَلَكَ عَنَتِ الْوُجُوهُ ، وَلَكَ خَضَعَتِ الرِّقابُ ، وَإِلَيْكَ التَّحاكُمُ فِي الْأَعْمالِ ، يا خَيْرَ مَسْؤُولٍ وَخَيْرَ مَنْ أَعْطى ، يا صادِقُ يا بارِئُ ، يا مَنْ لايُخْلِفُ الْميعادَ ، يا مَنْ أَمَرَ بِالدُّعاءِ وَتَكَفَّلَ بِالْإِجابَةِ.

    يا مَنْ قالَ «اُدْعُوني أَسْتَجِبْ لَكُمْ»(13) ، يا مَنْ قالَ «وَ إِذا سَأَلَكَ عِبادي عَنّي فَإِنّي قَريبٌ اُجيبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذا دَعانِ فَلْيَسْتَجيبُوا لي وَلْيُؤْمِنُوا بي لَعَلَّهُمْ يَرْشُدُونَ»(14) ، يا مَنْ قالَ «يا عِبادِيَ الَّذينَ أَسْرَفُوا عَلى أَنْفُسِهِمْ لاتَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَميعاً إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحيمُ»(15). (16)

    وفي البحار:

لَبَّيْكَ وَسَعْدَيْكَ، ها أَنَا ذا بَيْنَ يَدَيْكَ، اَلْمُسْرِفُ عَلى نَفْسي، وَأَنْتَ الْقائِلُ  «لاتَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَميعاً».(17)

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

13) غافر : 60 .     

14) البقرة : 186 .

15) الزمر : 53 .  

16) كمال الدين : 470 .

17) البحار : 27/86 . 

 

---

 

(5)

دعاى حضرت اميرالمؤمنين عليه السلام

پس از نماز واجب به نقل از حضرت بقيّة اللَّه ارواحنا فداه

    ابو نعيم انصارى مى‏ گويد : سپس آن جوان برخاست و به طواف كنندگان پيوست ؛ ما به خاطر برخاستن ايشان برخاستيم و فراموش كرديم نامش را بپرسيم .

    فرداى آن روز نيز در همان وقت ، از طواف به سمت ما آمد ؛ ما همانند روز گذشته بدون اختيار برخاستيم . وى در آن ميان نشست و به راست و چپ نگريست و فرمود :

 آيا مى‏ دانيد اميرالمؤمنين عليه السلام پس از نمازهاى واجب چه مى‏ گفت ؟

 گفتيم : چه مى‏ گفت ؟ فرمود : مى‏ گفت :

 بار الها ؛ صداها، تنها به سوى تو بالا برده مى‏ شود [و دعاها خوانده مى‏ شود] و روى‏ها تنها براى تو خوار و فروتن شد، و گردن‏ها تنها در برابر تو خميده مى‏ شوند، و حكومت و داورى در كارها تنها به سوى تو است . اى بهترين درخواست شونده و بهترين كسى كه چيزى عطا مى‏ كند؛ اى راستگو؛ اى ايجاد كننده؛ اى كسى كه برخلاف وعده عمل نمى‏ كند؛ اى كسى كه دستور به دعا كردن داد، و خودش نيز برآوردن دعا را به عهده گرفت .

    اى كسى كه گفت: «مرا بخوانيد؛ پاسخ مثبت به شما مى ‏دهم»(9)  ، اى كسى كه فرمود: «و هنگامى كه بندگانم در مورد من از تو پرسيدند (بگو:) همانا من نزديك هستم، دعاى دعا كننده را هنگامى كه مرا بخواند پاسخ مى‏ دهم؛ پس، از من درخواست اجابت كنند، و به من ايمان آورند؛ شايد به راه نيك و درست درآيند»(10) . اى كسى كه گفت : «اى بندگان من كه در مورد خويشتن زياده‏ روى كردند؛ از رحمت الهى نوميد مشويد؛ (زيرا) واقعيّت آن است كه خداوند، تمام گناهان را مى‏ بخشد ؛ همانا ، او بخشنده مهربان است»(11) . (12)

در «بحار الأنوار» آمده است ( كه ادامه اين دعا چنين است) :

  خدايا ؛ دعوتت را شنيدم و پاسخ مى‏ گويم اين منم كه در پيش رويت هستم؛ همان كه در مورد خويشتن زياده‏ روى كرده است؛ در حالى كه تو مى‏فرمايى : «از رحمت الهى نوميد مشويد؛ (زيرا) واقعيّت آن است كه خداوند، تمام گناهان را مى ‏بخشد». (17)

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

13) سوره غافر ، آيه 60 .

14) سوره بقره ، آيه 186 .

15) سوره زمر ، آيه 53 .

16) كمال الدين : 470 .

17) بحار الأنوار : 27/86 .