تحليل قدرت‏ يابى در عصر ظهور

    نكتۀ بسيار جالبى كه از اين روايت استفاده مى‏ شود اين است كه در عصر ظهور تحوّلى شگفت ‏انگيز و فوق‏ العاده براى بشريّت به وجود مى ‏آيد كه بر اثر آن انسان مى‏ تواند دوستان خود را در دورترين نقطه‏ هاى گيتى ببيند و با وجود صدها كيلومتر فاصله به خوبى آنان را مشاهده نمايد و از حال آنان آگاه شده و اطّلاع پيدا  كند .

    اين قدرت‏ يابى كه براى انسان در عصر پيشرفته ظهور واقع مى‏ شود به چند صورت ممكن است مورد بررسى و تحليل قرار گيرد :

    1 - آنچنان قدرت فكر و انديشه انسان كامل شود و نيروى ارادۀ او قوى گردد كه با اراده و تمركز فكر بتواند در هر نقطه‏ اى از عالم ببيند ؛ به اين گونه كه در ميدان ديد ظاهرى گسترش ايجاد شود ، يا اين كه مقصود از رؤيت را به عنوان رؤيت باطنى و ديدن با چشم دل معنى كنيم.

    اين تحليل ، با توجّه به مطالبى كه دربارۀ تحوّل فكر و انديشه و تقويت اراده در عصر ظهور گفته ‏ايم، يك امر طبيعى است.

    2 - در عصر پرشكوه ظهور آنچنان صنعت و تكنولوژى پيشرفت مى ‏كند كه انسان‏ها مى ‏توانند با استفاده از وسايل پيشرفته، يكديگر را در شرق و غرب عالم ببينند.

    نكته‏ اى كه بايد به آن توجّه داشته باشيم اين است كه اكنون ذهن ما با كامپيوتر، اينترنت و تلويزيون آشنا است ، و مى‏ دانيم عدّه‏ اى مى ‏توانند تصوير ديگران را در اينترنت و... ببينند به دليل وجود اين گونه وسائل تصويرى، ممكن است اختراعات پيشرفتۀ آينده را نيز يك نوع وسيلۀ تصويرى بدانيم، در حالى كه ممكن است وسايلى كه در آينده در اختيار انسان‏ها قرار مى ‏گيرد نه تنها تصوير آن‏ها ، بلكه به گونه ‏اى نشان ‏دهندۀ تجسّم آنان باشد . به تعبير ديگر نشان ‏دهندۀ وجود دوبُعدى آن‏ها نيست ، بلكه وجود سه‏ بُعدى آن‏ها را نشان مى‏ دهد .

    3 - تحليل ديگرى نيز به نظر مى‏ آيد و آن اين است كه بر اثر پيشرفت بى‏ سابقه و شگفت ‏انگيزى كه در بُعد مادّى و معنوى براى انسان‏ها پيش مى‏ آيد ، انسان‏ها از هر دو طريقى كه بيان كرديم مى ‏توانند استفاده كنند.

    4 - علاوه بر آنچه گفتيم ممكن است تحليل ديگرى ارائه شود و آن اين كه بر اثر افزايش قدرت‏هاى باطنى ، انسانها بتوانند وجود مثالى خويش را در نزد برادران خود - در هر نقطه عالم كه باشند - حاضر ساخته و با تجسّم بخشيدن به وجود مثالى يا بدون تجسّم آن ، برادران خود را ببيند .

    نكته‏ اى كه در توضيح اين روايت اضافه كنيم اين است كه : ما چه همه يا چند تا يا يك تحليل از تحليل‏هاى گذشته را بپذيريم و چه تحليل ديگرى در توضيح روايت داشته باشيم ، به اين مطلب بايد توجّه كنيم كه از ظاهر اين روايت چنين استفاه مى‏ شود كه اين قدرت يعنى ديدن افراد در هر نقطۀ جهان ، حالتى است كه براى عموم مردم به وجود خواهد آمد . يعنى از روايت ، حالت همگانى و عموميّت استفاه مى‏ شود .

    بنابراين با هر تحليلى كه روايت را توضيح دهيم بايد بدانيم كه قدرت رؤيت از راه دور در عصر پيشرفتۀ ظهور ويژۀ گروه خاصّى نيست بلكه عموم مردم داراى چنين قدرتى خواهند بود .

    5 - رؤيت و ديدن يكديگر به گونۀ ديگر نيز ممكن است و آن ، حضور طرف مقابل در نزد انسان باشد ؛ برعكس برخى از صورى كه ذكر كرديم . شبيه آنچه در روايات وارد شده است كه هر كس به حضرت خضر عليه السلام سلام كند او در نزد وى حاضر مى‏ شود. اكنون به روايت توجّه كنيد :

    در روايتى حضرت امام رضا عليه السلام دربارۀ حضرت خضر مى ‏فرمايند :

 إنّه ليحضر حيث ما ذكر ، فمن ذكره منكم فليسلّم عليه .(188)

 او هر زمان كه ياد شود حاضر مى‏ شود ، پس هر كس از شماها او را ياد كرد بايد بر او سلام  كند.

    در هر صورت ، لازمۀ برخى از صورى كه ذكر كرديم ، بودن انسان در دو مكان يا بيشتر از آن است .

    6 - يكى از تحولاّت چشمگير عصر درخشان ظهور را تحوّلى بدانيم  كه در ديدِ انسان رخ مى ‏دهد و با ارادۀ توانايى و قدرتِ براى ديدن از راه دور براى او فراهم مى‏ گردد .(189)

    تحوّلى كه در ديدِ انسان ايجاد مى‏ شود به گونه ‏اى است كه افزايشى شگفت‏ انگيز در آن به وجود مى‏ آيد.

    دربارۀ شگفت‏ انگيز بودن قدرت ديدِ انسان در روزگار رهايى به اين روايت توجّه كنيد : امام صادق عليه السلام فرمودند :

 إنّ قائمنا إذا قام مدّ اللَّه لشيعتنا في أسماعهم وأبصارهم حتّى (لا) يكون بينهم وبين القائم بريد ، يكلّمهم فيسمعون وينظرون إليه ، وهو في مكانه.(190)

 به راستى آن گاه كه قائم ما قيام نمايد خداوند در گوش‏ها و چشمان شيعيان ما كشش ايجاد مى‏ كند (بر قدرت آن‏ها مى ‏افزايد) تا آنجا كه ميان آن‏ها و حضرت نيازى به پُست (واسطه) نيست . او با آنان سخن مى‏ گويد و آن‏ها مى‏ شنوند و به او نگاه مى كنند در حالى كه او در مكان خود مى‏ باشد .

    اين روايت صريح است كه در عصر ظهور ، خداوند در قدرت ديدن و شنيدن انسان‏ها افزايشى ايجاد مى ‏كند كه همه مى‏ توانند حضرت بقيّة اللَّه ارواحنا فداه را در هر كجاى عالم كه باشند ببينند و صداى آن حضرت را بشنوند .

---

188) صحيفۀ مهديّه : 98 .  

189) بدون شكّ تحوّلى كه در جسم و جان مردمان عصر ظهور پديد مى‏ آيد ، در قدرت چشم انسان‏ها نيز اثر مى‏ گذارد ، در زمان‏هاى گذشته كسانى بوده ‏اند كه از قدرت بسيار بالاى ديد برخوردار بوده ‏اند ؛ يكى از آنان ابوعلى سينا است . از او نقل شده كه گفته است : «در روز ستارۀ عطارد را ديدم كه در وقت مقارنه با آفتاب بر روى آفتاب بود مانند خالى كه بر صورت كسى باشد و عطارد اگرچه در فلك دوّم است و شمس در فلك چهارم ، ليكن چون مقارنه بود يعنى در يك برج و در يك دقيقه جمع گشته بودند چنان به نظر مى‏ آمد كه خالى در روى آفتاب است .» (گلزار اكبرى : 383)

    در «قصص العلماء» دربارۀ قوّۀ باصرۀ او نوشته است : قدرتِ ديدِ او به حدّى بود كه از مسافت چهار فرسخ مگس را مى‏ ديد ، چنان كه روزى در مجلس سلطان وارد شده ديد كه دوربين انداخته . شيخ پرسيد كه دوربين براى چه انداخته‏ ايد؟ سلطان گفت : در چهار فرسخى سوارى مى ‏آيد ، مى‏ خواهم او را تميز داده باشم .

    ابو على گفت : در اين مسافت قليل حاجت به دوربين نيست . پس شيخ بدان جانب نگاه كرد و گفت كه : سوارى مى‏ آيد كه به فلان شكل و به فلان لباس است و اسب او را فلان رنگ است و شيرينى مى‏ خورد.

    سلطان گفت : شيرينى داخل در مطعومات است نه مرئيّات ، پس آن را چگونه دانستى ؟ ابوعلى در جواب گفت كه : از آنجا دانستم كه مگس‏هايى چند در اطراف دهانش پرواز مى‏ كنند و اين علامت آن است كه شيرينى مى‏ خورد و چون سوار نزديك شد و از او سؤال نمودند همان نحو بود كه شيخ گفته بود و شكل و لباس و رنگ اسبش چنان بود كه شيخ اظهار نموده .

    و به قولى شيخ گفت كه : آن سوار نان خشك مى‏ خورد چه ريزه ‏هاى نان در ميان ريش و سبيل او است و چون تفحّص كردند گفتۀ شيخ ابوعلى صادق آمد . (گلزار اكبرى : 382)

    در زمان ما نيز افرادى هستند كه ديدِ آنان بسيار قوى است . در اينجا نمونه‏ اى از آن‏ها را مى‏ آوريم:

«هيچمن» زنى است كه با چشم غير مسلّح اقمار مشترى را از فاصلۀ 268 ميليون كيلومترى به وضوح مى ‏بيند و مشاهدات او مورد تأييد دانشمندان نجوم و ستاره‏ شناسى نيز قرار گرفته است . يا اين كه از مسافت 1609 مترى حالت خطوط صورت نوه‏ اش را تشريح مى‏ كند و از فاصلۀ سه مترى حروف ريز ذرّه ‏بينى را مى‏ خواند.

    وجود اين گونه افراد دليل بر اين است كه امكان دارد چشم انسان از ديد بسيار بالا و شگفت انگيزى برخوردار باشد ، ولى با اين همه آنچه در عصر ظهور واقع مى ‏شود و تحوّلاتى كه در ديدِ انسان‏ها رخ مى‏ دهد بالاتر از اين حرف‏ها است .

190) بحار الأنوار : 336/52 ح 72 .